< Jobi 5 >

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?
Chama agora; há alguém que te responda? e para qual dos santos te virarás?
2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
Porque a ira destrói o louco; e o zelo mata o tolo.
3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
Bem vi eu o louco lançar raízes; porém logo amaldiçoei a sua habitação.
4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.
Seus filhos estão longe da salvação; e são despedaçados às portas, e não há quem os livre.
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
A sua sega a devora o faminto, e até dentre os espinhos a tira; e o salteador traga a sua fazenda.
6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
Porque do pó não procede a aflição, nem da terra brota o trabalho.
7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
Mas o homem nasce para o trabalho, como as faiscas das brazas se levantam para voarem.
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,
Porém eu buscaria a Deus; e a ele dirigiria a minha fala.
9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
Ele faz coisas tão grandiosas, que se não podem esquadrinhar; e tantas maravilhas, que se não podem contar.
10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
Que dá a chuva sobre a terra, e envia águas sobre os campos,
11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
Para pôr aos abatidos num lugar alto: e para que os enlutados se exaltem na salvação.
12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
Ele aniquila as imaginações dos astutos, para que as suas mãos não possam levar coisa alguma a efeito.
13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
Ele apanha os sábios na sua própria astúcia; e o conselho dos perversos se precipita.
14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
Eles de dia encontrem as trevas; e ao meio dia andem como de noite, às apalpadelas.
15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
Porém ao necessitado livra da espada, e da boca deles, e da mão do forte.
16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
Assim há esperança para o pobre; e a iniquidade tapa a sua boca.
17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
Eis que bem-aventurado é o homem a quem Deus castiga; pois não desprezes o castigo do Todo-poderoso.
18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
Porque ele faz a chaga, e ele mesmo a liga: ele fere, e as suas mãos curam.
19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
Em seis angústias te livrará; e na sétima o mal te não tocará.
20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
Na fome te livrará da morte; e na guerra da violência da espada.
21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
Do açoite da língua estarás encoberto; e não temerás a assolação, quando vier.
22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
Da assolação e da fome te rirás, e os animais da terra não temerás.
23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
Porque até com as pedras do campo terás a tua aliança; e os animais do campo serão pacíficos contigo.
24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
E saberás que a tua tenda está em paz; e visitarás a tua habitação, e não falharás.
25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
Também saberás que se multiplicará a tua semente e a tua posteridade como a erva da terra.
26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
Na velhice virás à sepultura, como se recolhe o feixe de trigo a seu tempo.
27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.
Eis que isto já o havemos inquirido, e assim é; ouve-o, e medita nisso para teu bem.

< Jobi 5 >