Jobi 8

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Alors Baldad de Suhé prit la parole et dit:

2 “Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

Jusques à quand tiendras-tu ces discours, et tes paroles seront-elles comme un souffle de tempête?

3 A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

Est-ce que Dieu fait fléchir le droit, ou bien le Tout-Puissant renverse-t-il la justice?

4 Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Si tes fils ont péché contre lui, il les a livrés aux mains de leur iniquité.

5 Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

Pour toi, si tu as recours à Dieu, si tu implores le Tout-Puissant,

6 në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

si tu es droit et pur, alors il veillera sur toi, il rendra le bonheur à la demeure de ta justice;

7 Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

ton premier état semblera peu de chose, tant le second sera florissant.

8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

Interroge les générations passées, sois attentif à l’expérience des pères: —

9 ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

car nous sommes d’hier, et nous ne savons rien, nos jours sur la terre passent comme l’ombre; —

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

ne vont-ils pas t’enseigner, te parler, et de leur cœur tirer des sentences:

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

« Le papyrus croît-il en dehors des marais? Le jonc s’élève-t-il sans eau?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

Encore tendre, sans qu’on le coupe, il sèche avant toute herbe.

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

Telles sont les voies de tous ceux qui oublient Dieu; l’espérance de l’impie périra.

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

Sa confiance sera brisée; son assurance ressemble à la toile de l’araignée.

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

Il s’appuie sur sa maison, et elle ne tient pas; il s’y attache, et elle ne reste pas debout.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

Il est plein de vigueur, au soleil, ses rameaux s’étendent sur son jardin,

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

ses racines s’entrelacent parmi les pierres, il plonge jusqu’aux profondeurs du roc.

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: “Nuk të kam parë kurrë!”.

Si Dieu l’arrache de sa place, sa place le renie: Je ne t’ai jamais vu.

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

C’est là que sa joie se termine, et du même sol d’autres s’élèveront après lui. »

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

Non, Dieu ne rejette pas l’innocent, il ne prend pas la main des malfaiteurs.

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

Il remplira ta bouche d’éclats de rire, et mettra sur tes lèvres des chants d’allégresse.

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket”.

Tes ennemis seront couverts de honte, et la tente des méchants disparaîtra.