< Gjoni 10 >

1 “Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: Ai që nuk hyn nëpër derë të vathës së deleve, por ngjitet nga një anë tjetër, ai është vjedhës dhe kusar;
MELEL, melel I indai on komail, me jo weid nan wanim, pedelon on nan deun jip, a dauda waja toror, iei men lipirap o men kuli.
2 kurse kush hyn nëpër derë është bariu i deleve.
A me kin pedelon pan wanim, iei jilepan jip o.
3 Atij ia hap portieri; delet e dëgjojnë zërin e tij, dhe ai i thërret delet e tij me emër dhe i prin jashtë.
Iei me jilepan wanim o kin ritinada mo a; a jip akan kin ron nil a; i me ekereki na jip akan ad arail, kare irail wei.
4 Dhe, pasi i ka nxjerrë delet e tij, shkon para tyre; dhe delet e ndjekin, sepse njohin zërin e tij.
A kin kapedoi na jip akan, ap tion mo’rail, o jip akan kin idedauen i, pwe re anlar nil a.
5 Por nuk ndjekin asnjë të huaj, por do të ikin larg tij, sepse nuk e njohin zërin e të huajve”.
A re jota pan idauen, me re jan, pwe re pan tan jan, pwe re jan nil arail.
6 Jezusi u tha atyre këtë shëmbëlltyrë, por ata nuk morën vesh për çfarë po u fliste.
Jejuj kotin majani on irail karajeraj pot et, a irail jota weweki mepukat, me a kotin majani on irail.
7 Prandaj Jezusi u tha atyre përsëri: “Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: unë jam dera e deleve.
Iejuj pil kotin majani on irail: Melel, melel I indai on komail: Nai wanim en jip akan.
8 Të gjithë ata që erdhën para meje janë vjedhës e kusarë; por delet nuk i kanë dëgjuar.
Karoj, me pwarador mo i, iei lipirap o men kuli, o jip akan jota kin ron irail.
9 Unë jam dera; nëse dikush hyn nëpërmjet meje, do të shpëtohet; do të hyjë, do të dalë dhe do të gjejë kullotë.
Nai wanim o, a meamen pedelon re i, pan kamaurela o diar mana purepure.
10 Vjedhësi nuk vjen veçse për të vjedhur, për të vrarë e për të shkatërruar; por unë kam ardhur që të kenë jetë e ta kenë me bollëk.
Lipirap kin kodon pirapela, o kamela, o kaokaoe, a nai kodo, pwe irail en ale maur, kakairida kokolata.
11 Unë jam bariu i mirë; bariu i mirë jep jetën e vet për delet.
Nai jilepa mau; a jilepa mau kin tonmeteki on na jip akan maur i.
12 Kurse rrogëtari, që nuk është bari, dhe delet nuk janë të vetat, sheh ujkun që po vjen, i braktis delet dhe ikën; dhe ujku i rrëmben dhe i shpërndan delet.
A me kin pwaipwai o me jota udan jilepa, o me kaidin udan na jip oko, iei me ninar kidi eu wel kokodo, ap kajela jip oko, tandaui, a kidi en wel jaikidi jip oko, kamueit ir pajan.
13 Rrogëtari ikën, sepse është rrogëtar dhe nuk do t’ia dijë për delet.
Me pwaipwai o kin tandaui, aki a pwaipwai, o jota injenoki jip oko.
14 Unë jam bariu i mirë, dhe i njoh delet e mia dhe ato më njohin mua,
Nai jilepa mau, o I aja nai kan, o nai kan pil aja ia.
15 ashtu siç më njeh Ati mua dhe unë e njoh Atin dhe lë jetën time për delet.
Duen Jam o aja ia, iduen I aja Jam, o I tonmeteki on jip akan maur i.
16 Unë kam edhe dele të tjera që nuk janë të kësaj vathe; duhet t’i mbledh edhe ato, dhe ato do ta dëgjojnë zërin tim, dhe do të jetë një tufë e vetme dhe një Bari i vetëm.
A pil akai nai jip, me jo kijan nan kel wet, mepuko I pil pan wado, o re pan ron nil ai, o a pan pwin taieu o jilepa me ta men,
17 Prandaj Ati më do, sepse unë e lë jetën time që ta marr përsëri.
Iei me Jam pok on ia, pwe I kidi maur i, pwe I en pur on ale.
18 Askush nuk mund të ma heqë, por e lë nga vetja; unë kam pushtet ta lë e pushtet ta marr përsëri; ky është urdhri që kam marrë nga Ati im”.
Jota me ki jan ia, pwe pein nai kidi. I manaman on kidi maur i, I pil manaman on kapure don ia. Kujoned pot et I aleer jan ren Jam ai.
19 Atëherë lindi përsëri një përçarje midis Judenjve për shkak të këtyre fjalëve.
Iei me Juj oko ap pil liak toror pajan pweki majan pukat.
20 Dhe shumë nga ata thoshnin: “Ai ka një demon dhe nuk është në vete; përse e dëgjoni?”.
Me toto re’rail indada: A tanwar en tewil o iakalar. Menda komail ron i?
21 Të tjerë thoshnin: “Këto nuk janë fjalë të një të demonizuari; a mundet një demon t’ua hap sytë të verbërve?”.
Akai me indada: Kaidik padak en tanwar en tewil pukat, da, tewil pan kak kapad pajan maj en me majkun amen?
