< Jona 2 >

1 Atëherë Jona iu lut Zotit, Perëndisë të tij, nga barku i peshkut dhe tha:
Ko ia naʻe lotu ai ʻa Siona kia Sihova ko hono ʻOtua mei he kete ʻoe ika.
2 “Në fatkeqësinë time i thirra Zotit dhe ai m’u përgjigj; nga gjiri i Sheolit i thirra dhe ti e dëgjove zërin tim. (Sheol h7585)
‌ʻO ne pehē, “Naʻaku tangi ʻi heʻeku mamahi kia Sihova, naʻa ne ongoʻi au; naʻaku tangi mei he loto faʻitoka, pea naʻa ke ongoʻi hoku leʻo. (Sheol h7585)
3 Më hodhe në një vend të thellë, në zemër të deteve, rryma më mori dhe gjithë dallgët e tua dhe valët e tua më kaluan sipër.
He ko koe naʻa ke lī au ki he loloto, ki loto tahi; naʻaku ʻi he loto moana: pea naʻe melemo hifo au ʻi hoʻo ngaahi ngalu pea mo hoʻo ngaahi peau.
4 Atëherë thashë: U dëbova nga prania jote. Megjithatë do të shikoj akoma në drejtim të tempullit tënd të shenjtë.
Ko ia ne u pehē ai, ‘kuo liʻaki atu au mei ho ʻao; ka neongo ia, te u toe sio ki ho fale tapu māʻoniʻoni.’
5 Ujërat më kanë rrethuar deri në shpirt, humnera më ka mbështjellë, algat u mblodhën rreth kokës sime.
Naʻe kāpui au ʻe he ngaahi vai, ʻio, ʻo aʻu ki hoku laumālie: naʻe kāpui takatakai au ʻe he loloto, naʻe takatakai ʻae limu ʻi hoku ʻulu.
6 Zbrita deri në themelet e maleve, toka mbylli shufrat e saj pas meje për gjithnjë, por ti e ngrite jetën time nga gropa, o Zot, Perëndia im.
Naʻaku ʻalu hifo ki he tefito ʻoe ngaahi moʻunga: pea naʻe takatakai au ʻe he mālohi ʻoe māmani ʻo taʻengata; ka neongo ia, kuo ke ʻomi ʻa ʻeku moʻui mei he fakaʻauha, ʻe Sihova ko hoku ʻOtua.
7 Kur shpirti im po ligështohej brenda meje, kujtova Zotin, dhe lutja ime arriti deri te ti, në tempullin tënd të shenjtë.
“ʻI heʻene pongia hoku laumālie ʻiate au naʻaku manatu kia Sihova; pea naʻe ʻaʻau atu kiate koe ʻa ʻeku kole, ki ho ʻafioʻanga māʻoniʻoni.
8 Ata që jepen pas kotësive të rreme braktisin vetë burimin e hirit të tyre.
Ko kinautolu ʻoku tokanga ki he ngaahi vaʻinga loi, ʻoku nau siʻaki pe ʻekinautolu ʻa honau ʻalo ʻofeina.
9 Por unë me zëra lëvdimi do të ofroj flijime dhe do të plotësoj betimet që kam bërë. Shpëtimi i përket Zotit”.
Ka ko au te u feilaulau ʻaki kiate koe ʻae leʻo ʻoe fakafetaʻi; te u fai ʻaia kuo u fuakava ki ai. ʻOku meia Sihova ʻae fakamoʻui.”
10 Atëherë Zoti i foli peshkut dhe peshku e volli Jonan në breg.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova ki he ika, pea naʻa ne puʻaki atu ʻa Siona ki he fonua mōmoa.

< Jona 2 >