Gjyqtarët 20
1 Atëherë tërë bijtë e Izraelit lëvizën, nga Dani deri në Beer-Sheba dhe në vendin e Galaadit, dhe asambleja u mblodh si një njeri i vetëm përpara Zotit në Mitspah.
Tous les enfants d’Israël sortirent, depuis Dan jusqu’à Bersabée et au pays de Galaad, et l’assemblée se réunit comme un seul homme devant Yahweh à Maspha.
2 Krerët e tërë popullit, e gjithë fiseve të Izraelit u paraqitën përpara asamblesë së popullit të Perëndisë; ishin katërqind mijë këmbësorë, të aftë të përdornin shpatën.
Les chefs de tout le peuple, toutes les tribus d’Israël, se présentèrent dans l’assemblée du peuple de Dieu: quatre cent mille hommes de pied tirant l’épée.
3 (Dhe bijtë e Beniaminit dëgjuan që bijtë e Izraelit ishin ngjitur në Mitspah). Atëherë bijtë e Izraelit thanë: “Na tregoni, si u krye ky krim?”.
Et les fils de Benjamin apprirent que les enfants d’Israël étaient montés à Maspha. Les enfants d’Israël dirent: « Parlez: comment ce crime a-t-il été commis! »
4 Atëherë Leviti, burri i gruas që ishte vrarë, u përgjegj: “Unë kisha hyrë bashkë me konkubinën time në Gibeah të Beniaminit për të kaluar natën.
Alors le Lévite, le mari de la femme qui avait été tuée, prit la parole et dit: « J’étais entré à Gabaa de Benjamin, moi et ma concubine, pour y passer la nuit.
5 Por banorët e Gibeahut u ngritën kundër meje dhe rrethuan natën shtëpinë në të cilën ndodhesha, dhe kjo për të më vrarë; por ata dhunuan përkundrazi konkubinën time dhe ajo vdiq.
Les habitants de Gabaa se sont levés contre moi et ont entouré pendant la nuit la maison où j’étais; ils avaient l’intention de me tuer, et ils ont fait violence à ma concubine, et elle est morte.
6 Kështu unë mora konkubinën time, e preva copë-copë, dhe e dërgova nëpër gjithë territorin e trashëgimisë së Izraelit, sepse këta kryen një krim dhe një poshtërsi në Izrael.
J’ai saisi ma concubine, je l’ai coupée en morceaux, et je l’ai envoyée dans tout le territoire de l’héritage d’Israël; car ils ont commis un crime et une infamie en Israël.
7 Dhe ja, tani tërë ju, o bij të Izraelit, jepni mendimin dhe këshillën tuaj”.
Vous voici tous, enfants d’Israël; consultez-vous, et décidez ici même. »
8 Atëherë tërë populli u ngrit si një njeri i vetëm, duke thënë: “Asnjë prej nesh nuk do të kthehet në çadrën e tij, asnjë prej nesh nuk do të kthehet në shtëpinë e tij.
Tout le peuple se leva comme un seul homme en disant: « Nul d’entre nous n’ira dans sa tente, nul ne retournera dans sa maison.
9 Dhe tani, ja se ç’do t’i bëjmë Gibeahut: do të shkojmë kundër tij duke hedhur me short,
Voici maintenant ce que nous ferons à Gabaa: Contre elle d’après le sort!
10 dhe do të marrim nga të gjitha fiset e Izraelit dhjetë njerëz mbi njëqind, njëqind mbi një mijë dhe një mijë mbi dhjetë mijë, të cilët do të shkojnë të kërkojnë ushqime për popullin, me qëllim që duke shkuar kundër Gibeahut të Beniaminit të mund t’ia lajmë të gjitha poshtërsitë që ka kryer në Izrael”.
