Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?