< Jobi 4 >

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
And Eliphaz the Temanite answered and said,
2 “A do të të bezdiste ndokush në rast se do të provonte të të fliste? Por kush mund t’i ndalë fjalët?
If a word were essayed to thee, wouldest thou be grieved? But who can refrain from speaking?
3 Ja ti ke mësuar shumë prej tyre dhe ua ke fortësuar duart e lodhura;
Behold, thou hast instructed many, and thou hast strengthened the weak hands;
4 fjalët e tua u kanë dhënë zemër të lëkundurve dhe kanë forcuar gjunjët që gjunjëzohen.
Thy words have upholden him that was stumbling, and thou hast braced up the bending knees:
5 Por tani që e keqja të zuri ty, nuk je në gjendje të veprosh; të ka goditur ty, dhe ti e ke humbur fare.
But now it is come upon thee, and thou grievest; it toucheth thee, and thou art troubled.
6 Mëshira jote a nuk është vallë besimi yt, dhe ndershmëria e sjelljes sate, shpresa jote?
Hath not thy piety been thy confidence, and the perfection of thy ways thy hope?
7 Mbaje mend: cili i pafajmë është zhdukur vallë, dhe a janë shkatërruar vallë njerëzit e ndershëm?
Remember, I pray thee, who that was innocent has perished? and where were the upright cut off?
8 Ashtu siç e kam parë unë vetë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin mjerimin, vjelin frytet e tyre.
Even as I have seen, they that plough iniquity and sow mischief, reap the same.
9 Me frymën e Perëndisë ata vdesin, era e zemërimit të tij i tret ata.
By the breath of God they perish, and by the blast of his nostrils are they consumed.
10 Vrumbullima e luanit, zëri i luanit të egër dhe dhëmbët e luanëve të vegjël janë thyer.
The roar of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken;
11 Luani vdes për mungesë gjahu dhe të vegjlit e luaneshës shpërndahen.
The old lion perisheth for lack of prey, and the whelps of the lioness are scattered.
12 Një fjalë më ka ardhur fshehurazi dhe veshi im ka zënë pëshpëritjen e saj.
Now to me a word was secretly brought, and mine ear received a whisper thereof.
13 Midis mendimeve të vizioneve të natës, kur një gjumë i rëndë bie mbi njerëzit,
In thoughts from visions of the night, when deep sleep falleth on men: —
14 më pushtoi një llahtari e madhe dhe një rrëqethje që bëri të dridhen gjithë kockat e mia.
Fear came on me, and trembling, and made all my bones to shake;
15 Një frymë më kaloi përpara, dhe m’u ngritën përpjetë qimet e trupit.
And a spirit passed before my face — the hair of my flesh stood up —
16 Ai u ndal, por nuk munda ta dalloj pamjen e tij; një figurë më rrinte para syve; kishte heshtje, pastaj dëgjova një zë që thoshte:
It stood still; I could not discern the appearance thereof: a form was before mine eyes; I heard a slight murmur and a voice:
17 “A mund të jetë një i vdekshëm më i drejtë se Perëndia? A mund të jetë një njeri më i pastër se Krijuesi i tij?
Shall [mortal] man be more just than God? Shall a man be purer than his Maker?
18 Ja, ai nuk u zë besë as shërbëtorëve të tij, dhe gjen madje të meta edhe tek engjëjt e tij;
Lo, he trusteth not his servants, and his angels he chargeth with folly:
19 aq më tepër tek ata që banojnë në shtëpi prej argjile, themelet e të cilave janë në pluhur, dhe shtypen si një tenjë.
How much more them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed as the moth!
20 Nga mëngjesi deri në mbrëmje shkatërrohen; zhduken për fare, dhe asnjeri nuk i vë re.
From morning to evening are they smitten: without any heeding it, they perish for ever.
21 Litarin e çadrës së tyre vallë a nuk ua këpusin? Ata vdesin, por pa dituri””.
Is not their tent-cord torn away in them? they die, and without wisdom.

< Jobi 4 >