Nous prendrons dans toutes les tribus d’Israël dix hommes sur cent, cent sur mille, et mille sur dix mille; ils iront chercher des vivres pour le peuple, afin qu’à leur arrivée on traite Gabaa de Benjamin selon toute l’infamie qu’elle a commise en Israël. »
11 Kështu tërë burrat e Izraelit u mblodhën kundër atij qyteti, të bashkuar si një njeri i vetëm.
C’est ainsi que tous les hommes d’Israël s’assemblèrent contre la ville, unis comme un seul homme.
12 Fiset e Izraelit dërguan pastaj njerëz në gjithë fisin e Beniaminit për t’i thënë: “Ç’është ky krim që është kryer ndër ju?
Les tribus d’Israël envoyèrent des hommes dans toutes les familles de Benjamin pour dire: « Qu’est-ce que ce crime qui a été commis chez vous?
13 Prandaj na dorëzoni ata njerëz, ata kriminelë që janë në Gibeah, që t’i vrasim dhe të heqim të keqen nga Izraeli”. Por bijtë e Beniaminit nuk pranuan të dëgjojnë zërin e vëllezërve të tyre, të bijve të Izraelit.
Livrez maintenant les hommes pervers qui sont à Gabaa, afin que nous les fassions mourir et que nous ôtions le mal du milieu d’Israël. » Mais les Benjamites ne voulurent pas écouter la voix de leurs frères les enfants d’Israël.
14 Bijtë e Beniaminit madje u mblodhën nga qytetet e tyre në Gibeah për të luftuar kundër bijve të Izraelit.
Les fils de Benjamin, sortant de leurs villes, s’assemblèrent à Gabaa pour partir en guerre contre les enfants d’Israël.
15 Atë ditë bijtë e Beniaminit të thirrur nga qytetet e tyre për t’u mbledhur ishin njëzet e gjashtë mijë burra të aftë për të përdorur shpatën, pa llogaritur banorët e Gibeahut, që arrinin në shtatëqind burra të zgjedhur.
Les fils de Benjamin, sortis des villes, furent recensés en ce jour au nombre de vingt-six mille, tirant l’épée, sans compter les habitants de Gabaa, formant sept cents hommes d’élite.
16 Midis tërë këtyre njerëzve kishte shtatëqind burra të zgjedhur, që ishin mëngjarashë. Tërë këta ishin të aftë të hidhnin një gur me hoben kundër një fije floku, pa gabuar goditjen.
Parmi tout ce peuple il y avait sept cents hommes d’élite qui ne se servaient pas de la main droite; tous ces combattants pouvaient lancer avec la fronde une pierre à un cheveu, sans le manquer.
17 Njerëzit e Izraelit të thirrur për t’u mbledhur, pa përfshirë ata të Beniaminit, ishin katërqind mijë burra të aftë për të përdorur shpatën, të gjithë luftëtarë.
Le nombre des hommes d’Israël recensés, non compris ceux de Benjamin, fut de quatre cent mille tirant l’épée, tous gens de guerre.
18 Kështu bijtë e Izraelit lëvizën, u ngjitën në Bethel dhe konsultuan Perëndinë, duke thënë: “Kush prej nesh do të nisë i pari luftën kundër bijve të Beniaminit?”. Zoti u përgjegj: “Juda do të fillojë i pari”.
Et les enfants d’Israël, s’étant levés, montèrent à Béthel, et consultèrent Dieu, en disant: « Qui de nous montera le premier pour combattre les fils de Benjamin? » Yahweh répondit: « Que Juda monte le premier. »
19 Të nesërmen në mëngjes bijtë e Izraelit u nisën dhe e ngritën kampin e tyre kundër Gibeahut.
Les enfants d’Israël se mirent en marche dès le matin, et ils campèrent contre Gabaa.
20 Njerëzit e Izraelit dolën kështu për të luftuar kundër Beniaminit dhe u rreshtuan për betejë kundër luftëtarëve të tij pranë Gibeahut.
Les hommes d’Israël s’avancèrent pour combattre ceux de Benjamin, et les hommes d’Israël se rangèrent en bataille contre eux, devant Gabaa.
