Jobi 4

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Then Eliphaz the Temanite answered, and sayde,

2 “A do të të bezdiste ndokush në rast se do të provonte të të fliste? Por kush mund t’i ndalë fjalët?

If we assay to commune with thee, wilt thou be grieued? but who can withholde himselfe from speaking?

3 Ja ti ke mësuar shumë prej tyre dhe ua ke fortësuar duart e lodhura;

Behold, thou hast taught many, and hast strengthened the wearie hands.

4 fjalët e tua u kanë dhënë zemër të lëkundurve dhe kanë forcuar gjunjët që gjunjëzohen.

Thy wordes haue confirmed him that was falling, and thou hast strengthened the weake knees.

5 Por tani që e keqja të zuri ty, nuk je në gjendje të veprosh; të ka goditur ty, dhe ti e ke humbur fare.

But now it is come vpon thee, and thou art grieued: it toucheth thee, and thou art troubled.

6 Mëshira jote a nuk është vallë besimi yt, dhe ndershmëria e sjelljes sate, shpresa jote?

Is not this thy feare, thy confidence, thy pacience, and the vprightnesse of thy wayes?

7 Mbaje mend: cili i pafajmë është zhdukur vallë, dhe a janë shkatërruar vallë njerëzit e ndershëm?

Remember, I pray thee: who euer perished, being an innocent? or where were the vpright destroyed?

8 Ashtu siç e kam parë unë vetë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin mjerimin, vjelin frytet e tyre.

As I haue seene, they that plow iniquitie, and sowe wickednesse, reape the same.

9 Me frymën e Perëndisë ata vdesin, era e zemërimit të tij i tret ata.

With the blast of God they perish, and with the breath of his nostrels are they cosumed.

10 Vrumbullima e luanit, zëri i luanit të egër dhe dhëmbët e luanëve të vegjël janë thyer.

The roaring of the Lion, and the voyce of the Lionesse, and the teeth of the Lions whelpes are broken.

11 Luani vdes për mungesë gjahu dhe të vegjlit e luaneshës shpërndahen.

The Lyon perisheth for lacke of pray, and the Lyons whelpes are scattered abroade.

12 Një fjalë më ka ardhur fshehurazi dhe veshi im ka zënë pëshpëritjen e saj.

But a thing was brought to me secretly, and mine eare hath receiued a litle thereof.

13 Midis mendimeve të vizioneve të natës, kur një gjumë i rëndë bie mbi njerëzit,

In the thoughtes of ye visions of the night, when sleepe falleth on men,

14 më pushtoi një llahtari e madhe dhe një rrëqethje që bëri të dridhen gjithë kockat e mia.

Feare came vpon me, and dread which made all my bones to tremble.

15 Një frymë më kaloi përpara, dhe m’u ngritën përpjetë qimet e trupit.

And the wind passed before me, and made the heares of my flesh to stande vp.

16 Ai u ndal, por nuk munda ta dalloj pamjen e tij; një figurë më rrinte para syve; kishte heshtje, pastaj dëgjova një zë që thoshte:

Then stoode one, and I knewe not his face: an image was before mine eyes, and in silence heard I a voyce, saying,

17 “A mund të jetë një i vdekshëm më i drejtë se Perëndia? A mund të jetë një njeri më i pastër se Krijuesi i tij?

Shall man be more iust then God? or shall a man be more pure then his maker?

18 Ja, ai nuk u zë besë as shërbëtorëve të tij, dhe gjen madje të meta edhe tek engjëjt e tij;

Beholde, he founde no stedfastnesse in his Seruants, and laid follie vpon his Angels.

19 aq më tepër tek ata që banojnë në shtëpi prej argjile, themelet e të cilave janë në pluhur, dhe shtypen si një tenjë.

Howe much more in them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, which shalbe destroyed before the moth?

20 Nga mëngjesi deri në mbrëmje shkatërrohen; zhduken për fare, dhe asnjeri nuk i vë re.

They be destroyed from the morning vnto the euening: they perish for euer, without regarde.

21 Litarin e çadrës së tyre vallë a nuk ua këpusin? Ata vdesin, por pa dituri””.

Doeth not their dignitie goe away with them? do they not die, and that without wisdom?