Jobi 5
1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?
Voca ergo, si est qui tibi respondeat, et ad aliquem sanctorum convertere.
2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
Vere stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia.
3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
Ego vidi stultum firma radice, et maledixi pulchritudini ejus statim.
4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.
Longe fient filii ejus a salute, et conterentur in porta, et non erit qui eruat.
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
Cujus messem famelicus comedet, et ipsum rapiet armatus, et bibent sitientes divitias ejus.
6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
Nihil in terra sine causa fit, et de humo non oritur dolor.
7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
Homo nascitur ad laborem, et avis ad volatum.
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,
Quam ob rem ego deprecabor Dominum, et ad Deum ponam eloquium meum:
9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
qui facit magna et inscrutabilia, et mirabilia absque numero;
10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
qui dat pluviam super faciem terræ, et irrigat aquis universa;
11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
qui ponit humiles in sublime, et mœrentes erigit sospitate;
12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
qui dissipat cogitationes malignorum, ne possint implere manus eorum quod cœperant;
13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
qui apprehendit sapientes in astutia eorum, et consilium pravorum dissipat.
14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
Per diem incurrent tenebras, et quasi in nocte, sic palpabunt in meridie.
15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum, et de manu violenti pauperem.
16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
Et erit egeno spes; iniquitas autem contrahet os suum.
17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
Beatus homo qui corripitur a Deo: increpationem ergo Domini ne reprobes:
18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
quia ipse vulnerat, et medetur; percutit, et manus ejus sanabunt.
19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
In sex tribulationibus liberabit te, et in septima non tanget te malum.
20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
In fame eruet te de morte, et in bello de manu gladii.
21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
A flagello linguæ absconderis, et non timebis calamitatem cum venerit.
22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
In vastitate et fame ridebis, et bestias terræ non formidabis.
23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
Sed cum lapidibus regionum pactum tuum, et bestiæ terræ pacificæ erunt tibi.
24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum; et visitans speciem tuam, non peccabis.
25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum, et progenies tua quasi herba terræ.
26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici in tempore suo.
27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.
Ecce hoc, ut investigavimus, ita est: quod auditum, mente pertracta.
