Jobi 39

1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

Штий ту кынд ышь фак капреле сэлбатиче пуий? Везь ту пе чербоайче кынд фатэ?

2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

Нумерь ту луниле ын каре сунт ынсэрчинате ши куношть ту время кынд наск?

3 Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

Еле се плякэ, фатэ пуий ши скапэ юте де дурериле лор.

4 Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

Пуий лор принд влагэ ши креск суб черул слобод; плякэ ши ну се май ынторк ла еле.

5 Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

Чине а лэсат слобод мэгарул сэлбатик, избэвинду-л де орьче легэтурэ?

6 të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

Й-ам дат ка локуинцэ пустиул ши пэмынтул сэрак ка локаш.

7 Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

Ел рыде де зарва четэцилор ши н-ауде стригэтеле стэпынулуй каре-л мынэ.

8 Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

Стрэбате мунций ка сэ-шь гэсяскэ храна ши умблэ дупэ тот че есте верде.

9 Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

Вря биволул сэлбатик сэ фие ын служба та? Ши стэ ел ноаптя ла есля та?

10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

Ыл поць лега ту ку о фуние ка сэ трагэ о браздэ? Мерӂе ел дупэ тине ка сэ грэпезе булгэрий дин вэй?

11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

Те ынкрезь ту ын ел пентру кэ путеря луй есте маре? Ши-й лашь ту грижа лукрэрилор тале?

12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

Те лашь ту пе ел пентру кэратул роаделор тале, ка сэ ле стрынгэ ын ария та?

13 Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

Арипа струцулуй бате ку веселие, де-ай зиче кэ есте арипа ши пенишул берзей.

14 Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

Дар струцоайка ышь ынкрединцязэ пэмынтулуй оуэле ши ле ласэ сэ се ынкэлзяскэ ын нисип.

15 duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

Еа уйтэ кэ пичорул ле поате стриви, кэ о фярэ де кымп ле поате кэлка ын пичоаре.

16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

Есте аспрэ ку пуий сэй, де паркэ нич н-ар фи ай ей. Кэ с-а трудит деӂяба, ну-й пасэ ничдекум!

17 sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

Кэч Думнезеу ну й-а дат ынцелепчуне ши ну й-а фэкут парте де причепере.

18 Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

Кынд се скоалэ ши порнеште, рыде де кал ши де кэлэрецул луй.

19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

Ту дай путере калулуй ши-й ымбрачь гытул ку о коамэ че фылфые?

20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

Ту-л фачь сэ сарэ ка лэкуста? Некезатул луй путерник рэспындеште гроаза.

21 Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

Скурмэ пэмынтул ши, мындру де путеря луй, се арункэ асупра челор ынармаць;

22 Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

ышь бате жок де фрикэ, ну се теме ши ну се дэ ынапой динаинтя сабией.

23 Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

Зэнгэнеште толба ку сэӂець пе ел, сулица ши ланчя стрэлуческ,

24 Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

фербе де априндере, мэнынкэ пэмынтул, н-аре астымпэр кынд рэсунэ трымбица.

25 Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: “Aha”!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

Ла сунетул трымбицей паркэ зиче: ‘Ынаинте!’ Де департе мироасе бэтэлия, гласул ка де тунет ал кэпетениилор ши стригэтеле де луптэ.

26 Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

Оаре прин причеперя та ышь я улиул зборул ши ышь ынтинде арипиле спре мязэзи?

27 Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

Оаре дин порунка та се ыналцэ вултурул ши ышь ашазэ куйбул пе ынэлцимь?

28 Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

Ел локуеште ын стынчь, аколо ышь аре локуинца, пе вырфул зимцат ал стынчилор ши пе вырфул мунцилор.

29 Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

Де аколо дескоперэ ел прада ши ышь куфундэ привириле ын депэртаре дупэ еа.

30 Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo”.

Пуий луй ый бяу сынӂеле; ши аколо унде сунт хойтурь, аколо-й ши вултурул.”