Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Entonces Bildad el Suhita respondió,

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

“¿Hasta cuándo hablarás de estas cosas? ¿Serán las palabras de tu boca un viento poderoso?

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

¿Dios pervierte la justicia? ¿O el Todopoderoso pervierte la justicia?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Si sus hijos han pecado contra él, los ha entregado en manos de su desobediencia.

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

Si quieres buscar a Dios con diligencia, haz tu súplica al Todopoderoso.

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

Si fueras puro y recto, seguramente ahora se despertaría por ti, y haz próspera la morada de tu justicia.

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

Aunque tu comienzo fue pequeño, sin embargo, su último fin aumentaría en gran medida.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

“Por favor, pregunta a las generaciones pasadas. Descubra el aprendizaje de sus padres.

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

(Porque no somos más que de ayer, y no sabemos nada, porque nuestros días en la tierra son una sombra).

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

¿No te enseñarán, te dirán, y pronunciar palabras de su corazón?

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

“¿Puede el papiro crecer sin fango? ¿Pueden los juncos crecer sin agua?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

Mientras esté verde, no lo cortes, se marchita antes que cualquier otra caña.

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

Así son los caminos de todos los que se olvidan de Dios. La esperanza del hombre impío perecerá,

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

cuya confianza se romperá, cuya confianza es una tela de araña.

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

Se apoyará en su casa, pero no se mantendrá en pie. Se aferrará a ella, pero no perdurará.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

Está verde ante el sol. Sus brotes salen a lo largo de su jardín.

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

Sus raíces se enrollan alrededor del montón de rocas. Ve el lugar de las piedras.

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

Si es destruido de su lugar, entonces lo negará, diciendo: “No te he visto”.

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

He aquí la alegría de su camino. De la tierra brotarán otros.

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

“He aquí que Dios no desechará al hombre irreprochable, ni defenderá a los malhechores.

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

Todavía te llenará la boca de risa, tus labios con gritos.

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

Los que te odian se vestirán de vergüenza. La tienda de los malvados ya no existirá”.