< Jobi 5 >

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?
Appelle donc, s’il y a quelqu’un qui te réponde, et tourne-toi vers quelqu’un des saints.
2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
Certes, le courroux tue l’insensé, et l’envie fait mourir le jeune enfant.
3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
Moi, j’ai vu l’insensé avec une forte racine, et j’ai maudit sa beauté aussitôt.
4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.
Ses fils se trouveront loin du salut, et ils seront brisés à la porte, et il n’y aura personne qui les délivre.
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
Le famélique mangera sa moisson: l’homme armé le ravira lui-même, et ceux qui ont soif boiront ses richesses.
6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
Rien sur la terre ne se fait sans cause, et ce n’est pas du sol que provient la douleur.
7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
L’homme naît pour le travail, et l’oiseau pour voler.
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,
C’est pourquoi je prierai le Seigneur, et c’est à Dieu que j’adresserai ma parole,
9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
Lui qui fait des choses grandes, impénétrables et admirables, sans nombre;
10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
Qui donne de la pluie sur la face de la terre, et arrose d’eaux tous les lieux;
11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
Qui élève les humbles, ranime ceux qui sont abattus en les protégeant;
12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
Qui dissipe les pensées des méchants, afin que leurs mains ne puissent accomplir ce qu’elles avaient commencé;
13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
Qui surprend les sages dans leur finesse, et dissipe le conseil des pervers.
14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
Dans le jour ils rencontreront des ténèbres, et comme dans la nuit, ainsi ils tâtonneront à midi.
15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
Mais Dieu sauvera l’indigent du glaive de leur bouche, et le pauvre de la main du violent.
16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
Et il y aura de l’espérance pour l’indigent, mais l’iniquité contractera sa bouche.
17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
Heureux l’homme qui est corrigé par Dieu! ne repousse donc pas le châtiment du Seigneur,
18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
Parce que lui-même blesse, et il donne le remède; il frappe, et ses mains guériront.
19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
Dans six tribulations il te délivrera, et, à la septième, le mal ne te touchera pas.
20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
Dans la famine, il te sauvera de la mort, et à la guerre, de la main du glaive.
21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
Tu seras mis à couvert du fouet de la langue, et tu ne craindras pas la calamité lorsqu’elle viendra.
22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
Dans la désolation et la faim tu riras, et tu ne redouteras pas les bêtes de la terre.
23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
Il y aura même un accord entre toi et les pierres des champs; et les bêtes de la terre seront pacifiques pour loi.
24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
Et tu verras que ton tabernacle aura la paix; et, visitant ta beauté, tu ne pécheras pas.
25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
Tu verras aussi que ta race se multipliera, et ta postérité croîtra comme l’herbe de la terre.
26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
Tu entreras dans l’abondance au sépulcre, comme un monceau de blé qui est rentré en son temps.
27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.
Vois, ceci est comme nous l’avons observé: ce que tu as entendu, repasse-le en ton esprit.

< Jobi 5 >