Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Da gab ihm Job zur Antwort:

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

"Wenn doch mein Gram, mein Leid gewogen würde auf einer Waage, ganz genau,

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

so wär es schwerer als des Meeres Sand. Deshalb sind meine Worte unbedacht.

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Des Höchsten Pfeile kenne ich zu gut, mein Geist saugt doch ihr Gift in sich hinein. Die Gottesschrecken überfallen mich.

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Auf grüner Au, schreit da der Esel, und brüllt der Stier bei seinem Futter?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Kann man denn Fades ohne Salz genießen; besitzt das Eiweiß Wohlgeschmack?

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

So widert es mich an, auch jenes anzurühren, dergleichen gilt mir wie ein Trauerbrot.

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

Ach, daß mein Flehen Gnade fände, daß Gott erfüllte meinen Wunsch!

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

Gefiel es Gott, mich zu zermalmen; zerschnitt er rasch in Großmut meinen Lebensfaden!

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Dies wäre noch ein Trost für mich; ich tanzte noch im schonungslosen Schmerze, weil ich mit Worten an den Heiligen nicht zurückgehalten.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

Was ist denn meine Kraft, daß ich noch hoffen, mein Zweck, daß ich mich noch gedulden soll?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Ist meine Körperkraft aus Stein? Ist denn mein Fleisch aus Erz?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Verdiene ich denn keinen Beistand mehr? Ist jede Hilfe mir zu nehmen?

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

Dem Leidenden gebührt von seinem Freunde Liebe, und muß er selbst die Gottesfurcht beiseite lassen.

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

Die Brüder aber sind mir untreu wie die Bäche. - Sie zeigen nutzlos sich wie Wasserläufe,

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

die durch die Kälte trauern und die der Schnee verbirgt,

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

die ebenso, wenn sie durchglüht, verschwinden, wenn's heiß, getilgt von ihrem Orte sind,

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

und deren Wegeläufe ganz verkehrt. Sie steigen dann als Dunst hinauf und sind nicht mehr zu finden.

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

Die Karawanen Temas schauen danach aus; die Reisezüge Sabas rechnen drauf.

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

Doch ihr Vertrauen täuschet sie; sie kommen hin und sind dann schwer betrogen. -

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Zu gar nichts nutze seid ihr freilich. Ihr seht das Unglück und verzaget.

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

Ja, habe ich euch gesagt: 'Von Eurem gebt mir! Aus eurem mühevoll erworbenen Gute zahlt für mich!

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

Befreit mich aus der Hand des Drängers! Vom harten Gläubiger erlöset mich!'

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Belehrt mich eines Besseren, dann schweige ich. Zeigt mir doch meinen Irrtum!

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

Wozu verhöhnt ihr offne Worte, und was beweist denn ein Beweis von euch?

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Ja, haltet ihr schon bloße Worte für Beweis, die Worte eines Armen aber nur für Wind?

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Laßt ihr auf Waisen etwas kommen, und sprecht ihr gegen euren Freund?

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Nun aber wollet mit Verlaub mir zuhören! Ich täusche eure Aufmerksamkeit mitnichten.

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Hierher kehrt euch! Kein Unrecht laßt geschehen! Hierher kehrt euch! Im Rechte bin ich noch hierin.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

Ist denn auf meiner Zunge einzig Unrecht? Verstehe ich denn nicht, was Sünde ist?"