Jobi 5

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?

Llama, pues, si hay quien te responda. ¿A cuál de los santos te dirigirás?

2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

Porque al necio le mata la cólera, y al fatuo la envidia.

3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

Yo vi al necio echar raíces, y al instante maldije su morada.

4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.

Sus hijos no podrán prosperar; hollados serán en la puerta, sin haber quien los libre.

5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

Su cosecha la devoran los hambrientos, la hurtan detrás (del cerco) de espinos; y los sedientos se sorben su riqueza.

6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

Pues no del polvo nace la calamidad, ni del suelo brotan los trabajos,

7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.

ya que el hombre nace para el trabajo, como el ave para volar.

8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,

Yo (en tu lugar) acudiría a Dios, y a Él le encomendaría mi causa;

9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

Él hace cosas grandes e inescrutables, maravillas que nadie puede enumerar;

10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

derrama la lluvia sobre la tierra, y envía las aguas sobre los campos.

11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

Ensalza a los humildes Y eleva al afligido a lugar seguro;

12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

desbarata las tramas del astuto, para que sus manos no puedan realizar sus proyectos.

13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

Prende a los sabios en su propia red, y los designios de los arteros quedan frustrados.

14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

En pleno día tropiezan con tinieblas, andan a tientas al mediodía, como si fuese de noche.

15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

Entretanto (Dios) salva al desvalido de la espada de sus lenguas, y de la mano del poderoso.

16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

Por eso el débil tiene esperanza, y la injusticia tiene que callarse.

17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

Feliz el hombre a quien Dios corrige. No desprecies la corrección del Omnipotente.

18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

Él hace la llaga, y la venda; Él hiere y sana con sus manos.

19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

De seis angustias te sacará, y en la séptima no te tocará el mal.

20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

En tiempos de hambre te salvará de la muerte, y en la guerra, del poder de la espada.

21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

Te preservará del azote de la lengua, y no temerás si vinieren calamidades.

22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

Te reirás de la devastación y del hambre, y no temerás a las fieras salvajes.

23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

Pues estarás en alianza con las piedras del campo, y las fieras del campo vivirán en paz contigo.

24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

Conocerás que reina la paz en tu tienda; visitarás tus apriscos, y nada echarás de menos.

25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

Verás numerosa tu descendencia, y tu prole como la hierba del campo.

26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

Entrarás en el sepulcro en plena madurez cual gavilla segada a su tiempo.

27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.

Esto es lo que hemos visto. Así es. Óyelo bien y medítalo para tu provecho.”