Gjoni 11
1 Ishte atëherë i sëmurë një farë Llazari nga Betania, fshati i Marisë dhe i Martës, motrës së saj.
Now a certain man was sick, Lazarus of Bethany, of the village of Mary and her sister Martha.
2 Maria ishte ajo që e vajosi me vaj erëkëndëshëm Zotin dhe ia fshiu këmbët me flokët e saj; dhe vëllai i saj, Llazari, ishte i sëmurë.
And it was that Mary which anointed the Lord with ointment, and wiped his feet with her hair, whose brother Lazarus was sick.
3 Prandaj motrat i dërguan fjalë Jezusit: “Zot, ja, ai që ti e do shumë është i sëmurë”.
The sisters therefore sent unto him, saying, Lord, behold, he whom thou lovest is sick.
4 Dhe Jezusi si dëgjoi këto tha: “Kjo sëmundje nuk është për vdekje, po për lavdinë e Perëndisë, që nëpërmjet saj të përlëvdohet Biri i Perëndisë”.
But when Jesus heard it, he said, This sickness is not unto death, but for the glory of God, that the Son of God may be glorified thereby.
5 Por Jezusi e donte Martën, motrën e saj dhe Llazarin.
Now Jesus loved Martha, and her sister, and Lazarus.
6 Kur dëgjoi se Llazari ishte i sëmurë, qëndroi edhe dy ditë në vendin ku ishte.
When therefore he heard that he was sick, he abode at that time two days in the place where he was.
7 Pastaj u tha dishepujve: “Të kthehemi përsëri në Jude”.
Then after this he saith to the disciples, Let us go into Judaea again.
8 Dishepujt i thanë: “Mësues, pak më parë Judenjtë kërkonin të të vrisnin me gurë dhe ti po shkon përsëri atje?”.
The disciples say unto him, Rabbi, the Jews were but now seeking to stone thee; and goest thou thither again?
9 Jezusi u përgjigj: “Nuk janë vallë dymbëdhjetë, orët e ditës? Kur dikush ecën ditën, nuk pengohet, sepse sheh dritën e kësaj bote,
Jesus answered, Are there not twelve hours in the day? If a man walk in the day, he stumbleth not, because he seeth the light of this world.
10 por nëse dikush ecën natën, pengohet, sepse drita nuk është në të”.
But if a man walk in the night, he stumbleth, because the light is not in him.
11 Mbasi i tha këto gjëra, shtoi: “Mikun tonë, Llazarin e ka zënë gjumi, por unë po shkoj ta zgjoj”.
These things spake he: and after this he saith unto them, Our friend Lazarus is fallen asleep; but I go, that I may awake him out of sleep.
12 Atëherë dishepujt e tij thanë: “Zot, po të flejë, do të shpëtojë”.
The disciples therefore said unto him, Lord, if he is fallen asleep, he will recover.
13 Por Jezusi u kishte folur për vdekjen e tij, kurse ata pandehnin se kishte folur për fjetjen e gjumit.
Now Jesus had spoken of his death: but they thought that he spake of taking rest in sleep.
14 Atëherë Jezusi u tha atyre haptas: “Llazari ka vdekur.
Then Jesus therefore said unto them plainly, Lazarus is dead.
15 Edhe unë gëzohem për ju që nuk isha atje, që të besoni; por le të shkojmë tek ai”.
And I am glad for your sakes that I was not there, to the intent ye may believe; nevertheless let us go unto him.
16 Atëherë Thomai, i quajtur Binjaku, u tha bashkëdishepujve: “Të shkojmë edhe ne, që të vdesim me të”.
Thomas therefore, who is called Didymus, said unto his fellow-disciples, Let us also go, that we may die with him.
17 Kur arriti Jezusi, pra, gjeti që Llazari ishte që prej katër ditësh në varr.
So when Jesus came, he found that he had been in the tomb four days already.
18 Por Betania ishte rreth pesëmbëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
Now Bethany was nigh unto Jerusalem, about fifteen furlongs off;
19 Dhe shumë Judenj kishin ardhur te Marta dhe te Maria për t’i ngushëlluar për vëllanë e tyre.
and many of the Jews had come to Martha and Mary, to console them concerning their brother.
20 Marta, pra, si e mori vesh se po vinte Jezusi, i doli përpara; kurse Maria ishte ulur në shtëpi.
Martha therefore, when she heard that Jesus was coming, went and met him: but Mary still sat in the house.
