Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

«Kor lenge vil du tala so og lata ordi storma fram?

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

Kann Gud vel rengja det som rett er? Kann Allvalds-Gud vel rengja rettferd?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Hev dine søner synda mot han, gav han deim deira synd i vald.

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

Um du søkja til din Gud, og beda Allvalds-Gud um nåde,

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

er du då rein og utan svik, då vil han vakna upp for deg og reisa nytt ditt rettferdshus,

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

Um og di fortid vesall var, so mykje større vert di framtid.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

Ja, spør deg for hjå farne ætter, agt på kva federne fann ut.

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

- Me inkje veit, er frå i går; vårt liv ein skugge er på jordi -

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

dei skal deg læra, gjeva svar med ord ifrå sitt hjartedjup:

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

«Veks sevet vel på turre land? Trivst storren der som vatnet vantar?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

Enn stend det grønt, vert ikkje skore, då visnar det fyrr anna gras.»

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

So gjeng det deim som gløymer Gud; og voni glepp for gudlaus mann.

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

Hans tillit sunderskori vert, hans tiltru vert til kongurvev;

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

Det hus han styd seg til, det dett; det som han triv til, stend’kje fast.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

Han saftfull veks, med soli skin; hans greiner yver hagen heng,

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

og roti kring steinrøysar smett, og smyg seg inn imillom steinar.

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

Men vert han riven frå sin stad, so hugsar staden han ei meir.

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

Sjå det er gleda på hans veg; or moldi skyt ein annan fram.

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

Men Gud vanvyrder ei den reine; dei vonde tek han ei i handi.

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

Han enn din munn med lått skal fylla og lipporne med gledesong;

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

men skammi klæda skal din fiend’; gudløysetjeld finst ikkje meir.»