Jobi 39

1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

“Èske ou konnen lè kabrit mòn yo fè pitit? Èske ou konn wè lè sèf yo metba?

2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

Èske ou kab kontwole mwa ke yo rete plenn yo, oswa èske ou konnen lè yo fè pitit?

3 Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

Yo bese a jenou, yo pouse fè pitit yo parèt, yo fòse fè doulè yo fini nèt.

4 Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

Pitit yo vin fò, yo grandi nan chan lib; yo ale e yo pa retounen kote yo.

5 Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

“Se kilès ki te fè bourik mawon yo vin lib? Epi kilès ki te lache kòd ki te mare sou bourik kous la,

6 të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

ke Mwen te bay savann nan kon abitasyon li, ak tè sale a kon kote pou l rete a?

7 Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

Li pa bay valè a zen lavil la; kri a chofè yo, li pa okipe yo.

8 Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

Li chache nan tout mòn yo pou manje l e chache jwenn tout sa ki vèt.

9 Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

“Èske bèf mawon va dakò pou sèvi ou, oswa èske l ap pase nwit lan devan manjwa ou?

10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

Èske ou kab mare bèf mawon a ak kòd pou l rete nan ranp li, oswa èske l ap boulvèse jaden an dèyè w?

11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

Èske ou va fè l konfyans akoz gran fòs li, e kite l responsab travay ou?

12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

Èske ou va mete lafwa ou nan li pou li pote semans lakay, o ranmase seryel sou glasi vannen an?

13 Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

“Zèl a otrich yo bat anlè ak gran jwa, men èske se plimaj lanmou?

14 Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

Veye byen, li abandone pwòp ze li yo sou latè a pou yo ka chofe yo nan pousyè,

15 duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

Li bliye yon grenn pye ka kraze yo, oswa yon bèt sovaj kab foule yo.

16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

Li maltrete pitit li yo ak mechanste, konsi yo pa t pou li; menm si tout travay li ta an ven, sa pa regade l;

17 sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

Akoz Bondye te fè li bliye sajès li, e pa t bay li yon pòsyon bon konprann.

18 Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

Lè l leve kò l anlè, li giyonnen cheval la ak chevalye a.

19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

Èske se ou ki te bay cheval la fòs? Èske ou te abiye kou li ak krenyen?

20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

Èske ou fè l vòltije tankou yon krikèt? Gran souf ki sòti nan nen l byen etonnan.

21 Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

Pye li fouye tè a nan vale a, e li kontan fòs li. Li sòti parèt pou rankontre zam yo.

22 Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

Li ri sou danje, ni li pa gen lakrent. Li pa vire fè bak devan nepe;

23 Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

fouwo soukwe akote l, lans k ap briye a, ak gwo frenn nan.

24 Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

Byen anraje e tranblan, li fè kous sou tè a, e li p ap kanpe lè vwa twonpèt la sone.

25 Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: “Aha”!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

Depi twonpèt la sone li di: ‘Aha!’ Soti lwen, li pran sant batay la, tonnè a kapitèn yo ak kri gè a.

26 Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

Èske se pa bon konprann ou ke malfini an konn vole anlè, avèk zèl li lonje vè sid?

27 Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

Èske se pa kòmand pa ou ke èg la monte wo pou fè nich li nan wotè?

28 Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

Anwo sou falèz la, li rete e fè abitasyon li, sou kwen wòch yon kote ki pa kab pwoche.

29 Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

Se la li veye manje li; zye li wè l soti lwen.

30 Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo”.

Pitit li yo, anplis, konn souse san; epi kote mò yo ye; se la li ye.”