Jona 2
1 Atëherë Jona iu lut Zotit, Perëndisë të tij, nga barku i peshkut dhe tha:
Jonah loe tanga zok thung hoiah angmah ih Angraeng Sithaw khaeah lawkthuih:
2 “Në fatkeqësinë time i thirra Zotit dhe ai m’u përgjigj; nga gjiri i Sheolit i thirra dhe ti e dëgjove zërin tim. (Sheol h7585)
raihaih ka tongh naah, ka Angraeng khaeah lawk ka thuih, to naah anih mah ang pathim; hell zok thung hoiah nang to kang palawk naah, ka lok nang tahngaih pae. (Sheol h7585)
3 Më hodhe në një vend të thellë, në zemër të deteve, rryma më mori dhe gjithë dallgët e tua dhe valët e tua më kaluan sipër.
Kathuk tui thungah nang vah, tuipui um li ah nang vah; tuinawk mah kai ang takui o khoep, na tuiphunawk hoi nang ih tui sambanawk mah kai ang uem o.
4 Atëherë thashë: U dëbova nga prania jote. Megjithatë do të shikoj akoma në drejtim të tempullit tënd të shenjtë.
Kai loe na hmaa hoiah vah ving ah ka oh boeh; toe kaciim na tempul to ka khet let han, tiah lawk ka thuih.
5 Ujërat më kanë rrethuar deri në shpirt, humnera më ka mbështjellë, algat u mblodhën rreth kokës sime.
Tuinawk mah kai ang takui o khoek, ka hinghaih pakhra ang ven o khoep: kathuk tui mah kai ang takui khoep, tuipan mah ka lu to zaeng khoep.
6 Zbrita deri në themelet e maleve, toka mbylli shufrat e saj pas meje për gjithnjë, por ti e ngrite jetën time nga gropa, o Zot, Perëndia im.
Kai loe mae tlim ih tui thung khoek to ka krak tathuk; tui thung ih long mah dungzan khoek to ang naeh boeh; toe aw Angraeng ka Sithaw, kathuk amrohaih thung hoiah ka hinghaih nang loihsak.
7 Kur shpirti im po ligështohej brenda meje, kujtova Zotin, dhe lutja ime arriti deri te ti, në tempullin tënd të shenjtë.
Ka hinghaih pakhra thazok naah, Angraeng to ka poek; to naah lawk ka thuihaih loe nang khaeah, kaciim na tempul thungah dawh tahang.
8 Ata që jepen pas kotësive të rreme braktisin vetë burimin e hirit të tyre.
Tidoeh athum ai krang poekhaih tawn kaminawk mah, angmacae nuiah palungnathaih katawn Sithaw to angqoi o taak ving boeh.
9 Por unë me zëra lëvdimi do të ofroj flijime dhe do të plotësoj betimet që kam bërë. Shpëtimi i përket Zotit”.
Toe kai loe anghoe laasakhaih hoiah nang khaeah hmuenpaekhaih ka sak han; ka sak ih lokkamhaih baktih toengah ka sak han. Pahlonghaih loe Angraeng ih ni, tiah lawk ka thuih.
10 Atëherë Zoti i foli peshkut dhe peshku e volli Jonan në breg.
Angraeng mah tanga to lokpaek, to naah tanga mah Jonah to saoeng bangah pathak let.
