Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Əyyub belə cavab verdi:

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

«Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?