Jobi 5
1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?
Call now, if there is any that will answer thee; and to which of the saints wilt thou turn?
2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
For wrath killeth the foolish man, and envy slayeth the silly one.
3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
I have seen the foolish taking root: but suddenly I cursed his habitation.
4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.
His children are far from safety, and they are crushed in the gate, neither [is there] any to deliver [them].
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
Whose harvest the hungry eateth up, and taketh it even out of the thorns, and the robber swalloweth up their substance.
6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
Although affliction cometh not forth from the dust, neither doth trouble spring out of the ground;
7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
Yet man is born to trouble, as the sparks fly upward.
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,
I would seek to God, and to God would I commit my cause:
9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
Who doeth great things and unsearchable; wonderful things without number:
10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
Who giveth rain upon the earth, and sendeth waters upon the fields:
11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
To set on high those that are low: that those who mourn may be exalted to safety.
12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
He disappointeth the devices of the crafty, so that their hands cannot perform [their] enterprise.
13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
He taketh the wise in their own craftiness: and the counsel of the froward is carried headlong.
14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
They meet with darkness in the day-time, and grope in the noon-day as in the night.
15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
But he saveth the poor from the sword, from their mouth, and from the hand of the mighty.
16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
So the poor hath hope, and iniquity stoppeth her mouth.
17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
Behold, happy [is] the man whom God correcteth: therefore despise not thou the chastening of the Almighty:
18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
For he maketh sore, and bindeth up: he woundeth, and his hands make whole.
19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
He will deliver thee in six troubles: yea, in seven there shall no evil touch thee.
20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
In famine he will redeem thee from death: and in war from the power of the sword.
21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
Thou shalt be hid from the scourge of the tongue: neither shalt thou be afraid of destruction when it cometh.
22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
At destruction and famine thou shalt laugh: neither shalt thou be afraid of the beasts of the earth.
23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
For thou shalt be in league with the stones of the field: and the beasts of the field shall be at peace with thee.
24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
And thou shalt know that thy tabernacle [will be] in peace; and thou shalt visit thy habitation, and shalt not sin.
25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
Thou shalt know also that thy seed [will be] great, and thy offspring as the grass of the earth.
26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
Thou shalt come to [thy] grave in a full age, as a shock of corn cometh in in its season.
27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.
Lo this, we have searched it, so it [is]; hear it, and know thou [it] for thy good.
