Vajtimet 3
1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
[Aleph.] Je suis l’homme qui ai vu l’affliction par la verge de sa fureur.
2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
Il m’a conduit et amené dans les ténèbres, et non dans la lumière.
3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
Certes il s’est tourné contre moi, il a tous les jours tourné sa main [contre moi].
4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
[Beth.] Il a fait vieillir ma chair et ma peau, il a brisé mes os.
5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
Il a bâti contre moi, et m’a environné de fiel et de travail.
6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
Il m’a fait tenir dans des lieux ténébreux, comme ceux qui sont morts dès longtemps.
7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
[Guimel.] Il a fait une cloison autour de moi, afin que je ne sorte point; il a appesanti mes fers.
8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
Même quand je crie et que j’élève ma voix, il rejette ma requête.
9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
Il a fait un mur de pierres de taille [pour fermer] mes chemins, il a renversé mes sentiers.
10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
[Daleth.] Ce m’est un ours qui est aux embûches, et un lion qui se tient dans un lieu caché.
11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
Il a détourné mes chemins, et m’a mis en pièces, il m’a rendu désolé.
12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
Il a tendu son arc, et m’a mis comme une butte pour la flèche.
13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
[He.] Il a fait entrer dans mes reins les flèches dont son carquois est plein.
14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
J’ai été en risée à tous les peuples, et leur chanson, tout le jour.
15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
Il m’a rassasié d’amertume, il m’a enivré d’absinthe.
16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
[Vau.] Il m’a cassé les dents avec du gravier, il m’a couvert de cendre;
17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
Tellement que la paix s’est éloignée de mon âme; j’ai oublié ce que c’est que d’être à son aise.
18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.
Et j’ai dit: ma force est perdue, et mon espérance aussi que j’avais en l’Eternel.
19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
[Zajin.] Souviens-toi de mon affliction, et de mon pauvre état, qui n’est qu’absinthe et que fiel.
20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
Mon âme s’[en] souvient sans cesse, et elle est abattue au dedans de moi.
21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
[Mais] je rappellerai ceci en mon cœur, [et] c’est pourquoi j’aurai espérance;
22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
[Heth.] Ce sont les gratuités de l’Eternel que nous n’avons point été consumés, parce que ses compassions ne sont point taries.
23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
Elles se renouvellent chaque matin; [c’est] une chose grande que ta fidélité.
24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.
L’Eternel est ma portion, dit mon âme, c’est pourquoi j’aurai espérance en lui.
25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
[Teth.] L’Eternel est bon à ceux qui s’attendent à lui, [et] à l’âme qui le recherche.
26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
C’est une chose bonne qu’on attende, même en se tenant en repos, la délivrance de l’Eternel.
27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
C’est une chose bonne à l’homme de porter le joug en sa jeunesse.
28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
[Jod.] Il est assis solitaire et se tient tranquille, parce qu’on l’a chargé sur lui.
29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
Il met sa bouche dans la poussière, si peut-être il y aura quelque espérance.
30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
Il présente la joue à celui qui le frappe; il est accablé d’opprobre.
31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
[Caph.] Car le Seigneur ne rejette point à toujours.
32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
Mais s’il afflige quelqu’un, il en a aussi compassion selon la grandeur de ses gratuités.
33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
Car ce n’est pas volontiers qu’il afflige et contriste les fils des hommes.
34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
[Lamed.] Lorsqu’on foule sous ses pieds tous les prisonniers du monde;
35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
Lorsqu’on pervertit le droit de quelqu’un en la présence du Très-haut;
36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
Lorsqu’on fait tort à quelqu’un dans son procès, le Seigneur ne le voit-il point?
37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
[Mem.] Qui est-ce qui dit que cela a été fait, [et] que le Seigneur ne l’[a] point commandé?
38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
Les maux, et les biens ne procèdent-ils point de l’ordre du Très-haut?
39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
Pourquoi se dépiterait l’homme vivant, l’homme, [dis-je], à cause de ses péchés?
40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
[Nun.] Recherchons nos voies, et [les] sondons, et retournons jusqu’à l’Eternel.
41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
Levons nos cœurs et nos mains au [Dieu] Fort qui est aux cieux, [en disant]:
42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
Nous avons péché, nous avons été rebelles, tu n’as point pardonné.
43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
[Samech.] Tu nous as couverts de [ta] colère, et nous as poursuivis, tu as tué, tu n’as point épargné.
44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
Tu t’es couvert d’une nuée, afin que la requête ne passât point.
45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
Tu nous as fait être la raclure et le rebut au milieu des peuples.
46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
[Pe.] Tous nos ennemis ont ouvert leur bouche sur nous.
47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
La frayeur et la fosse, le dégât et la calamité nous sont arrivés.
48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
Mon œil s’est fondu en ruisseaux d’eaux à cause de la plaie de la fille de mon peuple.
49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
[Hajin.] Mon œil verse des larmes, et ne cesse point, parce qu’il n’y a aucun relâche.
50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
Jusques à ce que l’Eternel regarde et voie des cieux.
51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
Mon œil afflige mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.
52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
[Tsadi.] Ceux qui me sont ennemis sans cause m’ont poursuivi à outrance, comme on chasse après l’oiseau.
53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
Ils ont enserré ma vie dans une fosse, et ont roulé une pierre sur moi.
54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.
Les eaux ont regorgé par-dessus ma tête; je disais: je suis retranché.
55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
[Koph.] J’ai invoqué ton Nom, ô Eternel! d’une des plus basses fosses.
56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
Tu as ouï ma voix, ne ferme point ton oreille, afin que je n’expire point à force de crier.
57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”
Tu t’es approché au jour que je t’ai invoqué, et tu as dit: ne crains rien.
58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
[Resch.] Ô Seigneur! tu as plaidé la cause de mon âme; et tu as garanti ma vie.
59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
Tu as vu, ô Eternel! le tort qu’on me fait, fais-moi droit.
60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
Tu as vu toutes les vengeances dont ils ont usé, et toutes leurs machinations contre moi.
61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
[Scin.] Tu as ouï, ô Eternel! leur opprobe et toutes leurs machinations contre moi.
62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
Les discours de ceux qui s’élèvent contre moi, et leur dessein qu’ils ont contre moi tout le long du jour.
63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
Considère quand ils s’asseyent, et quand ils se lèvent, [car] je suis leur chanson.
64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
[Thau.] Rends-leur la pareille, ô Eternel! selon l’ouvrage de leurs mains.
65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
Donne-leur un tel ennui qu’il leur couvre le cœur; donne-leur ta malédiction.
66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
Poursuis-les en ta colère, et les efface de dessous les cieux de l’Eternel.
