Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Epi Job te reponn:

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

“O ke doulè m ta kab peze pou mete nan balans lan, ansanm ak gwo dega ki vin sou mwen yo!

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

Paske li ta pi lou pase sab lanmè yo. Akoz sa a, pawòl mwen yo te tèlman san règ.

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Paske flèch Toupwisan an fin antre anndan m; lespri m ap bwè pwazon. Gwo laperèz Bondye a vin alinye kont mwen.

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Èske bourik mawon ranni sou zèb li, oswa bèf rele sou manje li?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Èske bagay san gou kapab manje san sèl, oswa èske pati blan nan zye poul a gen gou?

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

Nanm mwen p ap touche yo. Yo tankou manje abominab pou mwen.

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

“O ke sa m mande ta kab rive, e ke Bondye ta ban m sa m anvi wè a!

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

Ke Bondye ta dakò pou kraze m nèt, ke Li ta lache men l pou retire mwen nèt!

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Kite sa toujou kòm konsolasyon mwen; wi, kite mwen rejwi nan doulè k ap kraze mwen, pou m pa t renye pawòl a Sila Ki Sen an.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

Ki jan fòs mwen ye, pou m ta tan? Epi kilès lafen mwen, ke m ta dwe sipòte?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Èske fòs mwen tankou wòch, o èske chè m kon bwonz?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Èske se pa ke nanpwen sekou anndan m, ke tout sajès fin chase lwen mwen?

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

“Paske pou nonm ki pèdi tout espwa a, li ta dwe twouve konpasyon nan zanmi li; menm a li menm ki kon pèdi lakrent Wo Pwisan an.

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

Frè m yo te aji ak desepsyon kon yon ravin, kon flèv ravin ki vin sèch;

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

ki vin sal tankou glas k ap fonn kote lanèj kon kache.

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

Nan sezon sèch, yo pa la; lè li cho, yo disparèt sou plas yo.

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

Chemen a kous pa yo tòde tout kote; yo monte rive vin anyen; yo vin disparèt.

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

Karavàn Théma yo te vin veye; vwayajè Séba yo te gen espwa yo.

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

Yo te desi paske yo te mete konfyans; yo te vini la, e te etone.

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Anverite, koulye a se konsa ou ye; ou wè laperèz e ou vin pè.

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

Èske mwen te di ou: ‘Ban m yon bagay’? Oswa m te fè yon demann anba tab pou retire nan richès ou?

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

Oswa ‘delivre m nan men advèsè a’? Oswa ‘rachte mwen nan men opresè sila yo’?

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

“Enstwi mwen e mwen va pe la! Montre mwen kote mwen gen tò.

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

Kèl doulè pawòl onèt sa yo genyen! Men kisa diskou ou a pwouve?

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Èske ou gen entansyon repwoche pawòl mwen yo, lè ou konnen se van ki mèt pawòl yo lè moun dekouraje nèt?

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Konsa, ou ta menm tire osò pou òfelen yo e fè twòk pou zanmi ou.

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Alò, souple, gade mwen e wè si se manti m ap fè nan figi ou.

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Rete la, koulye a e pa kite enjistis fèt. Retounen kote m! Jiska prezan, ladwati mwen rete ladan an.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

Èske gen enjistis sou lang mwen? Èske bouch mwen pa kapab distenge gou gwo malè?”