< Gjoni 11 >

1 Ishte atëherë i sëmurë një farë Llazari nga Betania, fshati i Marisë dhe i Martës, motrës së saj.
OL amen somaudar ad a Lasarus, men Petanien, kanim en Maria o ri a li Marta.
2 Maria ishte ajo që e vajosi me vaj erëkëndëshëm Zotin dhe ia fshiu këmbët me flokët e saj; dhe vëllai i saj, Llazari, ishte i sëmurë.
Iei Maria, me keieki potik Kaun o, o limwieki a pwilipeipei aluwilu a, me ri a ol Lasarus somaudar.
3 Prandaj motrat i dërguan fjalë Jezusit: “Zot, ja, ai që ti e do shumë është i sëmurë”.
Ri a li ko ari kadar wong i kaireki wong i: Maing, kotin mangi, me re pok ong me somaudar.
4 Dhe Jezusi si dëgjoi këto tha: “Kjo sëmundje nuk është për vdekje, po për lavdinë e Perëndisë, që nëpërmjet saj të përlëvdohet Biri i Perëndisë”.
Iesus lao mangi, ap kotin masani: Kaidik somau en mela eu met, a pweki lingan en Kot, pwe Nain Kot en kalingana kila.
5 Por Jezusi e donte Martën, motrën e saj dhe Llazarin.
Iesus kotin kupura Marta, o ri a li, o Lasarus.
6 Kur dëgjoi se Llazari ishte i sëmurë, qëndroi edhe dy ditë në vendin ku ishte.
A lao kotin mangier, me a somaudar, i ari kotikoteta wasa o pong ria pong.
7 Pastaj u tha dishepujve: “Të kthehemi përsëri në Jude”.
Ap kotin masani ong sapwilim a tounpadak kan: Kitail pan purelang Iudäa.
8 Dishepujt i thanë: “Mësues, pak më parë Judenjtë kërkonin të të vrisnin me gurë dhe ti po shkon përsëri atje?”.
Sapwilim a tounpadak kan potoan ong i: Rapi, Sus oko apton men kasuk ir, a re pan kotin purelang ia?
9 Jezusi u përgjigj: “Nuk janë vallë dymbëdhjetë, orët e ditës? Kur dikush ecën ditën, nuk pengohet, sepse sheh dritën e kësaj bote,
Iesus kotin masani: So auer eisokriau ni ran eu? Meamen alialu ni ran, sota pan dipikelekel, aki a ngingar marain en sappa.
10 por nëse dikush ecën natën, pengohet, sepse drita nuk është në të”.
A meamen alialu ni pong, a pan dipikelekel, aki marain sota mi re a.
11 Mbasi i tha këto gjëra, shtoi: “Mikun tonë, Llazarin e ka zënë gjumi, por unë po shkoj ta zgjoj”.
A kotin kasoiada mepukat, ap masani ong irail: Kompoke patail Lasarus mairelar, a I kokolan kapirida i.
12 Atëherë dishepujt e tij thanë: “Zot, po të flejë, do të shpëtojë”.
A sapwilim a tounpadak kan indang i: Maing, ma a mairelar, a pan maureda.
13 Por Jezusi u kishte folur për vdekjen e tij, kurse ata pandehnin se kishte folur për fjetjen e gjumit.
Ari, Iesus kotin masanieda duen a melar, a irail kiki ong, me a masanieda duen a mair en kamol.
14 Atëherë Jezusi u tha atyre haptas: “Llazari ka vdekur.
Iesus ap sansal masani ong irail: Lasarus melar,
15 Edhe unë gëzohem për ju që nuk isha atje, që të besoni; por le të shkojmë tek ai”.
A I peren kida, me I sota mi wasa o pweki komail, pwe komail en posonla. Ari, kitail en koko wei re a!
16 Atëherë Thomai, i quajtur Binjaku, u tha bashkëdishepujve: “Të shkojmë edhe ne, që të vdesim me të”.
Tomas, me pil ad a Didimus, ap indai ong warok tei kan: Kitail en pil kokola, pwen iang i mela.
17 Kur arriti Jezusi, pra, gjeti që Llazari ishte që prej katër ditësh në varr.
Iesus lao kotido, ap kotin diarada, me a mi nan sousou pong pa pong.
18 Por Betania ishte rreth pesëmbëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
Petanien me koren iong Ierusalem impan mail riau.
19 Dhe shumë Judenj kishin ardhur te Marta dhe te Maria për t’i ngushëlluar për vëllanë e tyre.
A Sus oko me toto ko dong Marta o Maria, pwen kamait ira la pweki ri ara ol o.
20 Marta, pra, si e mori vesh se po vinte Jezusi, i doli përpara; kurse Maria ishte ulur në shtëpi.
Marta lao rongadar, me Iesus kotido, ap koieila tu ong i. A Maria momod nan im o.
