Jobi 41

1 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

Kihúzod-e a leviátánt horoggal, s kötéllel lenyomod-e nyelvét?

2 A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

Teszel-e kákagúzst orrába és kampóval átlyukaszthatod-e állkapcsát?

3 A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

Fog-e könyörögni neked, avagy szelíden beszél-e hozzád?

4 A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

Köt-e veled szövetséget, veheted-e örökre szolgául?

5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

Játszhatsz-e vele mint madárral, s megkötöd-e leányzóid számára?

6 Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

Alkudnak-e rajta kalmártársak, szétosztják-e kereskedők közt?

7 A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

Megrakod-e tüskékkel a bőrét és halászszigonnyal fejét?

8 Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

Vesd rá kezedet, gondolj harczra – nem teheted többé.

9 Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

Lám, az ember várakozása megcsalatkozott, hisz már láttára is leterül.

10 Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

Nincs vakmerő, ki felingerelné: ki az tehát, ki én elémbe áll?

11 Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

Ki előzött meg valamivel, hogy fizessek? Mi az egész ég alatt van, enyém az.

12 Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

Nem hallgathatom el tagjait, sem hatalmának mivoltát, sem testalkatának kellemét.

13 Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

Ki takarta fel ruhájának felszínét, páros fogsora közé ki hatol be?

14 Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

Arczának ajtait ki nyitotta fel, fogai körül rettenet!

15 Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

Büszkeség pajzsainak csatornái, szoros pecséttel lezárva;

16 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

egyik éri a másikat, s levegő sem jut közéjök;

17 Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

egyik tapad a másikhoz, összefogódznak s nem válnak szét.

18 Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

Tüsszentése fényt sugároztat és szemei olyanok mint a hajnal szempillái.

19 Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

Szájából fáklyák csapnak ki, tüzes sziporkák szökkennek el.

20 Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

Orrlyukaiból füst megy ki, mint forró üstből kákatörzsön.

21 Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

Lehelete parazsat lobbant föl, és láng megy ki szájából.

22 Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

Nyakán erő tanyázik, előtte szökik a csüggedés.

23 Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

Húsának lafantyúi feszesek, szilárdak rajta, nem fityegnek.

24 Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

Szíve szilárd mint a kő és szilárd mint az alsó malomkő.

25 Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

Emelkedésétől hatalmasak félnek, megtöretésétől megzavarodnak.

26 Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

Ha ki karddal éri, ez nem áll meg benne, sem dárda, kopja s nyílvas.

27 E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

Szalmának tekinti a vasat, korhadt fának az érczet;

28 Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

meg nem szalasztja az íjj fia, tarlóvá változnak át rajta parittyakövek.

29 Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

Tarlónak tekinti a buzogányt, s nevet a lándzsának süvítésén.

30 Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

Alul rajta kiélezett cserepek, cséplőszánt terít az iszapra.

31 E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

Felforralja, mint a fazekat, a mélységet, olyanná teszi a tengert, mint keverő üstöt.

32 Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

Mögötte világít egy ösvény, őszhajnak lehet gondolni az árt.

33 Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

Nincs földön párja neki, mely alkotva van rettenthetetlennek.

34 Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.

Minden magast lenéz, király ő mind a büszke vadak fölött.