21 Marta i tha Jezusit: “Zot, po të ishe këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur,
Martha therefore said unto Jesus, Lord, if thou hadst been here, my brother had not died.
22 por edhe tani e di se të gjitha ato që ti i kërkon Perëndisë, Perëndia do të t’i japë”.
And even now I know that, whatsoever thou shalt ask of God, God will give thee.
23 Jezusi i tha: “Yt vëlla do të ringjallet”.
Jesus saith unto her, Thy brother shall rise again.
24 Marta i tha: “E di se do të ringjallet, në ringjallje, ditën e fundit”.
Martha saith unto him, I know that he shall rise again in the resurrection at the last day.
25 Jezusi i tha: “Unë jam ringjallja dhe jeta; ai që beson në mua, edhe sikur të duhej të vdesë do të jetojë.
Jesus said unto her, I am the resurrection, and the life: he that believeth on me, though he die, yet shall he live:
and whosoever liveth and believeth on me shall never die. Believest thou this? (aiōn g165)
27 Ajo i tha: “Po, Zot, unë besoj se ti je Krishti, Biri i Perëndisë, që duhet të vinte në botë”
She saith unto him, Yea, Lord: I have believed that thou art the Christ, the Son of God, [even] he that cometh into the world.
28 Dhe, si tha kështu, shkoi të thërrasë fshehtas Marinë, motrën e saj, duke thënë: “Mësuesi është këtu dhe po të thërret”.
And when she had said this, she went away, and called Mary her sister secretly, saying, The Master is here, and calleth thee.
29 Posa e dëgjoi, ajo u çua me nxitim dhe erdhi tek ai.
And she, when she heard it, arose quickly, and went unto him.
30 Por Jezusi ende nuk kishte arritur në fshat, por ndodhej në vendin ku Marta e kishte takuar.
(Now Jesus was not yet come into the village, but was still in the place where Martha met him.)
31 Prandaj Judenjtë që ishin me të në shtëpi për ta ngushëlluar, kur panë se Maria u çua me nxitim dhe doli, e ndoqën, duke thënë: “Ajo po shkon te varri për të qarë aty”.
The Jews then which were with her in the house, and were comforting her, when they saw Mary, that she rose up quickly and went out, followed her, supposing that she was going unto the tomb to weep there.
32 Sapo Maria arriti te vendi ku ndodhej Jezusi dhe e pa atë, i ra ndër këmbë duke i thënë: “Zot, po të ishe ti këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur”.
Mary therefore, when she came where Jesus was, and saw him, fell down at his feet, saying unto him, Lord, if thou hadst been here, my brother had not died.
33 Atëherë Jezusi, kur pa se ajo dhe Judenjtë që kishin ardhur me të po qanin, u psherëtiu në frymë dhe u trondit,
When Jesus therefore saw her weeping, and the Jews [also] weeping which came with her, he groaned in the spirit, and was troubled,
34 dhe tha: “Ku e keni vënë?”. Ata i thanë: “Zot, eja e shih!”.
and said, Where have ye laid him? They say unto him, Lord, come and see.
35 Jezusi qau.
Jesus wept.
36 Atëherë Judenjtë thanë: “Shih, sa e donte!”.
The Jews therefore said, Behold how he loved him!
37 Por disa nga ata thanë: “Ky, që i hapi sytë të verbërit, s’mund të bënte që ky të mos vdiste?”.
But some of them said, Could not this man, which opened the eyes of him that was blind, have caused that this man also should not die?
38 Prandaj Jezusi, përsëri i tronditur përbrenda, erdhi te varri; por ky ishte një guvë dhe kishte përpara një gur.
Jesus therefore again groaning in himself cometh to the tomb. Now it was a cave, and a stone lay against it.
39 Jezusi tha: “Hiqni gurin!”. Marta, motra e të vdekurit, i tha: “Zot, ai tashmë qelbet, sepse ka vdekur prej katër ditësh”.
Jesus saith, Take ye away the stone. Martha, the sister of him that was dead, saith unto him, Lord, by this time he stinketh: for he hath been [dead] four days.
40 Jezusi i tha: “A nuk të thashë se po të besosh, do të shohësh lavdinë e Perëndisë?”.
Jesus saith unto her, Said I not unto thee, that, if thou believedst, thou shouldest see the glory of God?
