Jobi 5
1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?
Call, I pray thee! Is there any that answereth thee? and to which of the holy ones wilt thou turn?
2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
For vexation killeth the foolish man, and envy slayeth the simple.
3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
I myself saw the foolish taking root, but suddenly I cursed his habitation.
4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.
His children are far from safety, and they are crushed in the gate, and there is no deliverer:
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
Whose harvest the hungry eateth up, and taketh even out of the thorns; and the snare gapeth for his substance.
6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
For evil cometh not forth from the dust, neither doth trouble spring out of the ground;
7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
For man is born to trouble, as the sparks fly upwards.
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,
But as for me I will seek unto God, and unto God commit my cause;
9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
Who doeth great things and unsearchable, marvellous things without number;
10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
Who giveth rain on the face of the earth, and sendeth waters on the face of the fields;
11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
Setting up on high those that are low; and mourners are exalted to prosperity.
12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
He disappointeth the devices of the crafty, and their hands carry not out the enterprise.
13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
He taketh the wise in their own craftiness; and the counsel of the wily is carried headlong:
14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
They meet with darkness in the daytime, and grope at midday as in the night.
15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
And he saveth the needy from the sword, from their mouth, and from the hand of the mighty.
16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
So the poor hath what he hopeth for, and unrighteousness stoppeth her mouth.
17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
Behold, happy is the man whom God correcteth; therefore despise not the chastening of the Almighty.
18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
For he maketh sore, and bindeth up; he woundeth, and his hands make whole.
19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
He will deliver thee in six troubles, and in seven there shall no evil touch thee.
20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
In famine he will redeem thee from death, and in war from the power of the sword.
21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
Thou shalt be hidden from the scourge of the tongue; and thou shalt not be afraid of destruction when it cometh.
22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
At destruction and famine thou shalt laugh, and of the beasts of the earth thou shalt not be afraid.
23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
For thou shalt be in league with the stones of the field, and the beasts of the field shall be at peace with thee.
24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
And thou shalt know that thy tent is in peace; and thou wilt survey thy fold, and miss nothing.
25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
And thou shalt know that thy seed is numerous, and thine offspring as the herb of the earth.
26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
Thou shalt come to the grave in a ripe age, as a shock of corn is brought in in its season.
27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.
Behold this, we have searched it out, so it is; hear it, and know thou it for thyself.