21 Atëherë bijtë e Beniaminit dolën nga Gibeahu dhe po atë ditë shtrinë të vdekur për tokë njëzet e dy mijë burra të Izraelit.
Alors les fils de Benjamin sortirent de Gabaa, et ils couchèrent par terre ce jour-là vingt-deux mille hommes d’Israël.
22 Por populli, burrat e Izraelit, morën zemër përsëri dhe u rreshtuan përsëri për betejë në po atë vend ku ishin rreshtuar ditën e parë.
Le peuple, savoir les hommes d’Israël, affermirent leur courage, et ils se rangèrent de nouveau en bataille dans le lieu où ils s’étaient placés le premier jour.
23 Atëherë bijtë e Izraelit shkuan dhe qanë përpara Zotit deri në mbrëmje, dhe u konsultuan me Zotin, duke thënë: “A duhet ta vazhdoj luftën kundër bijve të Beniaminit, vëllait tim?”. Zoti iu përgjegj: “Suluni kundër tyre”.
Et les enfants d’Israël montèrent et ils pleurèrent devant Yahweh jusqu’au soir; et ils consultèrent Yahweh, en disant: « Marcherai-je encore pour combattre les fils de Benjamin, mon frère? » Yahweh répondit: « Montez contre lui. »
24 Bijtë e Izraelit u ndeshën për herë të dytë me bijtë e Beniaminit.
Les enfants d’Israël s’approchèrent des fils de Benjamin, le second jour;
25 Beniaminitët dolën për herë të dytë nga Gibeahu kundër tyre dhe shtrinë për tokë tetëmbëdhjetë mijë burra të tjerë nga bijtë e Izraelit, të gjithë të aftë të përdornin shpatën.
et, ce second jour, les fils de Benjamin sortirent de Gabaa à leur rencontre, et ils couchèrent encore par terre dix-huit mille hommes des enfants d’Israël, tous tirant l’épée.
26 Atëherë tërë bijtë e Izraelit, domethënë tërë populli, u ngjitën në Bethel dhe qanë; mbetën aty përpara Zotit dhe agjëruan atë ditë deri në mbrëmje, dhe ofruan olokauste dhe flijime falenderimi përpara Zotit.
Tous les enfants d’Israël et tout le peuple montèrent et vinrent à Béthel; ils pleurèrent, assis là devant Yahweh; ils jeûnèrent en ce jour jusqu’au soir, et ils offrirent des holocaustes et des sacrifices pacifiques devant Yahweh.
27 Pastaj bijtë e Izraelit u konsultuan me Zotin (arka e besëlidhjes së Perëndisë ndodhej aty në atë kohë,
Et les enfants d’Israël consultèrent Yahweh, — en ces jours-là, l’arche de l’alliance de Dieu était là,
28 dhe Finehasi, bir i Eleazarit, bir i Aaronit, shërbente në atë kohë para saj) dhe thanë: “A duhet të vazhdojë akoma të dal për të luftuar kundër bijve të Beniaminit, vëllait tim, apo duhet të heq dorë nga një gjë e tillë?”. Zoti u përgjegj: “Suluni, sepse nesër do t’i jap në duart tuaja”.
et Phinées, fils d’Eléazar, fils d’Aaron, se tenait devant elle, en ces jours, — et ils dirent: « Marcherai-je encore pour combattre les fils de Benjamin, mon frère, ou bien dois-je cesser? » Yahweh répondit: « Montez, car demain je les livrerai en ta main. »
29 Kështu Izraeli zuri një pritë rreth e rrotull Gibeahut.
Alors Israël plaça une embuscade autour de Gabaa,
30 Bijtë e Izraelit u vërsulën për të tretën herë kundër bijve të Beniaminit, dhe u rreshtuan për betejë në afërsi të Gibeahut si herët e tjera.
et, le troisième jour, les enfants d’Israël montèrent contre les fils de Benjamin; ils se rangèrent en bataille devant Gabaa, comme les autres fois.
