Jozueu 14

1 Këto janë territoret që bijtë e Izraelit morën si trashëgimi në vendin e Kanaanit, dhe që prifti Eleazar, Jozueu, bir i Nunit, dhe kryetarët e familjeve të fiseve të bijve të Izraelit u ndanë atyreve si trashëgimi.

И сии наследовавшии от сынов Израилевых в земли Ханаанстей, имже разделиша ю в наследие Елеазар жрец и Иисус сын Навин и князи отечеств племен сынов Израилевых:

2 Trashëgimia e tyre u vendos me short, ashtu si u kishte urdhëruar Zoti me anë të Moisiut nëntë fiseve dhe gjysmës së fisit,

по жребием наследиша, якоже заповеда Господь Моисеом дати девяти племеном и полплемени (Манассиину),

3 sepse dy fiseve të tjera dhe gjysmës së fisit, Moisiu u kishte dhënë trashëgiminë e tyre matanë Jordanit; por nuk u kishte dhënë asnjë trashëgimi Levitëve,

даде бо Моисей наследие дву племеном и полплемени Манассиину об ону страну Иордана: левитом же не даде жребия в них:

4 sepse bijtë e Jozefit formonin dy fise, atë të Manasit dhe atë të Efraimit; Levitëve nuk iu dha asnjë pjesë në vend, por vetëm disa qytete për të banuar bashkë me kullota për bagëtinë e tyre dhe pasuritë që kishin.

занеже быша сынове Иосифовы два племена, Манассиино и Ефремле: и не дадеся части в земли левитом, но токмо грады обитати, и предградия скотом их, и скоты их.

5 Bijtë e Izraelit vepruan ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun dhe e ndanë vendin.

Якоже заповеда Господь Моисею, тако сотвориша сынове Израилевы и разделиша землю.

6 Atëherë bijtë e Judës u paraqitën para Jozueut në Gilgal; dhe Kalebi, bir i Jefunehut, Kenizeu, i tha: “Ti e di atë që Zoti i tha Moisiut, njeriut të Perëndisë, lidhur me mua dhe me ty në Kadesh-Barnea.

И приидоша сынове Иудины ко Иисусу в Галгалы. И рече к нему Халев Иефонниин Кенезей: ты веси слово, еже глагола Господь к Моисею человеку Божию о мне и о тебе в Кадис-Варни:

7 Unë isha dyzet vjeç kur Moisiu, shërbëtori i Zotit, më dërgoi në Kadesh-Barnea për të vëzhguar vendin; unë i paraqita një raport ashtu si ma thoshte zemra.

четыредесяти бо лет бех, егда посла мя Моисей раб Господень от Кадис-Варни соглядати землю: и отвещах ему слово по сердцу его:

8 Ndërsa vëllezërit e mi që kishin ardhur me mua e shkurajuan popullin, unë ndoqa plotësisht Zotin, Perëndinë tim.

братия моя ходившии со мною превратиша сердце людий, аз же приложихся последовати Господеви Богу моему:

9 Atë ditë Moisiu bëri këtë betim: “Toka që ke shkelur me këmbë do të jetë trashëgimia jote dhe e bijve të tu për gjithnjë, sepse ke ndjekur plotësisht Zotin, Perëndinë tim”.

и клятся Моисей в той день, глаголя: земля, на нюже возшел еси, тебе будет в жребий и чадом твоим во век, яко приложился еси последовати Господу Богу моему:

10 Dhe ja, tani Zoti më ka ruajtur të gjallë, siç e kishte thënë, këto dyzet e pesë vjet që kur Zoti i tha këto fjalë Moisiut, ndërsa Izraeli endej nëpër shkretëtirë; dhe ja, sot u bëra tetëdhjetë e pesë vjeç.

и ныне препита мя Господь, якоже рече, сие четыредесять и пятое лето, отнележе глагола Господь слово сие к Моисею, и хождаше Израиль в пустыни: и ныне се, ми днесь осмьдесят и пять лет:

11 Por sot jam akoma i fortë si ditën që Moisiu më nisi; po atë fuqi që kisha atëherë e kam edhe tani, qoftë për të luftuar, qoftë për të shkuar dhe për të ardhur.

еще есмь днесь могий, якоже егда посла мя Моисей: тако и ныне могу входити и исходити на брань:

12 Prandaj ma jep këtë mal për të cilin foli Zoti atë ditë; sepse ti vetë e dëgjove atë ditë që aty ishin Anakimët dhe kishte qytete të mëdha dhe të fortifikuara. Në rast se Zoti do të jetë me mua, unë do t’i dëboj, ashtu si ka thënë Zoti”.

и ныне прошу у тебе горы сея, якоже рече Господь в день он, яко ты слышал еси слово сие в день оный: ныне же Енакими тамо суть, грады тверды и велицы: аще убо будет Господь со мною, потреблю их, якоже рече ми Господь.

13 Atëherë Jozueu e bekoi dhe i dha si trashëgimi Hebronin Kalebit, djalit të Jefunehut.

И благослови его Иисус, и даде Хеврон Халеву сыну Иефонниину, сыну Кенезеину в жребий.

14 Për këtë arësye Hebroni ka mbetur pronë e Kalebit, birit të Jefunehut, Kenizeu, deri në ditën e sotme, sepse ai ka ndjekur plotësisht Zotin, Perëndinë e Izraelit.

Сего ради бысть Хеврон Халеву Иефонниину Кенезеину в жребий даже до дне сего: понеже возследова повелению Господа Бога Израилева.

15 Më parë Hebroni quhej Kirjath-Arba, Arba pati qenë njeriu më i madh në radhët e Anakimëve. Dhe vendi nuk pati më luftë.

Имя же Хеврону прежде бяше Град Аргов: Митрополь Енакимлян сей. И почи земля от брани.