Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

Mahatarike i Leviatàne am-bintañe v-iheo? hatindri’o ambane an-tàly hao i lela’ey?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

Lefe’o hao ty mampikiviro i oro’ey, ndra ty hangirike i soma’ey am-pengoke?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Hanao lako halaly ama’o hao re? Ke hivolañe mora ama’o?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

Hifañina ama’o hao, handrambesa’o aze ho fetrek’oro’o kitro katroke?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Ho hisà’o hao hoe voroñe? ke ho tantalie’o ho amo anak’ ampela’oo.

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

Hifampihehetse ama’e hao o mpanao balikeo? Ho zarae’ iareo am’ o mpanao takinakeo hao re?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Ho tsitsihem-pirango hao i holi’ey? Ndra i loha’ey an-defom-piañe?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Apaoho ama’e ty fità’o vaho tiahio i ho ali’oy te tsy hindroe’o.

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Hete! Toe tsy vente’e t’ie salalaeñe, tsy ho tafahohoke hao te isahañe?

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

I Tsy eo ty lahitsi’ay mahavany hitsobore aze; ia arè ty mahafiatreatre amako?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Ia ty nanolotse ahy, te havahako? ahiko ze hene ambanen-dikerañe ao.

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Tsy hitsiñeko o kitso’eo, ty haozara’e ra’elahiy, vaho i sandri’e tsaratseakey,

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Ia ty hañolitse o sisin-koli’eo? Ia ty hahafizilik’ añivom-balañorà’e roe ao?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Ia ty mahafisokake o lalam-bein-tarehe’eo? mampangetraketrake ty fañarikatoha’ o nife’eo.

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

Fisengea’e o sisì’e fatratseo, ie mikititse hoe linite;

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

Akore ty fifampikiteha’e kanao tsy mahafitsifitse ao ty tioke.

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

Nifampireketeñe iereo, mifampipiteke, tsy lefe akatrake.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Mitsopela-kazavàñe o fihatsìhe’eo, manahake ty holi-maso’ i maraindraiñey o maso’eo.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

Failo milebaleba ty miakatse am-bava’e, afo mipelatse ty mipitsike mb’eo.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

Mañatoeñe o loa-koro’eo, hoe valàñe mamorotse ambone vinda mirehetse.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Mamiañe foroha ty kofò’e, afo misodotse ty miboak’ am-bava’e ao.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

Mimoneñe an-kàto’e ty haozarañe, vaho mitsinjak’ aolo’e eo ty miroreke.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

Mifampirekets’ ama’e i holi’e mifanosokeo, gañe ama’e zay tsy mete asitse.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Gañe hoe vato ty fo’e; manahake ty hamafem-bato-lisañe ambane.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

Ie mivoalatse, miholi-tsandry o fanalolahio; ie vereñe mamoe’ay.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Tsy lefe t’ie liherem-pibara, ndra lefoñe, ndra ana-defo, ndra baramino masioñe.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Atao’e ho boka maike ty viñe, naho hatae voroke ty torisìke.

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

Tsy mahafandrifitse aze o ana-paleo; atao’e forompotse o vato-piletseo.

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

Tonton-drongoñe ama’e o kobaiñeo, tohafa’e o lefoñe mikaratsakaratsakeo.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

Silam-balañe-tane masioñe ty ambane’e, hoe mamofopofoke ampemba t’ie miranga fotake.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Ampitroatroahe’e hoe valàñe i lalekey; ampanahafe’e ami’ty fampitranahañe rano mañitse i riakey.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

Anoe’e lala-miloeloe ty am-boho’e ao anoe’e hoe a maròy foty i lalekey.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

Tsy ambone-tane atoy ty mañirinkiriñe aze, ie nitsenèñe tsy ho aman-tahotse.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Jilojilove’e iaby ze atao abo; ie ty lohà’ ze hene anam-pirengevohañe.