Jozueu 11

1 Kur Jabini, mbret i Hatsorit, i mësoi këto ngjarje, u dërgoi lajmëtarë Johabit, mbretit të Madonit, mbretit të Shimronit dhe atij të Akshafit,

And it came to pass, that, when Yabin the king of Chazor heard these things, he sent to Yobab the king of Madon, and to the king of Shimron, and to the king of Achshaph,

2 mbretërve që ndodheshin në veri të zonës malore, në Arabah, në jug të Kinerethit, në ultësirën dhe mbi lartësitë e Dorit, në perëndim,

And to the kings that were at the north, on the mountains, and in the plains, south of Kinneroth, and in the lowlands, and in the district of Dor on the west,

3 Kananejve që ishin në lindje dhe në perëndim, Amorejve, Hitejve, Perezejve dhe Jebusejve në krahinën malore, Hivejve në këmbët e malit Hermon në vendin e Mitspahut.

To the Canaanites on the east and on the west, and to the Emorites, and the Hittites, and the Perizzites, and the Jebusites in the mountains, and to the Hivites under Chermon in the land of Mizpah.

4 Kështu ata dolën, ata vetë me tërë ushtritë e tyre, një turmë shumë e madhe si rëra që është mbi bregun e detit dhe me kuaj e qerre në një numër shumë të madh.

And they went out, they and all their camps with them, much people, even as the sand that is upon the sea-shore in multitude, and with very many horses and chariots.

5 Kështu tërë këta mbretër u bashkuan dhe erdhën në afërsitë e ujërave të Meromit për të ngritur një kamp të përbashkët dhe për të luftuar kundër Izraelit.

And all these kings assembled themselves together, and they came and encamped together at the waters of Merom, to fight against Israel.

6 Por Zoti i tha Jozueut: “Mos u tremb nga ata, sepse nesër në këtë orë ke për t’i parë të gjithë të vrarë para Izraelit. Do të presësh leqet e këmbëve të kuajve të tyre dhe do të djegësh qerret e tyre”.

And the Lord said unto Joshua, Be not afraid because of them; for tomorrow about this time will I give all of them up slain before Israel: their horses shalt thou hamstring and their chariots shalt thou burn with fire.

7 Jozueu, pra, dhe gjithë luftëtarët bashkë me të, marshuan papritmas kundër tyre afër ujërave të Meromit dhe i sulmuan;

And Joshua and all the people of war with him came upon them by the waters of Merom suddenly; and they fell upon them.

8 dhe Zoti i dha në duart e Izraelitëve, të cilët i mundën dhe i ndoqën deri në Sidonin e madh, deri në ujërat e Misrefothit dhe në luginën e Mitspahut, në drejtim të lindjes; i mundën deri në atë pikë sa nuk lanë të gjallë asnjë prej tyre.

And the Lord delivered them into the hand of Israel, who smote them, and pursued them unto great Zidon, and unto Missrephoth-mayim, and unto the valley of Mizpeh eastward; and they smote them, until they left them none that escaped.

9 Jozueu i trajtoi si i kishte thënë Zoti preu leqet e këmbëve të kuajve të tyre dhe ua dogji qerret.

And Joshua did unto them as the Lord had said unto him: their horses he hamstringed and their chariots he burnt with fire.

10 Në po atë periudhë Jozueu u kthye dhe pushtoi Hatsorin, vrau mbretin e tij me shpatë, sepse në të kaluarën Hatsori kishte qenë kryeqyteti i tërë këtyre mbretërive.

And Joshua at that time turned back, and captured Chazor, and its kings he smote with the sword; for Chazor aforetimes was the head of all these kingdoms.

11 Vrau me shpatë tërë njerëzit që gjendeshin aty, duke vendosur shfarosjen e tyre; pastaj i vuri flakën Hatsorit.

And they smote all the souls that were therein with the edge of the sword, and devoted them; there was not left any one having breath; and Chazor he burnt with fire.

12 Kështu Jozueu pushtoi tërë qytetet e këtyre mbretërive, zuri mbretërit e tyre dhe i vrau me shpatë, duke vendosur shfarosjen e tyre, ashtu si kishte urdhëruar Moisiu, shërbëtori i Zotit.