41 Atëherë ata e hoqën gurin prej vendit ku ishte shtrirë i vdekuri. Dhe Jezusi i ngriti sytë lart dhe tha: “O Atë, të falënderoj që më ke dëgjuar.
So they took away the stone. And Jesus lifted up his eyes, and said, Father, I thank thee that thou heardest me.
42 Unë e dija mirë se ti gjithnjë më dëgjon, por i kam thënë këto për turmën që është përreth, që të besojnë se ti më ke dërguar”.
And I knew that thou hearest me always: but because of the multitude which standeth around I said it, that they may believe that thou didst send me.
43 Dhe, mbasi tha këto, thirri me zë të lartë: “Llazar, eja jashtë!”.
And when he had thus spoken, he cried with a loud voice, Lazarus, come forth.
44 Atëherë i vdekuri doli, me duart e këmbët të lidhura me rripa pëlhure dhe me fytyrën të mbështjellë në një rizë. Jezusi u tha atyre: “Zgjidheni dhe lëreni të shkojë!”.
He that was dead came forth, bound hand and foot with grave-clothes; and his face was bound about with a napkin. Jesus saith unto them, Loose him, and let him go.
45 Atëherë shumë nga Judenjtë, që kishin ardhur te Maria dhe kishin parë gjithçka kishte bërë Jezusi, besuan në të.
Many therefore of the Jews, which came to Mary and beheld that which he did, believed on him.
46 Por disa nga ata shkuan te farisenjtë dhe u treguan atyre ç’kishte bërë Jezusi.
But some of them went away to the Pharisees, and told them the things which Jesus had done.
47 Atëherë krerët e priftërinjve dhe farisenjtë mblodhën sinedrin dhe thanë: “Ç’të bëjmë? Ky njeri po bën shumë shenja.
The chief priests therefore and the Pharisees gathered a council, and said, What do we? for this man doeth many signs.
48 Po ta lëmë të vazhdojë kështu, të gjithë do të besojnë në të, do të vijnë Romakët dhe do të shkatërrojnë vendin dhe kombin tonë”.
If we let him thus alone, all men will believe on him: and the Romans will come and take away both our place and our nation.
49 Por një nga ata, Kajafa, që ishte kryeprifti i atij viti, u tha atyre: “Ju nuk kuptoni asgjë;
But a certain one of them, Caiaphas, being high priest that year, said unto them, Ye know nothing at all,
50 dhe as nuk e konceptoni se është e leverdishme për ne që të vdesë vetëm një njeri për popullin, dhe të mos humbasë gjithë kombi”.
nor do ye take account that it is expedient for you that one man should die for the people, and that the whole nation perish not.
51 Por këtë ai nuk e tha nga vetja; por, duke qenë kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezusi duhej të vdiste për kombin,
Now this he said not of himself: but being high priest that year, he prophesied that Jesus should die for the nation;
52 dhe jo vetëm për kombin, por edhe për t’i mbledhur në një, bijtë e Perëndisë që ishin të shpërndarë.
and not for the nation only, but that he might also gather together into one the children of God that are scattered abroad.
53 Që nga ajo ditë, pra, ata vendosën ta vrasin.
So from that day forth they took counsel that they might put him to death.
54 Për këtë arsye Jezusi nuk ecte më haptasi midis Judenjve, por u tërhoq në një krahinë afër shkretëtirës, në një qytet që quhej Efraim dhe aty rrinte me dishepujt e tij.
Jesus therefore walked no more openly among the Jews, but departed thence into the country near to the wilderness, into a city called Ephraim; and there he tarried with the disciples.
55 Dhe Pashka e Judenjve ishte afër dhe shumë veta nga ajo krahinë u ngjitën në Jeruzalem përpara Pashkës për t’u pastruar.
Now the passover of the Jews was at hand: and many went up to Jerusalem out of the country before the passover, to purify themselves.
56 E kërkonin, pra, Jezusin dhe, duke qëndruar në tempull, thoshnin në mes tyre: “Si ju duket juve? A do të vijë ai për festë?”.
They sought therefore for Jesus, and spake one with another, as they stood in the temple, What think ye? That he will not come to the feast?
57 Krerët e priftërinjve dhe farisenjtë kishin dhënë urdhër që, po ta dinte ndokush se ku ishte ai, të sinjalizonte që ta kapnin.
Now the chief priests and the Pharisees had given commandment, that, if any man knew where he was, he should shew it, that they might take him.
