< Gjyqtarët 5 >

1 Atë ditë Debora këndoi këtë kantik me Barakun, birin e Abinoamit, duke thënë:
Hiche nichun Deborah leh Abinoam chapa Barak hin vahchoila hi ana sa lhon in ahi.
2 “Me qenë se krerët kanë marrë komandën në Izrael, me qenë se populli është ofruar spontanisht, bekoni Zotin!
“Israel lamkai hon alamkaiyun chule mipin kipah tah in anung’u ajuiyun, Pakai chu thangvah in umhen!
3 Dëgjoni, o mbretër! Vini veshë, o princa! Unë, pikërisht unë, do t’i këndoj Zotit, do të këndoj lavdinë e Zotit, Perëndisë së Izraelit.
“Leng teho ngaitem un! Nangho vaihom mithupiho phaten ngaitem uvin! Keiman Pakai thangvahna la kasah ding, Pakai Israel Pathen koma tumging tumpum’a keiman la kasah ding ahi.
4 O Zot, kur dole nga Seiri, kur po kapërceje fushat e Edomit, toka u drodh dhe pikoi nga qiejtë; po, pikoi ujë nga retë.
“Pakai nangma Sier muna kon nahung kipatdoh a Edom phai nahin lonkhup chun, leiset pumpi akithing jeng in, chule vanlai jola meilhang jeng jong ajunlhan, gotwi juh’in ahung julha jeng in ahi.
5 Malet u shkrinë para Zotit, vetë Sinai u drodh para Zotit, Perëndisë të Izraelit.
Pakai Sinai mol Pathen chu nahung kilandoh phat in, mol hochu Israel Pakai, Pathen masang ah apohkeh jeng in ahi.
6 Në kohën e Shamgarit, birit të Anathit, në kohën e Jaeles rrugët ishin të shkreta, dhe kalimtarët ndiqnin shtigje dredha-dredha.
Anath chapa Shamgar nikholai leh Jael nikho laijin mipiten lamlen jeng jong apelun, kholjin ho jeng in jong lampellang ajotjji tauve.
7 Mungonin krerë në Izrael; po, mungonin, deri sa nuk dola unë, Debora, si nënë në Izrael.
Israel te minu banga Deborah ahung kipat tokah chun Israel thinglhang khoho’a mihem themkhat bou ana kidalha tan ahi.
8 Ata zgjidhnin perëndi të tjera, kur lufta ishte te pragu. Nuk shihej asnjë mburojë apo shtizë midis dyzet mijë burrave të Izraelit.
Israel ten pathen thah thahho ahin kilhen phat nun khopi kelkot phungho’a gal ahung pohjal jengin ahi. Ahinlah Israel galmi sang-somli ho lah a chun tengchale lum hin kipatna akimudoh pon ahi.
9 Zemra ime është me ata udhëheqës të Izraelit që u ofruan spontanisht në mes të popullit. Bekoni Zotin!
Kalungthim pumpihi Israel gal lamkai galsat dinga hung kipedoh hochung achengin ahi. Pakai chu thangvah in umhen!
10 Ju që shkoni hipur mbi gomarë të bardha, ju që rrini ulur mbi qilima të shtrenjtë, dhe ju që ecni nëpër rrugë, këndoni!
“Nangho sangan hoitah tah chunga kampol pon hoitah tah toupha-a lhaiho leh lamlen dunga vahlehon ngaito uvin!
11 Larg britmave të harkëtarëve, larg koritave, të kremtojnë veprat e drejta të Zotit, veprat e drejta për krerët e tij në Izrael! Atëherë populli i Zotit zbriti në portat.
Thinglhang’a la a sathem tahtah ho tuilonlhah na vadung panghoa akikhom’un Pakai chonphatna galjona loupitah tah asamphong uve. Hiche jouchun Pakai mipiten khopi kelkotphung lang jonnin ahung konsuh tauve.
