Vajtimet 3

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,

2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.

3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.

4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.

5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.

6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.

7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.

8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.

9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.

10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.

11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.

12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.

13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.

14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.

15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.

16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.

17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.

18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.

Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».

19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.

20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.

21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.

22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.

23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.

24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.

Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.

25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.

26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.

27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.

28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.

29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.

30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.

31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.

32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.

33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.

34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,

35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,

36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?

37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?

38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.

39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?

40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.

41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.

42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».

43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.

44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.

45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.

46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.

47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.

48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.

49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,

50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.

51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.

52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.

53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.

54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.

Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».

55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.

56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

«Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.

57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”

Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.

58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.

59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.

60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.

61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.

62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.

63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.

64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.

65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.

66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.

Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!