Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Отвещав же Иов, рече:

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

аще бы кто веся извесил гнев мой, болезни же моя взял бы на мерило вкупе,

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

то песка морскаго тяжчайшии были бы: но, якоже мнится, словеса моя зла суть.

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Стрелы бо Господни в теле моем суть, ихже ярость испивает кровь мою: егда начну глаголати, бодут мя.

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Что бо? Еда вотще возревет дивий осел, разве брашна прося? Или возревет гласом вол, в яслех имеяй брашно?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Снестся ли хлеб без соли? Или есть вкус во тщих словесех?

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

Не может бо утишитися душа моя: смрад бо зрю брашна моя, якоже воню львову.

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

Аще бо дал бы, да приидет прошение мое, и надежду мою дал бы Господь.

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

Начен Господь да уязвляет мя, до конца же да не убиет мя.

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Буди же ми град гроб, на егоже стенах скаках в нем: не пощажу: не солгах бо во словесех святых Бога моего.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

Кая бо крепость моя, яко терплю? Или кое ми время, яко терпит моя душа?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Еда крепость камения крепость моя? Или плоти моя суть медяны?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Или не уповах на него? Помощь же от мене отступи,

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

отречеся от мене милость, посещение же Господне презре мя.

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

Не воззреша на мя ближнии мои: якоже поток оскудеваяй, или якоже волны преидоша мя:

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

иже мене бояхуся, ныне нападоша на мя:

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

якоже снег или лед смерзлый, егда истает теплоте бывшей, не ктому познавается, что бе:

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

тако и аз оставлен есмь от всех, погибох же и бездомок бых:

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

видите пути Феманския, на стези Савонския смотрящии,

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

и студа исполнени будут на грады и на имения надеющиися.

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Ныне же и вы наидосте на мя немилостивно: убо видевше мой струп убойтеся.

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

Что бо? Еда что у вас просих, или вашея крепости требую,

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

да спасете мя от врагов, или из руки сильных избавите мя?

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Научите мя, аз же умолчу: аще что погреших, скажите ми.

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

Но, якоже мнится, зла (суть) мужа истиннаго словеса, не от вас бо крепости прошу:

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

ниже обличение ваше словесы мя утолит, ниже бо вещания вашего словес стерплю.

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Обаче яко на сира нападаете, наскачете же на друга вашего.

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Ныне же воззрев на лица ваша, не солжу.

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Сядите ныне, и да не будет неправедно, и паки ко праведному снидитеся.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

Ибо несть в языце моем неправды, и гортань мой не разуму ли поучается?