Jobi 5
1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?
Call nowe, if any will answere thee, and to which of the Saintes wilt thou turne?
2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
Doubtlesse anger killeth the foolish, and enuie slayeth the idiote.
3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
I haue seene the foolish well rooted, and suddenly I cursed his habitation, saying,
4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.
His children shalbe farre from saluation, and they shall be destroyed in the gate, and none shall deliuer them.
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
The hungrie shall eate vp his haruest: yea, they shall take it from among the thornes, and the thirstie shall drinke vp their substance.
6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
For miserie commeth not foorth of the dust, neither doeth affliction spring out of the earth.
7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
But man is borne vnto trauaile, as the sparkes flie vpwarde.
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,
But I would inquire at God, and turne my talke vnto God:
9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
Which doeth great things and vnsearchable, and marueilous things without nomber.
10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
He giueth raine vpon the earth, and powreth water vpon the streetes,
11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
And setteth vp on hie them that be lowe, that the sorowfull may be exalted to saluation.
12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
He scattereth the deuices of the craftie: so that their handes can not accomplish that which they doe enterprise.
13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
He taketh the wise in their craftinesse, and the counsel of the wicked is made foolish.
14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
They meete with darkenesse in the day time, and grope at noone day, as in the night.
15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
But he saueth the poore from the sword, from their mouth, and from the hande of the violent man,
16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
So that the poore hath his hope, but iniquitie shall stop her mouth.
17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
Beholde, blessed is the man whome God correcteth: therefore refuse not thou the chastising of the Almightie.
18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
For he maketh the wound, and bindeth it vp: he smiteth, and his handes make whole.
19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
He shall deliuer thee in sixe troubles, and in the seuenth the euill shall not touch thee.
20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
In famine he shall deliuer thee from death: and in battel from the power of the sworde.
21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
Thou shalt be hid from the scourge of the tongue, and thou shalt not be afraid of destruction when it commeth.
22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
But thou shalt laugh at destruction and dearth, and shalt not be afraide of the beast of the earth.
23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
For the stones of the fielde shall be in league with thee, and the beastes of the field shall be at peace with thee.
24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
And thou shalt knowe, that peace shall be in thy tabernacle, and thou shalt visite thine habitation, and shalt not sinne.
25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
Thou shalt perceiue also, that thy seede shalbe great, and thy posteritie as the grasse of the earth.
26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
Thou shalt goe to thy graue in a ful age, as a ricke of corne commeth in due season into the barne.
27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.
Lo, thus haue we inquired of it, and so it is: heare this and knowe it for thy selfe.
