Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Hiob antwortete und sprach:

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

Ja, ich weiß fast wohl, daß also ist, daß ein Mensch nicht rechtfertig bestehen mag gegen Gott.

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

Hat er Lust, mit ihm zu hadern, so kann er ihm auf tausend nicht eins antworten.

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Er ist weise und mächtig wem ist's je gelungen, der sich wider ihn gelegt hat?

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Er versetzt Berge, ehe sie es inne werden, die er in seinem Zorn umkehret.

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

Er weget ein Land aus seinem Ort, daß seine Pfeiler zittern.

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

Er spricht zur Sonne, so gehet sie nicht auf, und versiegelt die Sterne.

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

Er breitet den Himmel aus allein und gehet auf den Wogen des Meers.

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

Er machet den Wagen am Himmel und Orion und die Glucke und die Sterne gegen Mittag.

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

Er tut große Dinge, die nicht zu forschen sind, und Wunder, deren keine Zahl ist.

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

Siehe, er gehet vor mir über, ehe ich's gewahr werde, und verwandelt sich, ehe ich's merke.

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

Siehe, wenn er geschwind hinfähret, wer will ihn wiederholen? Wer will zu ihm sagen: Was machst du?

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

Er ist Gott, seinen Zorn kann niemand stillen; unter ihm müssen sich beugen die stolzen HERREN.

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

Wie sollt ich denn ihm antworten und Worte finden gegen ihn?

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

Wenn ich auch gleich recht habe, kann ich ihm dennoch nicht antworten sondern ich müßte um mein Recht flehen.

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

Wenn ich ihn schon anrufe, und er mich erhöret, so glaube ich doch nicht, daß er meine Stimme höre.

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

Denn er fähret über mich mit Ungestüm und macht mir der Wunden viel ohne Ursache.

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

Er läßt meinen Geist sich nicht erquicken, sondern macht mich voll Betrübnis.

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

Will man Macht; so ist er zu mächtig; will man Recht, wer will mein Zeuge sein?

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

Sage ich, daß ich gerecht bin; so verdammet er mich doch; bin ich fromm, so macht er mich doch zu Unrecht.

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Bin ich denn fromm, so darf sich's meine Seele nicht annehmen. Ich begehre keines Lebens mehr.

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

Das ist das Eine, das ich gesagt habe: Er bringet um beide den Frommen und Gottlosen.

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

Wenn er anhebt zu geißeln, so dringet er fort bald zum Tode und spottet der Anfechtung der Unschuldigen.

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

Das Land aber wird gegeben unter die Hand des Gottlosen, daß er ihre Richter unterdrücke. Ist's nicht also? Wie sollte es anders sein?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

Meine Tage sind schneller gewesen denn ein Läufer; sie sind geflohen und haben nichts Gutes erlebt.

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

Sie sind vergangen wie die starken Schiffe, wie ein Adler fleugt zur Speise.

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

Wenn ich gedenke, ich will meiner Klage vergessen und meine Gebärde lassen fahren und mich erquicken,

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

so fürchte ich alle meine Schmerzen, weil ich weiß, daß du mich nicht unschuldig sein lässest.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

Bin ich denn gottlos, warum leide ich denn solche vergebliche Plage?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

Wenn ich mich gleich mit Schneewasser wünsche und reinigte meine Hände mit dem Brunnen,

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

so wirst du mich doch tunken in Kot, und werden mir meine Kleider scheußlich anstehen.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

Denn er ist nicht meinesgleichen, dem ich antworten möchte, daß wir vor Gericht miteinander kämen.

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

Es ist unter uns kein Schiedsmann, noch der seine Hand zwischen uns beide lege.

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

Er nehme von mir seine Rute und lasse sein Schrecken von mir,

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

daß ich möge reden und mich nicht vor ihm fürchten dürfe; sonst kann ich nichts tun, das für mich sei.