21 Marta i tha Jezusit: “Zot, po të ishe këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur,
Marta ap potoan ong Iesus: Maing, ma re kotikot met, ri ai ol sota pan mela.
22 por edhe tani e di se të gjitha ato që ti i kërkon Perëndisë, Perëndia do të t’i japë”.
Ari so, i asa meakot re pan kotin poeki ren Kot, Kot pan kotiki ong ir.
23 Jezusi i tha: “Yt vëlla do të ringjallet”.
Iesus kotin masani ong i: Ri om ol pan maureda.
24 Marta i tha: “E di se do të ringjallet, në ringjallje, ditën e fundit”.
Marta potoan ong i: I asa, me a pan maureda ni ias en ni ran nik o.
25 Jezusi i tha: “Unë jam ringjallja dhe jeta; ai që beson në mua, edhe sikur të duhej të vdesë do të jetojë.
Iesus kotin masani ong i: Ngai kamaur o maur, me poson ia, pan memaureta pil murin a mela.
26 Dhe ai që jeton e beson në mua, nuk do të vdesë kurrë përjetë. A e beson këtë?”. (aiōn g165)
A meamen me maur o poson ia, sota pan mela kokolata; koe kamelele mepukat? (aiōn g165)
27 Ajo i tha: “Po, Zot, unë besoj se ti je Krishti, Biri i Perëndisë, që duhet të vinte në botë”
A potoan ong i: Ei Maing, i poson, me ir me Kristus Sapwilim en Kot, me udan pwara dong sappa.
28 Dhe, si tha kështu, shkoi të thërrasë fshehtas Marinë, motrën e saj, duke thënë: “Mësuesi është këtu dhe po të thërret”.
A lao indada met, ap koieila ren Maria ri a li, monginki ong i: Saunpadak kotidor kainoma uk.
29 Posa e dëgjoi, ajo u çua me nxitim dhe erdhi tek ai.
A lao rongadar, ap uda, madang wei re a,
30 Por Jezusi ende nuk kishte arritur në fshat, por ndodhej në vendin ku Marta e kishte takuar.
A Iesus saikenta lel ong kanim o, pwe a kotikoteta wasa Marta tu ong i ia.
31 Prandaj Judenjtë që ishin me të në shtëpi për ta ngushëlluar, kur panë se Maria u çua me nxitim dhe doli, e ndoqën, duke thënë: “Ajo po shkon te varri për të qarë aty”.
Sus oko, me mi re a nan im o, pwen kamait i ala, lao kilangada, me Maria madang uda tang wei, rap idauenla i, indinda: A pan ko ong ni sousou, pwen sangesang ia.
32 Sapo Maria arriti te vendi ku ndodhej Jezusi dhe e pa atë, i ra ndër këmbë duke i thënë: “Zot, po të ishe ti këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur”.
Maria lao lel wasa o, o kilang i, ap poridi ong ni aluwilu a indang i: Maing, ma re kotikot met, ri ai ol sota pan mela.
33 Atëherë Jezusi, kur pa se ajo dhe Judenjtë që kishin ardhur me të po qanin, u psherëtiu në frymë dhe u trondit,
Iesus lao masani i sangesang, o Sus oko, me iang i kokodo pil sangesang, ap kupurola,
34 dhe tha: “Ku e keni vënë?”. Ata i thanë: “Zot, eja e shih!”.
Masani: Komail pwilikidi ia i? Irail potoan ong i: Maing, kotido masani.
35 Jezusi qau.
Iesus kotin tontonir.
36 Atëherë Judenjtë thanë: “Shih, sa e donte!”.
Sus oko ap inda: Kilang duen a pok ong i!
37 Por disa nga ata thanë: “Ky, që i hapi sytë të verbërit, s’mund të bënte që ky të mos vdiste?”.
A akai ir me indada: A so kak pan men et me kapad pasang mas en me maskun o, me ol men et ender mela?
38 Prandaj Jezusi, përsëri i tronditur përbrenda, erdhi te varri; por ky ishte një guvë dhe kishte përpara një gur.
Iesus pil kupurola koti dong sousou o. A por o ulong nan kisin dol o takai eu mi poa.
39 Jezusi tha: “Hiqni gurin!”. Marta, motra e të vdekurit, i tha: “Zot, ai tashmë qelbet, sepse ka vdekur prej katër ditësh”.
Iesus kotin masani: Katapure wei takai en! A Marta, en me melar ri a li, indada: Maing, a matalar, pwe a mi met pong pa pong.
40 Jezusi i tha: “A nuk të thashë se po të besosh, do të shohësh lavdinë e Perëndisë?”.
Iesus kotin masani ong i: I so indai ong uk, ma koe poson, koe pan kilangada lingan en Kot.
41 Atëherë ata e hoqën gurin prej vendit ku ishte shtrirë i vdekuri. Dhe Jezusi i ngriti sytë lart dhe tha: “O Atë, të falënderoj që më ke dëgjuar.
