Jobi 5
1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?
| «الان استغاثه کن و آیا کسی هست که تو راجواب دهد؟ و به کدامیک از مقدسان توجه خواهی نمود؟ | ۱ |
2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
| زیرا غصه، احمق رامی کشد و حسد، ابله را می‌میراند. | ۲ |
3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
| من احمق رادیدم که ریشه می‌گرفت و ناگهان مسکن او رانفرین کردم. | ۳ |
4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.
| فرزندان او از امنیت دور هستند ودر دروازه پایمال می‌شوند و رهاننده‌ای نیست. | ۴ |
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
| که گرسنگان محصول او را می‌خورند، و آن رانیز از میان خارها می‌چینند، و دهان تله برای دولت ایشان باز است. | ۵ |
6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
| زیرا که بلا از غبار درنمی آید، و مشقت از زمین نمی روید. | ۶ |
7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
| بلکه انسان برای مشقت مولود می‌شود، چنانکه شراره‌ها بالامی پرد. | ۷ |
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,
| و لکن من نزد خدا طلب می‌کردم، ودعوی خود را بر خدا می‌سپردم، | ۸ |
9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
| که اعمال عظیم و بی‌قیاس می‌کند و عجایب بی‌شمار؛ | ۹ |
10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
| که بر روی زمین باران می‌باراند، و آب بر روی صخره‌ها جاری می‌سازد، | ۱۰ |
11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
| تا مسکینان را به مقام بلند برساند، و ماتمیان به سلامتی سرافراشته شوند. | ۱۱ |
12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
| که فکرهای حیله گران را باطل می‌سازد، به طوری که دستهای ایشان هیچ کار مفیدنمی تواند کرد. | ۱۲ |
13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
| که حکیمان را در حیله ایشان گرفتار می‌سازد، و مشورت مکاران مشوش می‌شود. | ۱۳ |
14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
| در روز به تاریکی برمی خورند و به وقت ظهر، مثل شب کورانه راه می‌روند. | ۱۴ |
15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
| که مسکین را از شمشیر دهان ایشان، و از دست زورآور نجات می‌دهد. | ۱۵ |
16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
| پس امید، برای ذلیل پیدا می‌شود و شرارت دهان خود را می‌بندد. | ۱۶ |
17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
| «هان، خوشابحال شخصی که خدا تنبیهش می‌کند. پس تادیب قادر مطلق را خوار مشمار. | ۱۷ |
18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
| زیرا که او مجروح می‌سازد و التیام می‌دهد، ومی کوبد و دست او شفا می‌دهد. | ۱۸ |
19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
| در شش بلا، تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا، هیچ ضرر برتو نخواهد رسید. | ۱۹ |
20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
| در قحط تو را از موت فدیه خواهد داد، و در جنگ از دم شمشیر. | ۲۰ |
21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
| ازتازیانه زبان پنهان خواهی ماند، و چون هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید. | ۲۱ |
22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
| بر خرابی وتنگسالی خواهی خندید، و از وحوش زمین بیم نخواهی داشت. | ۲۲ |
23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
| زیرا با سنگهای صحراهمداستان خواهی بود، و وحوش صحرا با توصلح خواهند کرد. | ۲۳ |
24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
| و خواهی دانست که خیمه تو ایمن است، و مسکن خود را تجسس خواهی کرد و چیزی مفقود نخواهی یافت. | ۲۴ |
25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
| وخواهی دانست که ذریتت کثیر است و اولاد تومثل علف زمین. | ۲۵ |
26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
| و در شیخوخیت به قبرخواهی رفت، مثل بافه گندم که در موسمش برداشته می‌شود. | ۲۶ |
27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.
| اینک این را تفتیش نمودیم وچنین است، پس تو این را بشنو و برای خویشتن بدان.» | ۲۷ |
