Vajtimet 3

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

Ich bin der Mann, der Elend hat gesehen unter der Rute Seines Wütens.

2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

Mich geleitete Er, und ließ mich gehen in Finsternis und nicht im Licht.

3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

Nur wider mich hat Er zurückgewendet, umgekehrt Seine Hand den ganzen Tag.

4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

Mein Fleisch ließ altern Er und meine Haut, zerbrach meine Gebeine,

5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

Er hat wider mich gebaut, umfangen mit Gift mich und mit Mühsal.

6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

In Finsternissen ließ Er mich wohnen, wie die ewig Toten.

7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

Er hat mich eingehegt, daß ich nicht hinausgehen kann, Er hat meine Erzfesseln schwer gemacht.

8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

Auch wenn ich schreie und laut schreie, wehret Er ab mein Gebet.

9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

Mit Quadern hat Er meine Wege vermauert, meine Steige verkehrt.

10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

Ein Bär im Hinterhalt ist Er mir, ein Löwe im Verborgenen.

11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

Er lenkt ab meine Wege, zerpflückt mich und verwüstet mich.

12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

Er hat gespannt Seinen Bogen, und gestellt mich zum Ziel dem Pfeil.

13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

In meine Nieren ließ Er hineinfahren Seiner Köcher Söhne.

14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

All meinem Volke bin ich zum Gelächter, zum Saitenspiel den ganzen Tag.

15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

Mit Bitterkeiten hat Er mich gesättigt, mich in Wermut schwelgen lassen.

16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

Und Er läßt meine Zähne sich auf Kies zerdrücken, hat in die Asche mich hinabgedrückt.

17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

Und verworfen vom Frieden ist meine Seele. Vergessen habe ich des Guten.

18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.

Und ich sprach: Verloren ist mein Sieg, und mein Warten auf Jehovah.

19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

Gedenke meines Elends und meiner Trübsal, des Wermuts und des Giftes.

20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

Gedenkend gedenkst du dessen und nieder beugt sich meine Seele in mir.

21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

Das führe ich mir ins Herz zurück, darum will ich warten.

22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

Jehovahs Barmherzigkeit ist, daß wir nicht ganz aus sind, und Seine Erbarmungen nicht alle sind.

23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

Neu sind sie an den Morgen, viel ist Deiner Wahrheit.

24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.

Jehovah ist mein Teil, spricht meine Seele, darum warte ich auf Ihn.

25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

Gut ist Jehovah denen, die auf Ihn hoffen, der Seele, die nach Ihm fragt.

26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

Gut ist es, daß man warte und stille sei auf Jehovahs Heil.

27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

Gut ist es dem Manne, daß in seiner Jugend er das Joch trage;

28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

Daß er allein sitzt und stille sei, wenn man es ihm auferlegt.

29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

Daß seinen Mund er in den Staub stecke, ob vielleicht noch Hoffnung sei.

30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

Und dem, der ihn schlägt, die Wange biete, sich sättige mit Schmach.

31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

Denn nicht ewiglich verwirft der Herr.

32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

Denn wenn Er hat betrübt, so erbarmt Er Sich nach Seiner großen Barmherzigkeit.

33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

Denn nicht von Seinem Herzen aus bedrückt Er und bereitet Gram den Söhnen des Mannes.

34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

Daß Er zerstoße unter Seinen Füßen alle Gebundenen des Landes.

35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

Daß eines Mannes Recht Er vor dem Angesicht des Höchsten beugen ließe.

36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

Daß man den Menschen in seinem Rechtshandel verkehrt mache, das sieht der Herr nicht?

37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

Wer ist es, der spricht und es geschieht, das der Herr nicht geboten hätte?

38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

Geht aus dem Mund des Höchsten nicht hervor das Böse und das Gute?

39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

Was beklagt sich der Mensch, der lebt, der Mann ob seinen Sünden!

40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

Laßt unsere Wege uns erforschen und ergründen, und zu Jehovah zurückkehren!

41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

Erheben wir unser Herz samt den Händen zu Gott in den Himmeln!

42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

Wir waren abgefallen und widerspenstig, Du hast nicht vergeben.

43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

Du hast Dich bedeckt im Zorn und hast uns nachgesetzt, uns erwürgt, hast kein Mitleid gehabt.

44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

Du hast Dich mit einer Wolke bedeckt, daß das Gebet nicht durchkommen konnte.

45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

Zum Kehricht und zur Verschmähung hast du uns gesetzt inmitten der Völker.

46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

Alle unsere Feinde sperren ihren Mund auf wider uns.

47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

Schauer und Fallgrube ward uns, Unwetter und Zerbrechen.

48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

Bächlein von Wasser rinnt mein Auge herab über das Zerbrechen der Tochter meines Volkes.

49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

Mein Auge ergießt sich und ist nicht stille, ohne Unterlaß.

50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

Bis daß Jehovah schaut und sieht vom Himmel.

51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

Mein Auge tut es meiner Seele an ob allen Töchtern meiner Stadt.

52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

Sie jagen mich, wie einen Vogel, sie, die mich umsonst anfeinden.

53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

Sie vertilgen mein Leben in der Grube und werfen einen Stein auf mich.

54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.

Wasser überströmen mein Haupt; ich sprach: Ich bin abgeschnitten.

55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

Ich rief Deinen Namen an, Jehovah, aus der untersten Grube;

56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

Du hörtest meine Stimme: Verbirg doch nicht Dein Ohr vor meinem Hauche, meinem Angstschrei.

57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”

Du nahst dich am Tage, da ich zu Dir rufe, Du sprichst: Fürchte dich nicht!

58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

Du haderst, Herr, meiner Seele Hader, und Du erlöst mein Leben!

59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

Du siehst, Jehovah, wie man mir Unrecht tut. Richte Du mein Gericht.

60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

Du siehst alle ihre Rache, alle ihre Gedanken wider mich.

61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

Du hörst, Jehovah, ihr Schmähen, alle ihre Gedanken wider mich,

62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

Die Lippen meiner Widersacher und ihr Sinnen wider mich den ganzen Tag.

63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

Sitzen sie oder stehen sie auf, blicke her, bin ich ihr Lied.

64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

Gib ihnen zurück, Jehovah, Vergeltung nach ihrer Hände Werk.

65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

Gib ihnen Verblendung des Herzens, und auf sie Deinen Fluch.

66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.

Setze ihnen nach im Zorn und vernichte sie unter Jehovahs Himmeln!