Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Alors Bildad, de Shuach, prit la parole, et dit:

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

Jusques à quand parleras-tu ainsi, et les paroles de ta bouche ressembleront-elles à un vent impétueux?

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

Dieu ferait-il fléchir le droit, le Tout-Puissant ferait-il fléchir la justice?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Si tes fils ont péché contre lui, il les a livrés à leur crime.

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

Mais toi, si tu cherches Dieu, et si tu demandes grâce au Tout-Puissant,

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

Si tu es pur et droit, il veillera certainement sur toi; il restaurera la demeure de ta justice;

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

Tes commencements auront été peu de chose, et ta fin sera très grande.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

Interroge, en effet, les générations précédentes, et fais attention aux recherches de leurs pères;

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

Car nous sommes d'hier et nous ne savons rien; car nos jours sur la terre sont comme une ombre;

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

Mais eux, ne t'enseigneront-ils pas, ne te parleront-ils pas, ne tireront-ils pas de leur cœur ces discours:

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

Le roseau croît-il hors des marais, et le jonc pousse-t-il sans eau?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

Il est encore en sa verdure, on ne le coupe pas, et avant toutes les herbes, il est desséché.

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

Telle est la destinée de tous ceux qui oublient Dieu: l'espérance de l'impie périra.

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

Sa confiance sera trompée, et sa sécurité deviendra une toile d'araignée;

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

Il s'appuiera sur sa maison, et elle ne tiendra pas; il s'y cramponnera, et elle ne restera pas debout.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

Il est plein de vigueur, exposé au soleil, et ses jets poussent par-dessus son jardin;

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

Mais ses racines s'entrelacent sur des monceaux de pierres, il rencontre un sol de rochers,

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

Et si on l'enlève de sa place, celle-ci le renie et lui dit: Je ne t'ai point connu!

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

Telle est la joie qu'il a de sa conduite, et d'autres après lui s'élèveront de la poussière.

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

C'est ainsi que Dieu ne rejette pas l'homme intègre, mais il ne donne pas la main aux méchants.

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

Il remplira encore ta bouche de joie, et tes lèvres de chants d'allégresse.

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

Tes ennemis seront couverts de honte, et la tente des méchants ne sera plus!