< Vajtimet 3 >

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
I [am] the man [that] hath seen affliction by the rod of his wrath.
2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
He hath led me, and brought [me into] darkness, but not [into] light.
3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
Surely against me is he turned; he turneth his hand [against me] all the day.
4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
My flesh and my skin hath he made old; he hath broken my bones.
5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
He hath builded against me, and compassed [me] with gall and travail.
6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
He hath set me in dark places, as [they that be] dead of old.
7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
He hath hedged me about, that I cannot get out: he hath made my chain heavy.
8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
Also when I cry and shout, he shutteth out my prayer.
9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
He hath inclosed my ways with hewn stone, he hath made my paths crooked.
10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
He [was] unto me [as] a bear lying in wait, [and as] a lion in secret places.
11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
He hath turned aside my ways, and pulled me in pieces: he hath made me desolate.
12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
He hath bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
He hath caused the arrows of his quiver to enter into my reins.
14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
I was a derision to all my people; [and] their song all the day.
15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
He hath filled me with bitterness, he hath made me drunken with wormwood.
16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
He hath also broken my teeth with gravel stones, he hath covered me with ashes.
17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
And thou hast removed my soul far off from peace: I forgat prosperity.
18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.
And I said, My strength and my hope is perished from the LORD:
19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
Remembering mine affliction and my misery, the wormwood and the gall.
20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
My soul hath [them] still in remembrance, and is humbled in me.
21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
This I recall to my mind, therefore have I hope.
22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
[It is of] the LORD’s mercies that we are not consumed, because his compassions fail not.
23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
[They are] new every morning: great [is] thy faithfulness.
24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.
The LORD [is] my portion, saith my soul; therefore will I hope in him.
25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
The LORD [is] good unto them that wait for him, to the soul [that] seeketh him.
26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
[It is] good that [a man] should both hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
[It is] good for a man that he bear the yoke in his youth.
28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
He sitteth alone and keepeth silence, because he hath borne [it] upon him.
29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
He putteth his mouth in the dust; if so be there may be hope.
30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
He giveth [his] cheek to him that smiteth him: he is filled full with reproach.
31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
For the Lord will not cast off for ever:
32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
But though he cause grief, yet will he have compassion according to the multitude of his mercies.
33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
For he doth not afflict willingly nor grieve the children of men.
34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
To crush under his feet all the prisoners of the earth,
35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
To turn aside the right of a man before the face of the most High,
36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
To subvert a man in his cause, the Lord approveth not.
37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
Who [is] he [that] saith, and it cometh to pass, [when] the Lord commandeth [it] not?
38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
Out of the mouth of the most High proceedeth not evil and good?
39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
Wherefore doth a living man complain, a man for the punishment of his sins?
40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
Let us search and try our ways, and turn again to the LORD.
41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
Let us lift up our heart with [our] hands unto God in the heavens.
42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
We have transgressed and have rebelled: thou hast not pardoned.
43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
Thou hast covered with anger, and persecuted us: thou hast slain, thou hast not pitied.
44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
Thou hast covered thyself with a cloud, that [our] prayer should not pass through.
45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
Thou hast made us [as] the offscouring and refuse in the midst of the people.
46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
All our enemies have opened their mouths against us.
47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
Fear and a snare is come upon us, desolation and destruction.
48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
Mine eye runneth down with rivers of water for the destruction of the daughter of my people.
49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
Mine eye trickleth down, and ceaseth not, without any intermission,
50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
Till the LORD look down, and behold from heaven.
51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
Mine eye affecteth mine heart because of all the daughters of my city.
52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
Mine enemies chased me sore, like a bird, without cause.
53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
They have cut off my life in the dungeon, and cast a stone upon me.
54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.
Waters flowed over mine head; [then] I said, I am cut off.
55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
I called upon thy name, O LORD, out of the low dungeon.
56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
Thou hast heard my voice: hide not thine ear at my breathing, at my cry.
57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”
Thou drewest near in the day [that] I called upon thee: thou saidst, Fear not.
58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
O Lord, thou hast pleaded the causes of my soul; thou hast redeemed my life.
59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
O LORD, thou hast seen my wrong: judge thou my cause.
60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
Thou hast seen all their vengeance [and] all their imaginations against me.
61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
Thou hast heard their reproach, O LORD, [and] all their imaginations against me;
62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
The lips of those that rose up against me, and their device against me all the day.
63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
Behold their sitting down, and their rising up; I [am] their musick.
64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
Render unto them a recompence, O LORD, according to the work of their hands.
65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
Give them sorrow of heart, thy curse unto them.
66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
Persecute and destroy them in anger from under the heavens of the LORD.

< Vajtimet 3 >