Jobi 39
1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?
"Do you know the time when the mountain goats give birth? Do you watch when the doe bears fawns?
2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?
Can you number the months that they fulfill? Or do you know the time when they give birth?
3 Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.
They bow themselves, they bring forth their young, they end their labor pains.
4 Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.
Their young ones become strong. They grow up in the open field. They go forth, and do not return again.
5 Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,
"Who has set the wild donkey free? Or who has loosened the bonds of the swift donkey,
6 të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?
Whose home I have made the wilderness, and the salt land his dwelling place?
7 Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.
He scorns the tumult of the city, neither does he hear the shouting of the driver.
8 Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.
The range of the mountains is his pasture, He searches after every green thing.
9 Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?
"Will the wild ox be content to serve you? Or will he stay by your feeding trough?
10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?
Can you hold the wild ox in the furrow with his harness? Or will he till the valleys after you?
11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?
Will you trust him, because his strength is great? Or will you leave to him your labor?
12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?
Will you have faith in him, that he will bring in your grain, and gather it to your threshing floor?
13 Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.
"The wings of the ostrich wave proudly; but are they the feathers and plumage of love?
14 Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.
For she leaves her eggs on the earth, warms them in the dust,
15 duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.
and forgets that the foot may crush them, or that the wild animal may trample them.
16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,
She deals harshly with her young ones, as if they were not hers. Though her labor is in vain, she is without fear,
17 sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.
because God has deprived her of wisdom, neither has he imparted to her understanding.
18 Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.
When she lifts up herself on high, she scorns the horse and his rider.
19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?
"Have you given the horse might? Have you clothed his neck with a quivering mane?
20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.
Have you made him to leap as a locust? The glory of his snorting is awesome.
21 Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.
He paws in the valley, and rejoices in his strength. He goes out to meet the armed men.
22 Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.
He mocks at fear, and is not dismayed, neither does he turn back from the sword.
23 Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.
The quiver rattles against him, the flashing spear and the javelin.
24 Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.
He eats up the ground with fierceness and rage, neither does he stand still at the sound of the trumpet.
25 Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: “Aha”!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.
As often as the trumpet sounds he snorts, 'Aha.' He smells the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.
26 Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?
"Is it by your wisdom that the hawk soars, and stretches her wings toward the south?
27 Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?
Is it at your command that the eagle mounts up, and makes his nest on high?
28 Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.
On the cliff he dwells, and makes his home, on the point of the cliff, and the stronghold.
29 Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.
From there he spies out the prey. His eyes see it afar off.
30 Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo”.
His young ones also suck up blood. Where the slain are, there he is."