Irail ap katapure sang takai o. A Iesus kotin masanda masani: Sam, I danke komui, me komui mangi ia er.
42 Unë e dija mirë se ti gjithnjë më dëgjon, por i kam thënë këto për turmën që është përreth, që të besojnë se ti më ke dërguar”.
A i asa, me komui kin mangi ia ansau karos, a pweki pokon o, me u sili, I indaki mepukat, pwe irail en poson, me komui, me kadar ia do.
43 Dhe, mbasi tha këto, thirri me zë të lartë: “Llazar, eja jashtë!”.
A lao kotin masani met, ap kapitie laudeta masani: Lasarus, koieido!
44 Atëherë i vdekuri doli, me duart e këmbët të lidhura me rripa pëlhure dhe me fytyrën të mbështjellë në një rizë. Jezusi u tha atyre: “Zgjidheni dhe lëreni të shkojë!”.
A me melar o ap pedoido, likau en sousou kidim pena na o pa kan, o mas a me pirapinki pena lim en puto. A Iesus kotin masani ong irail: Lapwada kapitila i!
45 Atëherë shumë nga Judenjtë, që kishin ardhur te Maria dhe kishin parë gjithçka kishte bërë Jezusi, besuan në të.
Men Sus toto, me ko dong Maria, o kilanger, me Iesus kotin wiadar, posonla i.
46 Por disa nga ata shkuan te farisenjtë dhe u treguan atyre ç’kishte bërë Jezusi.
A akai ir kowei ren Parisär oko, kaire kin irail me Iesus kotin wiadar.
47 Atëherë krerët e priftërinjve dhe farisenjtë mblodhën sinedrin dhe thanë: “Ç’të bëjmë? Ky njeri po bën shumë shenja.
Samero lapalap o Parisär akan ap pokon pena kapung indada: Da me kitail en wiada? Pwe aramas men et kin wia kilel toto.
48 Po ta lëmë të vazhdojë kështu, të gjithë do të besojnë në të, do të vijnë Romakët dhe do të shkatërrojnë vendin dhe kombin tonë”.
Ma kitail sota pan mokidi ong i, karos pan posonla i, o men Rom pan kodo, ki sang kitail wei o atail kainok.
49 Por një nga ata, Kajafa, që ishte kryeprifti i atij viti, u tha atyre: “Ju nuk kuptoni asgjë;
A amen irail ad a Kaipas, me samoro lapalap ni par o, indang irail: Komail meid so lolekong.
50 dhe as nuk e konceptoni se është e leverdishme për ne që të vdesë vetëm një njeri për popullin, dhe të mos humbasë gjithë kombi”.
O sota lamelame, me a mau ong komail, aramas ta men en kam kila aramas akan, pwe kainok pokon ender lokidokila.
51 Por këtë ai nuk e tha nga vetja; por, duke qenë kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezusi duhej të vdiste për kombin,
A kaidik sang pein i, me a katitiki met, a i me samero lapalap ni par o, i ari kopada, me Iesus pan kamataki kainok o.
52 dhe jo vetëm për kombin, por edhe për t’i mbledhur në një, bijtë e Perëndisë që ishin të shpërndarë.
A kaidik kainok eta, pwe a pil pan kapokon pena seri en Kot akan, me muei pasang nin sap akan.
53 Që nga ajo ditë, pra, ata vendosën ta vrasin.
Sang ni ran o irail raparapaki en kamatala i.
54 Për këtë arsye Jezusi nuk ecte më haptasi midis Judenjve, por u tërhoq në një krahinë afër shkretëtirës, në një qytet që quhej Efraim dhe aty rrinte me dishepujt e tij.
Iesus ap solar kotikot sili sansal ren Sus oko, pwe a kotilang eu sap impan sap tan ni kanim eu ad a Epren, o kotikot ia iang sapwilim a tounpadak kan.
55 Dhe Pashka e Judenjve ishte afër dhe shumë veta nga ajo krahinë u ngjitën në Jeruzalem përpara Pashkës për t’u pastruar.
A pasa en Sus oko me korendor, o me toto koeie sang nan sap karos, kodalang Ierusalem mon pasa, pwen kamaui pein irail.
56 E kërkonin, pra, Jezusin dhe, duke qëndruar në tempull, thoshnin në mes tyre: “Si ju duket juve? A do të vijë ai për festë?”.
Irail ari raparapaki Iesus idedok nan pung arail, ni ar pokopokon nan im en kaudok: Da me komail lamelame, a sota pan ko dong kamadip o?
57 Krerët e priftërinjve dhe farisenjtë kishin dhënë urdhër që, po ta dinte ndokush se ku ishte ai, të sinjalizonte që ta kapnin.
A samero lapalap o Parisär akan wiadar kusoned eu, meamen me asa wasa a kot ia, i en kasaleda, pwe ren saikidi i.

< Gjoni 11 >