Jobi 6
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
But Job answered and said,
2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,
Oh that my grief were thoroughly weighed, and my calamity laid in the balances together!
3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.
For now it would be heavier than the sand of the sea: therefore my words are swallowed up.
4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.
For the arrows of the Almighty are within me, the poison whereof drinks up my spirit: the terrors of God do set themselves in array against me.
5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?
Does the wild ass bray when he has grass? or lows the ox over his fodder?
6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?
Can that which is unsavory be eaten without salt? or is there any taste in the white of an egg?
7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.
The things that my soul refused to touch are as my sorrowful meat.
8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!
Oh that I might have my request; and that God would grant me the thing that I long for!
9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!
Even that it would please God to destroy me; that he would let loose his hand, and cut me off!
10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.
Then should I yet have comfort; yes, I would harden myself in sorrow: let him not spare; for I have not concealed the words of the Holy One.
11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?
What is my strength, that I should hope? and what is my end, that I should prolong my life?
12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?
Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brass?
13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?
Is not my help in me? and is wisdom driven quite from me?
14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.
To him that is afflicted pity should be showed from his friend; but he forsakes the fear of the Almighty.
15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.
My brothers have dealt deceitfully as a brook, and as the stream of brooks they pass away;
16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,
Which are blackish by reason of the ice, and wherein the snow is hid:
17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.
What time they wax warm, they vanish: when it is hot, they are consumed out of their place.
18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.
The paths of their way are turned aside; they go to nothing, and perish.
19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,
The troops of Tema looked, the companies of Sheba waited for them.
20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.
They were confounded because they had hoped; they came thither, and were ashamed.
21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.
For now you are nothing; you see my casting down, and are afraid.
22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,
Did I say, Bring to me? or, Give a reward for me of your substance?
23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?
Or, Deliver me from the enemy’s hand? or, Redeem me from the hand of the mighty?
24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.
Teach me, and I will hold my tongue: and cause me to understand wherein I have erred.
25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?
How forcible are right words! but what does your arguing reprove?
26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?
Do you imagine to reprove words, and the speeches of one that is desperate, which are as wind?
27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.
Yes, you overwhelm the fatherless, and you dig a pit for your friend.
28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.
Now therefore be content, look on me; for it is evident to you if I lie.
29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.
Return, I pray you, let it not be iniquity; yes, return again, my righteousness is in it.
30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.
Is there iniquity in my tongue? cannot my taste discern perverse things?
