Jobi 8
1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:
Y respondió Baldad Sujita, y dijo:
2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?
¿Hasta cuándo hablarás esto, y las palabras de tu boca serán como un viento fuerte?
3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?
¿Si pervertirá Dios el derecho, y si el Todopoderoso pervertirá la justicia?
4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.
Si tus hijos pecaron contra él, él los echó en el lugar de su pecado.
5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,
Si tú de mañana buscares a Dios, y rogares al Todopoderoso:
6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.
Si fueres limpio y derecho, cierto luego se despertará sobre ti, y hará próspera la morada de tu justicia:
7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,
De tal manera que tu principio habrá sido pequeño en comparación del grande crecimiento de tu postrimería.
8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;
Porque pregunta ahora a la edad pasada, y dispónte para inquirir de sus padres de ellos;
9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.
Porque nosotros somos desde ayer, no sabemos, siendo nuestros días sobre la tierra como sombra.
10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?
¿No te enseñarán ellos, te dirán, y de su corazón sacarán estas palabras?
11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?
¿El junco crece sin cieno? ¿crece el prado sin agua?
12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.
¿Aun él en su verdura no será cortado, y antes de toda yerba se secará?
13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.
Tales son los caminos de todos los que olvidan a Dios; y la esperanza del impío perecerá.
14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.
Porque su esperanza será cortada, y su confianza es casa de araña.
15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.
El estribará sobre su casa, mas no permanecerá en pie: recostarse ha sobre ella, mas no se afirmará.
16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;
Un árbol está verde delante del sol, y sus renuevos salen sobre su huerto:
17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.
Junto a una fuente sus raíces se van entretejiendo, y enlazándose hasta un lugar pedregoso.
18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.
Si le arrancaren de su lugar, y negare de él, diciendo: Nunca te vi:
19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.
Ciertamente este será el gozo de su camino; y de la tierra de donde se traspusiére retoñecerán otros.
20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.
He aquí, Dios no aborrece al perfecto, ni toma la mano de los malignos.
21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.
Aun henchirá tu boca de risa, y tus labios de jubilación.
22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.
Los que te aborrecen, serán vestidos de confusión; y la habitación de los impíos perecerá.
