Jobi 4

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

И отвечал Елифаз Феманитянин и сказал:

2 “A do të të bezdiste ndokush në rast se do të provonte të të fliste? Por kush mund t’i ndalë fjalët?

если попытаемся мы сказать к тебе слово, - не тяжело ли будет тебе? Впрочем кто может возбранить слову!

3 Ja ti ke mësuar shumë prej tyre dhe ua ke fortësuar duart e lodhura;

Вот, ты наставлял многих и опустившиеся руки поддерживал,

4 fjalët e tua u kanë dhënë zemër të lëkundurve dhe kanë forcuar gjunjët që gjunjëzohen.

падающего восставляли слова твои, и гнущиеся колени ты укреплял.

5 Por tani që e keqja të zuri ty, nuk je në gjendje të veprosh; të ka goditur ty, dhe ti e ke humbur fare.

А теперь дошло до тебя, и ты изнемог; коснулось тебя, и ты упал духом.

6 Mëshira jote a nuk është vallë besimi yt, dhe ndershmëria e sjelljes sate, shpresa jote?

Богобоязненность твоя не должна ли быть твоею надеждою, и непорочность путей твоих - упованием твоим?

7 Mbaje mend: cili i pafajmë është zhdukur vallë, dhe a janë shkatërruar vallë njerëzit e ndershëm?

Вспомни же, погибал ли кто невинный, и где праведные бывали искореняемы?

8 Ashtu siç e kam parë unë vetë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin mjerimin, vjelin frytet e tyre.

Как я видал, то оравшие нечестие и сеявшие зло пожинают его;

9 Me frymën e Perëndisë ata vdesin, era e zemërimit të tij i tret ata.

от дуновения Божия погибают и от духа гнева Его исчезают.

10 Vrumbullima e luanit, zëri i luanit të egër dhe dhëmbët e luanëve të vegjël janë thyer.

Рев льва и голос рыкающего умолкает, и зубы скимнов сокрушаются;

11 Luani vdes për mungesë gjahu dhe të vegjlit e luaneshës shpërndahen.

могучий лев погибает без добычи, и дети львицы рассеиваются.

12 Një fjalë më ka ardhur fshehurazi dhe veshi im ka zënë pëshpëritjen e saj.

И вот, ко мне тайно принеслось слово, и ухо мое приняло нечто от него.

13 Midis mendimeve të vizioneve të natës, kur një gjumë i rëndë bie mbi njerëzit,

Среди размышлений о ночных видениях, когда сон находит на людей,

14 më pushtoi një llahtari e madhe dhe një rrëqethje që bëri të dridhen gjithë kockat e mia.

объял меня ужас и трепет и потряс все кости мои.

15 Një frymë më kaloi përpara, dhe m’u ngritën përpjetë qimet e trupit.

И дух прошел надо мною; дыбом стали волосы на мне.

16 Ai u ndal, por nuk munda ta dalloj pamjen e tij; një figurë më rrinte para syve; kishte heshtje, pastaj dëgjova një zë që thoshte:

Он стал, - но я не распознал вида его, - только облик был пред глазами моими; тихое веяние, - и я слышу голос:

17 “A mund të jetë një i vdekshëm më i drejtë se Perëndia? A mund të jetë një njeri më i pastër se Krijuesi i tij?

человек праведнее ли Бога? и муж чище ли Творца своего?

18 Ja, ai nuk u zë besë as shërbëtorëve të tij, dhe gjen madje të meta edhe tek engjëjt e tij;

Вот, Он и слугам Своим не доверяет и в Ангелах Своих усматривает недостатки:

19 aq më tepër tek ata që banojnë në shtëpi prej argjile, themelet e të cilave janë në pluhur, dhe shtypen si një tenjë.

тем более - в обитающих в храминах из брения, которых основание прах, которые истребляются скорее моли.

20 Nga mëngjesi deri në mbrëmje shkatërrohen; zhduken për fare, dhe asnjeri nuk i vë re.

Между утром и вечером они распадаются; не увидишь, как они вовсе исчезнут.

21 Litarin e çadrës së tyre vallë a nuk ua këpusin? Ata vdesin, por pa dituri””.

Не погибают ли с ними и достоинства их? Они умирают, не достигнув мудрости.