12 Zgjohu, zgjohu, o Debora! Zgjohu, zgjohu, dhe merrja një kënge! Çohu, o Barak, dhe çoji larg robërit e tu, o bir i Abinoamit!
“Thouvin Deborah thouvin! Thouvin, thouvin la saovin! Thovin Barak! Abinoam chapa nagal hing mat ho hinkaijin!
13 Atëherë iu dha qeverimi mbi fisnikët e popullit atyre që kishin mbetur; Zoti ma dha mua qeverimin midis të fuqishmëve.
Tabor molla kon in milen milal ho nokhum dingin mi themchabou ahung kijot suh un ahi. Pakai mipite chu gal-hat tah tah ho nokhum dingin ahung kijot suh un ahi.
14 Nga Efraimi erdhën ata që i kishin rrënjët tek Amaleku; në suitën tënde, Beniamin, midis njerëzve të tu; nga Makir i zbritën disa krerë dhe nga Zabuloni ata që mbajnë shkopin e komandimit.
Amalek mite’a konna kilah peh Ephraim ma kon in ahung suh un Benjamin nangma le nasepaite nahin juijuve. Makir a kon in gallamkai ho ahungsuh uva Zebullun na kon in gallam kaiho manchahchoi ho ahungun ahi.
15 Princat e Isakarit erdhën me Deboran; ashtu siç ishte Isakari, kështu qe edhe Baraku; ata u hodhën në luginë në gjurmët e saj. Ndër divizionet e Rubenit, të mëdha ishin vendimet e zemrës!
Issachar-a leng chapate chu Deborah leh Barak lam’ah apangun ahi. Amahon Barak ahinjui un phaicham langa ahung lhailut un ahi. Ahinla Reuben phungsung’a vang lungkhat ahitheipouve.
16 Pse mbete ti midis të ngujuarve për të dëgjuar fyellin e barinjve? Midis divizioneve të Rubenit, të mëdha ishin vendimet e zemrës!
Ibola nangho kelngoi hon holah a nomsatah a natouthim uva kelngoi chingho saisip sapchu namoh ngai ngai uham? Ahinla Reuben phung sunga vang kilungkhatna aneithei pouve.
17 Galaadi ndaloi matanë Jordanit; po Dani pse mbeti mbi anijet? Asheri u vendos pranë bregut të detit dhe mbeti në portet e tij.
Gilead vang Jordan solamma aumden tan chule Dan chu ipi dinga inmunna umnalai ham? Asher vang twikhanglen panga kongkai munna achengden tan ahi.
18 Zabuloni është një popull që ka vënë në rrezik jetën e tij deri në vdekje, po kështu edhe Neftali në zonat e larta të fushës.
Ahinlah Zebulun vang Naphtali teho bolbang’in galkisat khoh laitah a chun ahinkhou phal ngam’in pan alauvin ahi.
19 Mbretërit erdhën dhe luftuan; atëherë luftuan mbretërit e Kanaanit dhe të Taanakit, pranë ujërave të Megidos; por nuk suallën asnjë plaçkë prej argjendi.
Canaan lengte ahungun Megiddo twinah phung komma chun Taanach munnah gal asatnin imacha alemlo pon ahi.
20 Nga qielli luftuan yjet, gjatë lëvizjes së tyre luftuan kundër Siseras.
Chunga ahsiten vanna kon in gal asatnin, ahsiten akikhai khumnao munna kon in Sisera dounan gal ahin sat’un ahi.
21 Përroi Kishon i përmbysi, përroi i vjetër, përroi i Kishonit. Shpirti im, vepro me forcë!
Kishon vadungin alhohmang gamtaove. Kishon kiti golluilaija tuihattah chutoh kalhagao hangsantah in kijotkhom lhontan.
22 Atëherë thundrat e kuajve trokëllinin me forcë në galop, në galopin e pitokëve të tyre.
Hiche jouchun sakol kengin leiset achon in, Sesira sakol thupitah chu akinunkho jing jengin ahi.
