Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

“Livyatan'ı çengelle çekebilir misin, Dilini halatla bağlayabilir misin?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

Burnuna sazdan ip takabilir misin, Kancayla çenesini delebilir misin?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Yalvarıp yakarır mı sana, Tatlı tatlı konuşur mu?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

Seninle antlaşma yapar mı, Onu ömür boyu köle edesin diye?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Kuşla oynar gibi onunla oynayabilir misin, Hizmetçilerin eğlensin diye ona tasma takabilir misin?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

Balıkçılar onun üzerine pazarlık eder mi? Tüccarlar aralarında onu böler mi?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Derisini zıpkınlarla, Başını mızraklarla doldurabilir misin?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Elini üzerine koy da, çıkacak çıngarı gör, Bir daha yapmayacaksın bunu.

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Onu yakalamak için umutlanma, Görünüşü bile insanın ödünü patlatır.

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Onu uyandıracak kadar yürekli adam yoktur. Öyleyse benim karşımda kim durabilir?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Kim benden hesap vermemi isteyebilir? Göklerin altında ne varsa bana aittir.

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

“Onun kolları, bacakları, Zorlu gücü, güzel yapısı hakkında Konuşmadan edemeyeceğim.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Onun giysisinin önünü kim açabilir? Kim onun iki katlı zırhını delebilir?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Ağzının kapılarını açmaya kim yeltenebilir, Dehşet verici dişleri karşısında?

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

Sımsıkı kenetlenmiştir Sırtındaki sıra sıra pullar,

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

Öyle yakındır ki birbirine Aralarından hava bile geçmez.

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

Birbirlerine geçmişler, Yapışmış, ayrılmazlar.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Aksırması ışık saçar, Gözleri şafak gibi parıldar.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

Ağzından alevler fışkırır, Kıvılcımlar saçılır.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

Kaynayan kazandan, Yanan sazdan çıkan duman gibi Burnundan duman tüter.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Soluğu kömürleri tutuşturur, Alev çıkar ağzından.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

Boynu güçlüdür, Dehşet önü sıra gider.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

Etinin katmerleri birbirine yapışmış, Sertleşmiş üzerinde, kımıldamazlar.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Göğsü taş gibi serttir, Değirmenin alt taşı gibi sert.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

Ayağa kalktı mı güçlüler dehşete düşer, Çıkardığı gürültüden ödleri patlar.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Üzerine gidildi mi ne kılıç işler, Ne mızrak, ne cirit, ne de kargı.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Demir saman gibi gelir ona, Tunç çürük odun gibi.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

Oklar onu kaçırmaz, Anız gibi gelir ona sapan taşları.

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

Anız sayılır onun için topuzlar, Vınlayan palaya güler.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

Keskin çömlek parçaları gibidir karnının altı, Düven gibi uzanır çamura.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Derin suları kaynayan kazan gibi fokurdatır, Denizi merhem çömleği gibi karıştırır.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

Ardında parlak bir iz bırakır, İnsan enginin saçları ağarmış sanır.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

Yeryüzünde bir eşi daha yoktur, Korkusuz bir yaratıktır.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Kendini büyük gören her varlığı aşağılar, Gururlu her varlığın kralı odur.”