Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

约伯回答说：

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

惟愿我的烦恼称一称， 我一切的灾害放在天平里；

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

现今都比海沙更重， 所以我的言语急躁。

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

因全能者的箭射入我身； 其毒，我的灵喝尽了； 神的惊吓摆阵攻击我。

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

野驴有草岂能叫唤？ 牛有料岂能吼叫？

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

物淡而无盐岂可吃吗？ 蛋青有什么滋味呢？

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

看为可厌的食物， 我心不肯挨近。

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

惟愿我得着所求的， 愿 神赐我所切望的；

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

就是愿 神把我压碎， 伸手将我剪除。

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

我因没有违弃那圣者的言语， 就仍以此为安慰， 在不止息的痛苦中还可踊跃。

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

我有什么气力使我等候？ 我有什么结局使我忍耐？

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

我的气力岂是石头的气力？ 我的肉身岂是铜的呢？

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

在我岂不是毫无帮助吗？ 智慧岂不是从我心中赶出净尽吗？

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

那将要灰心、离弃全能者、 不敬畏 神的人， 他的朋友当以慈爱待他。

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

我的弟兄诡诈，好像溪水， 又像溪水流干的河道。

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

这河因结冰发黑， 有雪藏在其中；

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

天气渐暖就随时消化， 日头炎热便从原处干涸。

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

结伴的客旅离弃大道， 顺河偏行，到荒野之地死亡。

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

提玛结伴的客旅瞻望； 示巴同伙的人等候。

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

他们因失了盼望就抱愧， 来到那里便蒙羞。

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

现在你们正是这样， 看见惊吓的事便惧怕。

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

我岂说：请你们供给我， 从你们的财物中送礼物给我？

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

岂说：拯救我脱离敌人的手吗？ 救赎我脱离强暴人的手吗？

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

请你们教导我，我便不作声； 使我明白在何事上有错。

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

正直的言语力量何其大！ 但你们责备是责备什么呢？

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

绝望人的讲论既然如风， 你们还想要驳正言语吗？

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

你们想为孤儿拈阄， 以朋友当货物。

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

现在请你们看看我， 我决不当面说谎。

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

请你们转意，不要不公； 请再转意，我的事有理。

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

我的舌上岂有不义吗？ 我的口里岂不辨奸恶吗？