23 “Mallkoni Merozin”, tha Engjëlli i Zotit, “mallkoni, mallkoni banorët e tij, sepse nuk i shkuan në ndihmë Zotit, në ndihmë të Zotit në mes të trimave të tij!”.
‘Meroz mite chu sapsetna changhen,’ tin Pakai Vantil ten aseije nasatah in sapsetna changuhen tin asam’un ahi, ajeh chu amaho galsat hattah hotoh kisatto dingin Pakai langa pang dinga ahung pouvin ahi.
24 E bekuar qoftë midis grave Jaela, gruaja e Heberit, Keneut! Qoftë e bekuar midis grave që banojnë në çadra!
Numei lah a phatthei chang chungnung Ken mi Kaber jinu Jael ahi, amanu hi numei ponbuh sung’a chengho jouse lah a nunnom penhen,
25 Ai kërkoi ujë dhe ajo i dha qumësht; në një kupë princash i ofroi ajkë.
Sisera in twi anathum’in ahileh aman bongnoi anadon sah e. Mithupi tahho peh dinga kilom khonna chun, bongnoi ha tuitah achoipeh e.
26 Me një dorë kapi kunjin dhe me dorën e djathtë çekiçin e artizanëve; e goditi Siseran, i çau kokën dhe ia shpoi tejpërtej tëmthat.
Hiche jouchun akhut veilamma ponbuh thih hemkhat achoijin chule akhut jet lamma natohna sehcha chu achoijin hiche sehcha chun Sisera chu akhennin, aluchang akhenchip tai. Aman hakhetnin akhennin achalpang chu akhen lhumtai.
27 Te këmbët e saj ai u këput, ra dhe u dergj pa shpirt; në këmbët e saj u këput dhe ra; aty ku u këput, aty ra i vdekur.
Ama alhulhop jengin, amanu kengphang komma chun akijam jengin chuleh alhuh lhopna-achun athi dentai.
28 E ëma e Siseras shikoi nga dritarja dhe thirri nga hekurat e saj: “Pse qerrja jote po vonon aq shumë të vijë? Pse ecin kaq ngadalë qerret e tij?”.
Bangkotna kon chun Sisera nu ahung khodah in, hiche bangkotna konchun achapa hung kileding chu galdot jing pummin hitin aseije, “I-atile tugeijahi sakol kangtalai chu hung kilelouva ham? Itidan'a sakol kangtalai khogin tugeija kijalouva ham?” ati.
29 Gratë e saj më të urta iu përgjegjën, dhe ajo përsëriti me vete fjalët e saj:
Numei ching theitah kilhamonna thucheng hi navel vellin hiche thucheng hin amale ama akidonbut’in ahi.
30 “Ata kanë gjetur plaçkë dhe janë duke e ndarë në pjesë. Për çdo burrë një ose dy vajza; për Siseran një plaçkë me rroba shumëngjyrëshe, një plaçkë me rroba shumëngjyrëshe dhe të qëndisura, me rroba shumëngjyrëshe dhe të qëndisura nga të dy anët për shpatullat e atyre që bartin tutje plaçkën”.
Amaho hi ahin athilchomdoh uchu kihom uvah hiuvinte, numei khatle ni pasal khat cheh changun te, Sisera dingin ponjem hoitah tah gong’un tin, chule ponjem hoitah a kikhong keidingin jong hin gong’un te ati. Akichomdoh ho lah a chu alangtoa ponjem hoitah tah a kikhong ho jong jao ding ahinai.
31 Kështu u zhdukshin të gjithë armiqtë e tu, o Zot! Por ata që të duan qofshin si dielli, kur lind me gjithë forcën e tij!”. Pastaj vendi pati qetësi për dyzet vjet me radhë.
Pakai, nagalmite ho jouse Sisera te bangin thina toh cheh-uhen! Amavang nangma ngailu jouse chu nisa bangin thanei tah’in khangtou jing taohen!” Hitichun gamsunga kum 40 geijin chamna ana ummin ahi.

< Gjyqtarët 5 >