Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Mais, répondant, Baldad, le Suhite, dit:

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

Jusques à quand diras-tu de telles choses, et les paroles de ta bouche seront-elles comme un vent qui souffle de tout côté?

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

Est-ce que Dieu pervertit le jugement, ou le Tout-Puissant subvertit-il la justice?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Quand même tes enfants auraient péché contre lui, et qu’il les aurait abandonnés à la main de leur iniquité,

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

Si toi cependant tu te lèves au point du jour pour aller vers Dieu, et que tu pries le Tout-Puissant;

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

Si tu marches pur et droit, aussitôt il s’éveillera pour toi, et il donnera la paix à la demeure de ta justice;

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

Tellement que, si tes premiers biens ont été peu de chose, tes derniers seront extrêmement augmentés.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

Interroge, en effet, la génération passée, et consulte avec soin la mémoire des pères;

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

(Car nous sommes d’hier, et nous ignorons que nos jours sur la terre sont comme une ombre.)

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

Et eux-mêmes t’instruiront; ils te parleront, et c’est de leur cœur qu’ils tireront leurs paroles

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

Est-ce que le jonc peut verdir sans humidité, ou le carex croître sans eau?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

Lorsqu’il est encore en fleur, et qu’il n’a pas été cueilli par une main, il sèche avant toutes les herbes.

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

Ainsi sont les voies de tous ceux qui oublient Dieu, et ainsi périra l’espoir de l’impie.

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

Sa folie ne lui plaira pas, et sa confiance est comme la maison de l’araignée,

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

Il s’appuiera sur sa maison, et elle ne tiendra pas debout; il l’étayera, et elle ne subsistera pas.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

Il paraît humide avant que vienne le soleil, et à son lever, son germe sortira de terre.

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

Ses racines se multiplieront sur un tas de pierres, et il s’arrêtera parmi des cailloux.

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

Si on l’arrache de sa place, elle le reniera et dira: Je ne te connais pas.

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

C’est là, en effet, la joie de sa voie, que d’autres germent ensuite de la terre.

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

Dieu ne rejette pas un homme simple, et il ne tendra pas la main à des méchants,

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

Jusqu’à ce qu’un sourire remplisse ta bouche et un cri de joie tes lèvres.

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

Ceux qui te haïssent seront couverts de confusion, et le tabernacle des impies ne subsistera pas.