Jobi 4

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Then Eliphaz the Temanite replied:

2 “A do të të bezdiste ndokush në rast se do të provonte të të fliste? Por kush mund t’i ndalë fjalët?

“If one ventures a word with you, will you be wearied? Yet who can keep from speaking?

3 Ja ti ke mësuar shumë prej tyre dhe ua ke fortësuar duart e lodhura;

Surely you have instructed many, and have strengthened their feeble hands.

4 fjalët e tua u kanë dhënë zemër të lëkundurve dhe kanë forcuar gjunjët që gjunjëzohen.

Your words have steadied those who stumbled; you have braced the knees that were buckling.

5 Por tani që e keqja të zuri ty, nuk je në gjendje të veprosh; të ka goditur ty, dhe ti e ke humbur fare.

But now trouble has come upon you, and you are weary. It strikes you, and you are dismayed.

6 Mëshira jote a nuk është vallë besimi yt, dhe ndershmëria e sjelljes sate, shpresa jote?

Is your reverence not your confidence, and the uprightness of your ways your hope?

7 Mbaje mend: cili i pafajmë është zhdukur vallë, dhe a janë shkatërruar vallë njerëzit e ndershëm?

Consider now, I plead: Who, being innocent, has ever perished? Or where have the upright been destroyed?

8 Ashtu siç e kam parë unë vetë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin mjerimin, vjelin frytet e tyre.

As I have observed, those who plow iniquity and those who sow trouble reap the same.

9 Me frymën e Perëndisë ata vdesin, era e zemërimit të tij i tret ata.

By the breath of God they perish, and by the blast of His anger they are consumed.

10 Vrumbullima e luanit, zëri i luanit të egër dhe dhëmbët e luanëve të vegjël janë thyer.

The lion may roar, and the fierce lion may growl, yet the teeth of the young lions are broken.

11 Luani vdes për mungesë gjahu dhe të vegjlit e luaneshës shpërndahen.

The old lion perishes for lack of prey, and the cubs of the lioness are scattered.

12 Një fjalë më ka ardhur fshehurazi dhe veshi im ka zënë pëshpëritjen e saj.

Now a word came to me secretly; my ears caught a whisper of it.

13 Midis mendimeve të vizioneve të natës, kur një gjumë i rëndë bie mbi njerëzit,

In disquieting visions in the night, when deep sleep falls on men,

14 më pushtoi një llahtari e madhe dhe një rrëqethje që bëri të dridhen gjithë kockat e mia.

fear and trembling came over me and made all my bones shudder.

15 Një frymë më kaloi përpara, dhe m’u ngritën përpjetë qimet e trupit.

Then a spirit glided past my face, and the hair on my body bristled.

16 Ai u ndal, por nuk munda ta dalloj pamjen e tij; një figurë më rrinte para syve; kishte heshtje, pastaj dëgjova një zë që thoshte:

It stood still, but I could not discern its appearance; a form loomed before my eyes, and I heard a whispering voice:

17 “A mund të jetë një i vdekshëm më i drejtë se Perëndia? A mund të jetë një njeri më i pastër se Krijuesi i tij?

‘Can a mortal be more righteous than God, or a man more pure than his Maker?

18 Ja, ai nuk u zë besë as shërbëtorëve të tij, dhe gjen madje të meta edhe tek engjëjt e tij;

If God puts no trust in His servants, and He charges His angels with error,

19 aq më tepër tek ata që banojnë në shtëpi prej argjile, themelet e të cilave janë në pluhur, dhe shtypen si një tenjë.

how much more those who dwell in houses of clay, whose foundations are in the dust, who can be crushed like a moth!

20 Nga mëngjesi deri në mbrëmje shkatërrohen; zhduken për fare, dhe asnjeri nuk i vë re.

They are smashed to pieces from dawn to dusk; unnoticed, they perish forever.

21 Litarin e çadrës së tyre vallë a nuk ua këpusin? Ata vdesin, por pa dituri””.

Are not their tent cords pulled up, so that they die without wisdom?’