Jobi 4

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Then answered Eliphaz the Themanite, and said,

2 “A do të të bezdiste ndokush në rast se do të provonte të të fliste? Por kush mund t’i ndalë fjalët?

If we essay to address a word to thee, wilt thou be wearied? yet who is able to refrain from speaking?

3 Ja ti ke mësuar shumë prej tyre dhe ua ke fortësuar duart e lodhura;

Behold, thou hast [ere this] corrected many, and weak hands thou wast wont to strengthen.

4 fjalët e tua u kanë dhënë zemër të lëkundurve dhe kanë forcuar gjunjët që gjunjëzohen.

Him that stumbled thy words used to uphold, and to sinking knees thou gavest vigor.

5 Por tani që e keqja të zuri ty, nuk je në gjendje të veprosh; të ka goditur ty, dhe ti e ke humbur fare.

Yet now, when it cometh to thee, thou art wearied: it toucheth even thee, and thou art terrified.

6 Mëshira jote a nuk është vallë besimi yt, dhe ndershmëria e sjelljes sate, shpresa jote?

Is not then thy fear of God still thy confidence, thy hope equal to the integrity of thy ways?

7 Mbaje mend: cili i pafajmë është zhdukur vallë, dhe a janë shkatërruar vallë njerëzit e ndershëm?

Remember, I pray thee, who ever perished, being innocent? or where were the righteous destroyed?

8 Ashtu siç e kam parë unë vetë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin mjerimin, vjelin frytet e tyre.

Even as I have seen, that those who plough wrong-doing, and sow trouble, have to reap the same.

9 Me frymën e Perëndisë ata vdesin, era e zemërimit të tij i tret ata.

Before the breathing of God they perish, and before the breath of his nostrils they come to their end.

10 Vrumbullima e luanit, zëri i luanit të egër dhe dhëmbët e luanëve të vegjël janë thyer.

The roaring of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken.

11 Luani vdes për mungesë gjahu dhe të vegjlit e luaneshës shpërndahen.

The old lion perisheth for lack of prey, and the whelps of the lioness have to scatter themselves abroad.

12 Një fjalë më ka ardhur fshehurazi dhe veshi im ka zënë pëshpëritjen e saj.

But to me a word came by stealth, and my ear took in a scarcely perceptible whisper thereof.

13 Midis mendimeve të vizioneve të natës, kur një gjumë i rëndë bie mbi njerëzit,

In intense thoughts out of visions of the night, when deep sleep falleth on men:

14 më pushtoi një llahtari e madhe dhe një rrëqethje që bëri të dridhen gjithë kockat e mia.

Dread came over me, with trembling, and it caused all my bones to shudder.

15 Një frymë më kaloi përpara, dhe m’u ngritën përpjetë qimet e trupit.

Then flitted a spirit past before my face; the hair of my body stood up:

16 Ai u ndal, por nuk munda ta dalloj pamjen e tij; një figurë më rrinte para syve; kishte heshtje, pastaj dëgjova një zë që thoshte:

It stood still, but I could not recognize its form; a figure was before my eyes, a slight whisper, then a [louder] voice I heard, saying,

17 “A mund të jetë një i vdekshëm më i drejtë se Perëndia? A mund të jetë një njeri më i pastër se Krijuesi i tij?

Can a mortal be more righteous than God? or can a man be more pure than his Maker?

18 Ja, ai nuk u zë besë as shërbëtorëve të tij, dhe gjen madje të meta edhe tek engjëjt e tij;

Behold, in his servants he putteth no trust, and his angels he chargeth with folly:

19 aq më tepër tek ata që banojnë në shtëpi prej argjile, themelet e të cilave janë në pluhur, dhe shtypen si një tenjë.

How much less in those that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed till they come to be eaten by the moth?

20 Nga mëngjesi deri në mbrëmje shkatërrohen; zhduken për fare, dhe asnjeri nuk i vë re.

From morning to evening are they broken to pieces: without laying it [to heart] they perish for ever.

21 Litarin e çadrës së tyre vallë a nuk ua këpusin? Ata vdesin, por pa dituri””.

Behold, their excellency which is in them is torn away: they die, and this without wisdom.