Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Eyüp şöyle yanıtladı:

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

“Keşke üzüntüm tartılabilse, Acım teraziye konabilseydi!

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

Denizlerin kumundan ağır gelirdi, Bu yüzden abuk sabuk konuştum.

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Çünkü Her Şeye Gücü Yeten'in okları içimde, Ruhum onların zehirini içiyor, Tanrı'nın dehşetleri karşıma dizildi.

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Otu olan yaban eşeği anırır mı, Yemi olan öküz böğürür mü?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Tatsız bir şey tuzsuz yenir mi, Yumurta akında tat bulunur mu?

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

Böyle yiyeceklere dokunmak istemiyorum, Beni hasta ediyorlar.

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

“Keşke dileğim yerine gelse, Tanrı özlediğimi bana verse!

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

Kerem edip beni ezse, Elini çabuk tutup yaşam bağımı kesse!

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Yine avunur, Amansız derdime karşın sevinirdim, Çünkü Kutsal Olan'ın sözlerini yadsımadım.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

Gücüm nedir ki, bekleyeyim? Sonum nedir ki, sabredeyim?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Taş kadar güçlü müyüm, Etim tunçtan mı?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Çaresiz kalınca Kendimi kurtaracak gücüm mü olur?

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

“Kederli insana dost sevgisi gerekir, Her Şeye Gücü Yeten'den korkmaktan vazgeçse bile.

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

Kardeşlerim kuru bir dere gibi beni aldattı; Hani gürül gürül akan dereler vardır,

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

Eriyen buzlarla taşan, Kar sularıyla beslenen,

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

Ama kurak mevsimde akmayan, Sıcakta yataklarında tükenen dereler... İşte öyle aldattılar beni.

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

O dereler için kervanlar yolundan sapar, Çöle çıkıp yok olurlar. Tema'nın kervanları su arar, Saba'dan gelen yolcular umutla bakar.

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

Ama oraya varınca umut bağladıkları için utanır, Hayal kırıklığına uğrarlar.

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Artık siz de bir hiç oldunuz, Dehşete kapılıp korkuyorsunuz.

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

‘Benim için bir şey verin’ Ya da, ‘Rüşvet verip Beni düşmanın elinden kurtarın, Acımasızların elinden alın’ dedim mi?

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

“Bana öğretin, susayım, Yanlışımı gösterin.

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

Doğru söz acıdır! Ama tartışmalarınız neyi kanıtlıyor?

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Sözlerimi düzeltmek mi istiyorsunuz? Çaresizin sözlerini boş laf mı sayıyorsunuz?

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Öksüzün üzerine kura çeker, Arkadaşınızın üzerine pazarlık ederdiniz.

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

“Şimdi lütfedip bana bakın, Yüzünüze karşı yalan söyleyecek değilim ya.

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Bırakın artık, haksızlık etmeyin, Bir daha düşünün, davamda haklıyım.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

Ağzımdan haksız bir söz çıkıyor mu, Damağım kötü niyeti ayırt edemiyor mu?