Jobi 5
1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?
Извикай сега; има ли някой да ти отговори? И към кого от светите духове ще се обърнеш?
2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
Наистина гневът убива безумния, И негодуванието умъртвява глупавия.
3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
Аз съм виждал безумният като се е вкоренявал; Но веднага съм проклинал обиталището му;
4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.
Защото чадата му са далеч от безопасност; Съкрушават ги по съдилищата И няма кой да ги отърве;
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
Гладният изяжда жътвата им, Граби я даже изсред тръните; И грабителят поглъща имота им.
6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
Защото скръбта не излиза от пръстта, Нито печалта пониква из земята;
7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
Но човек се ражда за печал, Както искрите, за да хвъркат високо,
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,
Но аз Бог ще потърся, И делото си ще възложа на Бога,
9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
Който върши велики и неизлечими дела И безброй чудеса;
10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
Който дава дъжд по лицето на земята, И праща води по нивите;
11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
Който възвишава смирените, И въздига в безопасност нажалените,
12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
Който осуетява кроежите на хитрите, Така щото ръцете им не могат да извършат предприятието си;
13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
Който улавя мъдрите в лукавството им, Тъй че намисленото от коварните се прекатурва.
14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
Денем посрещат тъмнина, И по пладне пипат както нощем.
15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
Но Бог избавя сиромаха от меча, който е устата им, И от ръката на силния;
16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
И така сиромахът има надежда, А устата на беззаконието се запушват.
17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
Ето, блажен е оня човек, когото Бог изобличава; Затова не презирай наказанието от Всемогъщия;
18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
Защото Той наранява, Той и превързва; Поразява, и Неговите ръце изцеляват.
19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
В шест беди ще те избави; Дори в седмата няма да те досегне зло.
20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
В глад ще те откупи от смърт, И във война от силата на меча.
21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
От бича на език ще бъдеш опазен, И не ще се уплашиш от погибел, когато дойде.
22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
На погибелта и на глада ще се присмиваш, И не ще се уплашиш от земните зверове;
23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
Защото ще имаш спогодба с камъните на полето; И дивите зверове ще бъдат в мир с тебе.
24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
И ще познаеш, че шатърът ти е в мир; И когато посетиш кошарата си, няма да намериш да ти липсва нещо.
25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
Ще познаеш още, че е многочислено твоето потомство, И рожбите ти като земната трева.
26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
В дълбока старост ще дойдеш на гроба си, Както се събира житен сноп на времето си.
27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.
Ето, това издигахме; така е; Слушай го, и познай го за своето добро.