31 Bijtë e Beniaminit dolën kundër popullit dhe armiqtë e tyre i tërhoqën larg qytetit; dhe filluan të godasin dhe të vrasin, si herët e tjera, disa nga populli i Izraelit nëpër rrugët (nga të cilat njera shkon në Bethel dhe tjetra në Gibeah), dhe në fshatrat; ata vranë rreth tridhjetë veta.
Et les fils de Benjamin sortirent à la rencontre du peuple, en se laissant attirer loin de la ville. Ils commencèrent à frapper et à tuer parmi le peuple, comme les autres fois, sur les routes dont l’une monte à Béthel et l’autre à Gabaa, dans la campagne; ils tuèrent environ trente hommes d’Israël.
32 Kështu bijtë e Beniaminit thanë: “Ja ku janë, të mundur para syve tona si herën e parë!”. Por bijtë e Izraelit thanë: “Të ikim dhe t’i tërheqim larg qytetit, mbi rrugët kryesore!”.
Les fils de Benjamin disaient: « Les voilà battus devant nous comme auparavant! » Et les enfants d’Israël disaient: « Fuyons, et attirons-les loin de la ville, sur ces route. »
33 Atëherë tërë njerëzit e Izraelit lëvizën nga pozicionet e tyre dhe u rreshtuan për betejë në Baal-Thamar; ndërkaq njerëzit e Izraelit që ishin në pritë dolën nga vëndet e tyre të fshehta në fushën e Gibeahut.
Tous les hommes d’Israël quittèrent leur position et se rangèrent à Baal-Thamar; en même temps l’embuscade d’Israël s’élança de son poste, de la plaine de Gabaa.
34 Dhjetë mijë burra të zgjedhur në të gjithë Izraelin u vërsulën kundër Gibeahut; Beteja qe e ashpër, por Beniaminitët nuk e shihnin katastrofën që po u afrohej.
Dix mille hommes d’élite de tout Israël arrivèrent ainsi de devant Gabaa. Le combat fut rude, et les fils de Benjamin ne se doutaient pas que le malheur allait les atteindre.
35 Kështu Zoti mundi Beniaminin para Izraelit; dhe bijtë e Izraelit vranë atë ditë njëzet e pesë mijë e njëqind burra të Beniaminit, të gjithë të zotë të përdornin shpatën.
Yahweh battit Benjamin devant Israël, et les enfants d’Israël tuèrent ce jour-là à Benjamin vingt-cinq mille et cent hommes, tous tirant l’épée.
36 Kështu bijtë e Beniaminit e kuptuan se ishin mundur. Izraelitët i kishin lëshuar terren Beniaminit, sepse kishin besim te njerëzit që kishin zënë pritë në afërsi të Gibeahut.
Les fils de Benjamin virent donc qu’ils étaient battus. Les hommes d’Israël n’avaient, en effet, cédé du terrain à Benjamin que parce qu’ils avaient confiance dans l’embuscade qu’ils avaient placée contre Gabaa.
37 Njerëzit e pritës u hodhën menjëherë mbi Gibeahun; ata ecën përpara dhe vranë me shpatë gjithë banorët e qytetit.
Quant aux hommes de l’embuscade, ils se jetèrent promptement sur Gabaa; puis, s’avançant, les hommes de l’embuscade frappèrent toute la ville du tranchant de l’épée.
38 Midis njerëzve të Izraelit dhe atyre që kishin ngritur pritën ishte caktuar një sinjal; këta të fundit duhet të bënin që të ngrihej një re e madhe tymi nga qyteti.
Or il y avait ce signe convenu, entre les hommes d’Israël et ceux de l’embuscade. que ceux-ci feraient monter de la ville un nuage de fumée.
