Vajtimet 3

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

Io sono l'uomo che ha provato la miseria sotto la sferza della sua ira.

2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

Egli mi ha guidato, mi ha fatto camminare nelle tenebre e non nella luce.

3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

Solo contro di me egli ha volto e rivolto la sua mano tutto il giorno.

4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

Egli ha consumato la mia carne e la mia pelle, ha rotto le mie ossa.

5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

Ha costruito sopra di me, mi ha circondato di veleno e di affanno.

6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

Mi ha fatto abitare in luoghi tenebrosi come i morti da lungo tempo.

7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

Mi ha costruito un muro tutt'intorno, perché non potessi più uscire; ha reso pesanti le mie catene.

8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

Anche se grido e invoco aiuto, egli soffoca la mia preghiera.

9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

Ha sbarrato le mie vie con blocchi di pietra, ha ostruito i miei sentieri.

10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

Egli era per me un orso in agguato, un leone in luoghi nascosti.

11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

Seminando di spine la mia via, mi ha lacerato, mi ha reso desolato.

12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

Ha teso l'arco, mi ha posto come bersaglio alle sue saette.

13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

Ha conficcato nei miei fianchi le frecce della sua faretra.

14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

Son diventato lo scherno di tutti i popoli, la loro canzone d'ogni giorno.

15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

Mi ha saziato con erbe amare, mi ha dissetato con assenzio.

16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

Mi ha spezzato con la sabbia i denti, mi ha steso nella polvere.

17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

Son rimasto lontano dalla pace, ho dimenticato il benessere.

18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.

E dico: «E' sparita la mia gloria, la speranza che mi veniva dal Signore».

19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

Il ricordo della mia miseria e del mio vagare è come assenzio e veleno.

20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

Ben se ne ricorda e si accascia dentro di me la mia anima.

21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

Questo intendo richiamare alla mia mente, e per questo voglio riprendere speranza.

22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

Le misericordie del Signore non sono finite, non è esaurita la sua compassione;

23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

esse son rinnovate ogni mattina, grande è la sua fedeltà.

24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.

«Mia parte è il Signore - io esclamo - per questo in lui voglio sperare».

25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

Buono è il Signore con chi spera in lui, con l'anima che lo cerca.

26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

E' bene aspettare in silenzio la salvezza del Signore.

27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

E' bene per l'uomo portare il giogo fin dalla giovinezza.

28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

Sieda costui solitario e resti in silenzio, poiché egli glielo ha imposto;

29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

cacci nella polvere la bocca, forse c'è ancora speranza;

30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

porga a chi lo percuote la sua guancia, si sazi di umiliazioni.

31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

Poiché il Signore non rigetta mai...

32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

Ma, se affligge, avrà anche pietà secondo la sua grande misericordia.

33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

Poiché contro il suo desiderio egli umilia e affligge i figli dell'uomo.

34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

Quando schiacciano sotto i loro piedi tutti i prigionieri del paese,

35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

quando falsano i diritti di un uomo in presenza dell'Altissimo,

36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

quando fan torto a un altro in una causa, forse non vede il Signore tutto ciò?

37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

Chi mai ha parlato e la sua parola si è avverata, senza che il Signore lo avesse comandato?

38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

Dalla bocca dell'Altissimo non procedono forse le sventure e il bene?

39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

Perché si rammarica un essere vivente, un uomo, per i castighi dei suoi peccati?

40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

«Esaminiamo la nostra condotta e scrutiamola, ritorniamo al Signore.

41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

Innalziamo i nostri cuori al di sopra delle mani, verso Dio nei cieli.

42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

Abbiamo peccato e siamo stati ribelli; tu non ci hai perdonato.

43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

Ti sei avvolto nell'ira e ci hai perseguitati, hai ucciso senza pietà.

44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

Ti sei avvolto in una nube, così che la supplica non giungesse fino a te.

45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

Ci hai ridotti a spazzatura e rifiuto in mezzo ai popoli.

46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

Han spalancato la bocca contro di noi tutti i nostri nemici.

47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

Terrore e trabocchetto sono la nostra sorte, desolazione e rovina».

48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

Rivoli di lacrime scorrono dai miei occhi, per la rovina della figlia del mio popolo.

49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

Il mio occhio piange senza sosta perché non ha pace

50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

finché non guardi e non veda il Signore dal cielo.

51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

Il mio occhio mi tormenta per tutte le figlie della mia città.

52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

Mi han dato la caccia come a un passero coloro che mi son nemici senza ragione.

53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

Mi han chiuso vivo nella fossa e han gettato pietre su di me.

54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.

Son salite le acque fin sopra il mio capo; io dissi: «E' finita per me».

55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

Ho invocato il tuo nome, o Signore, dalla fossa profonda.

56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

Tu hai udito la mia voce: «Non chiudere l'orecchio al mio sfogo».

57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”

Tu eri vicino quando ti invocavo, hai detto: «Non temere!».

58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

Tu hai difeso, Signore, la mia causa, hai riscattato la mia vita.

59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

Hai visto, o Signore, il torto che ho patito, difendi il mio diritto!

60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

Hai visto tutte le loro vendette, tutte le loro trame contro di me.

61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

Hai udito, Signore, i loro insulti, tutte le loro trame contro di me,

62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

i discorsi dei miei oppositori e le loro ostilità contro di me tutto il giorno.

63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

Osserva quando siedono e quando si alzano; io sono la loro beffarda canzone.

64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

Rendi loro il contraccambio, o Signore, secondo l'opera delle loro mani.

65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

Rendili duri di cuore, la tua maledizione su di loro!

66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.

Perseguitali nell'ira e distruggili sotto il cielo, Signore.