Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Men Job svarede og sagde:

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

Gid min Harm maatte vejes, og man ligervis vilde lægge min Ulykke i Vægtskaaler!

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

Thi den er nu svarere end Sand i Havet; derfor bruse mine Ord frem.

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Thi den Almægtiges Pile ere i mig, min Aand inddrikker deres Gift; Guds Rædsler stille sig op imod mig.

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Mon Vildæselet skryder, naar det har Græs? eller mon Oksen bøger, naar den har Foder?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Mon det vamle kan ædes uden Salt? eller er der Smag i det hvide om Æggeblommen?

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

Hvad min Sjæl vægrede sig ved at røre, det er blevet mig som en usund Spise.

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

Gid det, jeg begærer, maatte komme, og Gud vilde opfylde mit Haab!

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

og at Gud vilde knuse mig, at han vilde lade sin Haand løs og afskære mig!

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Da havde jeg endnu Trøst og kunde glæde mig i Smerten, i hvilken han ikke skaaner; thi jeg har ikke fornægtet den helliges Tale.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

Hvad er min Kraft, at jeg skulde haabe? og hvad Ende venter mig, at jeg skulde forlænge mit Liv?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Mon min Kraft er Kraft af Sten? mon mit Kød er af Kobber?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Sandelig, der er ikke Hjælp i mig, og Kraften er vegen fra mig!

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

Den ulykkelige kan kræve Medynk af sin Ven, selv om han forlader den Almægtiges Frygt.

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

Mine Brødre have skuffet som en Bæk, som i Dalene Strømme, der fare forbi,

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

de, der ere mørke af Is, i hvilke Sneen skjuler sig.

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

Paa den Tid de optøes, da blive de borte; naar det bliver hedt, da forsvinde de fra deres Sted.

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

Rejsetog bøje af fra deres Vej, de drage op i Ørken og omkomme.

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

Rejsetog fra Thema skuede hen efter dem, vejfarende fra Seba satte Lid til dem.

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

De bluedes, at de havde forladt sig paa dem; de kom lige til dem og bleve skuffede.

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Saaledes ere I nu blevne som intet; I se Rædsel og frygte.

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

Mon jeg har sagt: Giver mig og skænker for min Skyld noget af eders Formue?

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

eller redder mig af Fjendens Haand, og udløser mig af Voldsmænds Haand?

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Lærer mig, og jeg vil tie, og viser mig, hvori jeg har faret vild.

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

Hvad ere Oprigtigheds Taler kraftige! Men hvad bevise eders Beviser?

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Agte I Ord for at være Bevis og den mistrøstiges Taler for Mundsvejr?

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Ja, I kunne kaste Lod om en faderløs og grave Grav for eders Næste.

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Og nu, om I ville, da vender Ansigtet til mig, og mon jeg skulde lyve for eders Ansigt?

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Kære, vender om, lader Uretfærdighed ikke ske; ja, vender om, endnu skal min Retfærdighed kendes i denne Sag!

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

Mon der være Uret paa min Tunge? mon min Gane ikke skulde skelne, hvad ondt er?