And all the cities of these kings, and all their kings, did Joshua capture, and he smote them with the edge of the sword, and he devoted them, as Moses the servant of the Lord had commanded.

13 Por Izraeli nuk u vuri flakën asnjërit prej qyteteve që ngriheshin në kodrinat, me përjashtim të Hatsorit, i vetmi qytet që Jozueu dogji.

But as for the cities that had been left standing in their strength, these did Israel not burn: save Chazor only did Joshua burn.

14 Bijtë e Izraelit morën për vete tërë plaçkën e këtyre qyteteve dhe bagëtinë, por vranë tërë njerëzit dhe nuk lanë shpirt të gjallë.

And all the spoil of these cities, and the cattle, did the children of Israel take as booty unto themselves; but all the men they smote with the edge of the sword, until they had destroyed them: they left not any one having breath.

15 Ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun, shërbëtorin e tij, kështu Moisiu urdhëroi Jozueun, dhe ky nuk la pas dore asgjë nga tërë ato që Zoti i kishte urdhëruar Moisiut.

As the Lord had commanded Moses his servant, so did Moses command Joshua, and so did Joshua: he left nothing undone of all that the Lord had commanded Moses.

16 Kështu Jozueu shtiu në dorë tërë atë vend, krahinën malore, tërë Negevin, tërë vendin e Goshenit, ultësirën, Arabahun, krahinën malore të Izraelit dhe ultësirat e tij,

And Joshua took all that land, the mountain, and all the south country, and all the land of Goshen, and the lowlands, and the plain, and the mountain of Israel, and its lowlands;

17 nga mali Holak, që ngrihet në drejtim të Seirit, deri në Baal-Gad në luginën e Libanit në këmbët e malit Hermon; zuri tërë mbretërit e tyre, i goditi dhe i vrau.

From the bald mountain that goeth up to Seir, even unto Baal-gad in the valley of Lebanon under mount Chermon; and all their kings he captured, and smote them, and slew them.

18 Jozueu luftoi gjatë kundër të gjithë këtyre mbretërve.

A long time did Joshua make war with all these kings.

19 Nuk pati qytet që të bënte paqe me bijtë e Izraelit, me përjashtim të Hivejve që banonin në Gabaon; i pushtuan të gjitha me luftë.

There was not a city that made peace with the children of Israel, save the Hivites the inhabitants of Gib'on: the whole they took by war.

20 Në fakt ishte Zoti vetë që fortësonte zemrën e tyre që të bënin luftë kundër Izraelit, me qëllim që Izraeli të vendoste shfarosjen e tyre pa asnjë mëshirë për ta, por t’i zhdukte nga faqja e dheut ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun.

For of the Lord it was to harden their heart, that they should come against Israel in battle, in order to destroy them utterly, that they might obtain no favor: but in order that he might exterminate them, as the Lord had commanded Moses.

21 Po në këtë periudhë Jozueu u nis në marshim dhe shfarosi Anakitët e krahinës malore, ata të Hebronit, të Debirit, të Anabit, të të gjithë krahinës malore të Judës dhe të të gjithë krahinës malore të Izraelit; Jozueu vendosi shfarosjen e tyre të plotë bashkë me qytetet e tyre.

And Joshua came at that time, and cut off the 'Anakim from the mountains, from Hebron, from Debir, from 'Anab, and from the whole mountain of Judah, and from the whole mountain of Israel: with their cities did Joshua destroy them utterly.

22 Nuk mbetën më Anakitë në vendin e bijve të Izraelit; mbetën disa prej tyre vetëm në Gaza, në Gath dhe në Ashod.

There was none of the 'Anakim left in the land of the children of Israel: only in Gazzah, in Gath, and in Ashdod, there remained some.

23 Kështu Jozueu shtiu në dorë tërë vendin, pikërisht ashtu siç i kishte thënë Zoti Moisiut; Jozueu ia la pastaj si trashëgim Izraelit, simbas ndarjeve të tyre në fise. Dhe kështu vendi pati një pushim nga lufta.

And Joshua' took the whole land, all just as the Lord had spoken unto Moses; and Joshua gave it for an inheritance unto Israel, according to their divisions by their tribes. And the land rested from war.