22 U kremtua festa e Kushtimit në Jeruzalem, dhe ishte dimër.
A ran en ijimaj en im en kaudok wiaui nan Ierujalem, i anjaun kapau.
23 Dhe Jezusi po ecte në tempull, nën portikun e Salomonit.
A Iejuj kotikot jili nan im en kaudok, nan palan en Jalomo.
24 E rrethuan, pra, Judenjtë dhe i thanë: “Deri kur do të na mbash pezull? Nëse je Krishti, na e thuaj haptas”.
Juj oko kapili pena i indan i: Arai da komui pan okioki jan kit? Ma komui Krijtuj, en kadede on kit janjal!
25 Jezusi u përgjigj atyre: “Unë jua kam thënë, por ju nuk besoni; veprat që bëj në emër të Atit tim, janë ato që dëshmojnë për mua.
Iejuj kotin majani on irail: I indai on komail er, a komail jota pojon dodok kan, me I wiadar ni mar en Jam ai, iei me kin kadede ia.
26 Por ju nuk besoni, sepse nuk jeni nga delet e mia, siç jua kam thënë.
A komail jota pojon, pwe komail kaidik kijan nai jip, duen me I indai on komail er.
27 Delet e mia e dëgjojnë zërin tim, unë i njoh dhe ato më ndjekin;
Nai jip oko kin ron nil ai, I aja irail a re kin idauen ia.
28 dhe unë u jap atyre jetën e përjetshme dhe nuk do të humbasin kurrë, e askush nuk do t’i rrëmbejë nga dora ime. (aiōn g165, aiōnios g166)
A I ki on irail maur joutuk, a re jota pan jalonala kokolata, o jota, me pan ki jan irail nan pa i. (aiōn g165, aiōnios g166)
29 Ati im, që m’i dha, është më i madh se të gjithë; dhe askush nuk mund t’i rrëmbejë nga dora e Atit tim.
Jam ai, me ki on ia irail, me lapa jan meakaroj, o jota me pan kak ki jan irail ni lim en Jam ai.
30 Unë dhe Ati jemi një”.
Nai o Jam me ta men.
31 Prandaj Judenjtë morën përsëri gurë për ta vrarë me gurë.
Juj oko ap pil rik takai, pwen kajuk i.
32 Jezusi u përgjigj atyre: “Ju tregova shumë vepra të mira nga Ati im; për cilën nga këto më vrisni me gurë?”.
Iejuj kotin japen irail: Dodok mau toto, me I kajale on komail er jan ren Jam o, a menia dodok ren mepukat, me komail kate kin ia?
33 Judenjtë u përgjigjën duke thënë: “Ne nuk të vrasim me gurë për asnjë vepër të mirë, po për blasfemi, dhe sepse ti, duke qenë njeri, e bën veten Perëndi”.
Juj oko ap japen i: Kaidik dodok mau eu, me je kate kin komui, a pweki lalaue, o pweki aramaj amen koe, me wia kin pein uk Kot,
34 Jezusi u përgjigj atyre: “A nuk është shkruar në ligjin tuaj: “Unë thashë: Ju jeni perëndi”?
Iejuj kotin japen irail: A jo intinidier nan omail kapun: I indada, komail kot akan,
35 Nëse ai i quan perëndi ata, të cilëve u qe drejtuar fjala e Perëndisë (dhe Shkrimi nuk mund të bjerë poshtë),
Ari, ma a kin wia kin ir kot, me aleer majan en Kot, pwe kijin likau kan jota kak japunala;
36 ju thoni se ai, që Ati e ka shenjtëruar dhe e ka dërguar në botë, blasfemon, sepse ka thënë: “Unë jam Biri i Perëndisë”?
A komail kin inda kin i, me Jam a kajarauialar, o kadara don jappa, koe lalaue, pweki ai indada: Japwilim en Kot nai?
37 Nëse unë nuk bëj veprat e Atit tim, mos më besoni,
Ma I jo wiawia dodok kan en Jam ai, komail der kamelele ia.
38 por nëse i bëj, edhe po të mos më besoni mua, u besoni të paktën veprave, që të njihni e të besoni se Ati është në mua dhe unë në atë”.
A ma I kin wiawia, komail en pojonki dodok kan, ma komail jota pojon ia, pwe komail en aja pojon, me Jam ai podidi on ia, o nai podidi on i.
39 Për këtë arsye ata kërkonin përsëri ta kapnin, por ai ikte nga duart e tyre.
Irail ap pil jon jaikidi i. I ari piti jan ni pa’rail.
40 Dhe shkoi përsëri përtej Jordanit, në vendin ku më parë Gjoni pagëzonte; dhe ndaloi aty.
O kotin purelan palilan Iordan, waja Ioanej kin wia paptaij ia maj; I ari kotikot waja o.
41 Dhe shumë veta erdhën tek ai dhe thoshnin: “Gjoni vërtet nuk bëri asnjë shenjë, por gjithçka që Gjoni tha për këtë ishte e vërtetë”.
A me toto pokon don i indada: Ioanej jota wiadar kilel eu; a melel eta karoj, me Ioanej majanieki men et.
42 Dhe atje shumë veta besuan në të.
A me toto pojonla i waja o.

< Gjoni 10 >