39 Njerëzit e Izraelit, pra, kishin kthyer krahët gjatë luftimit; dhe ata të Beniaminit kishin filluar të godisnin dhe të vrisnin rreth tridhjetë njerëz të Izraelit. Në fakt ata thonin: “Me siguri ata janë plotësisht të mundur para nesh si në betejën e parë!”.
Les hommes d’Israël firent alors volte-face dans la bataille. Les Benjamites leur avaient tué déjà environ trente hommes, et ils disaient: « Certainement les voilà battus devant nous comme dans le premier combat! »
40 Por kur sinjali i kolonës së tymit filloi të ngrihet nga qyteti, ata të Beniaminit u kthyen prapa dhe ja, tërë qyteti ishte pushtuar nga flaka që po ngrihej në qiell.
Mais le nuage commençait à s’élever de la ville comme une colonne de fumée, et les Benjamites, regardant derrière eux, aperçurent la ville entière qui montait en feu vers le ciel.
41 Atëherë njerëzit e Izraelit u kthyen dhe njerëzit e Beniaminit i zuri një frikë e madhe, duke parë gjëmën e madhe që u kishte rënë.
Les hommes d’Israël firent volte-face, et les hommes de Benjamin furent épouvantés en voyant que le malheur les atteignait.
42 Prandaj filluan të ikin përpara njerëzve të Izraelit në drejtim të shkretëtirës, por pa arritur t’i shmangen betejës; dhe ata që dilnin nga qyteti u vërsulën në mes tyre dhe i masakruan.
Ils tournèrent le dos devant les hommes d’Israël, par le chemin du désert; mais les combattants les serrèrent de prés, et ils tuèrent ceux des villes chacun en leurs propres endroits.
43 I rrethuan Beniaminitët, i ndoqën pa pushim dhe i luftuan deri përballë Gibeahut nga ana lindore.
Ils cernèrent Benjamin, ils le poursuivirent, ils l’écrasèrent là où il faisait halte, jusqu’en face de Gabaa, du côté du soleil levant.
44 Beniaminitët humbën tetëmbëdhjetë mijë njerëz, të gjithë burra trima.
Il tomba dix-huit mille hommes de Benjamin, tous hommes vaillants.
45 Ata që mbetën gjallë kthyen kurrizin dhe ua mbathën në drejtim të shkretëtirës, të shkëmbit të Rimonit; dhe ata zunë rrugës pesë mijë prej tyre i ndoqën deri në Gidon dhe vranë dy mijë të tjerë.
Ceux qui restaient tournèrent le dos et s’enfuirent vers le désert, vers le rocher de Remmon. Les hommes d’Israël tuèrent cinq mille hommes sur les routes; ils les serrèrent de près jusqu’à Gédéon, et ils en tuèrent deux mille.
46 Kështu numri i përgjithshëm i Beniaminitëve që u vranë atë ditë ishte njëzet e pesë mijë veta, të gjithë të zotë të përdornin shpatën, tërë njerëz trima.
Le nombre total des Benjamites qui périrent ce jour-là fut de vingt-cinq mille hommes tirant l’épée, tous hommes vaillants.
47 Gjashtëqind burra, që kishin kthyer kurrizin dhe kishin ikur në shkretëtirë në drejtim të shkëmbit të Rimonit, mbetën aty katër muaj.
Six cents hommes qui avaient tourné le dos et s’étaient enfuis au désert, vers le rocher de Remmon, demeurèrent au rocher de Remmon pendant quatre mois.
48 Pastaj Izraelitët u kthyen kundër bijve të Beniaminit dhe vranë me shpatë tërë banorët e qytetit, duke përfshirë edhe bagëtinë dhe gjithçka gjenin; u vunë flakën edhe tërë qyteteve që u dilnin përpara.
Les hommes d’Israël revinrent vers les fils de Benjamin, et ils les frappèrent du tranchant de l’épée, depuis les villes, hommes et troupeaux, jusqu’à tout ce qu’on put trouver. Ils mirent aussi le feu à toutes les villes qu’ils trouvèrent.
